Τι περιμένει από τον Γιόβιτς ο Παναθηναϊκός;

Σημαντική κίνηση των «πρασίνων» με την απόκτηση του Σέρβου πλέι-μέικερ.

«Είναι ρίσκο» λένε πολλοί για τον Γιόβιτς υπό την έννοια ότι ουσιαστικά έχει να παίξει έναν χρόνο. Οκ. Και ποια μεταγραφή πλέι-μέικερ στο νέο διοικητικό καθεστώς του Παναθηναϊκού δεν ήταν ρίσκο; Ο Πιέρ Τζάκσον; Ο Πέρι, που όλα του τα χρόνια τα έπαιζε στο μεσαίο επίπεδο; Ο Σέλβιν Μακ, που είχε λαμπρό παρελθόν, αλλά όχι ανάλογο παρόν και μέλλον; Ο Φέρελ, που είναι κλάση, αλλά πήγε στο ΟΑΚΑ χωρίς ευρωπαϊκή εμπειρία; Ή μήπως ο Κίφερ Σάικς, που φόρεσε την φανέλα με το «τριφύλλι», ενώ προηγουμένως είχε ελάχιστη εμπειρία από την Ευρωλίγκα;

Ολες οι επιλογές αυτές ρίσκο είχαν και ουδεμία βγήκε. Για να πάρεις παίκτη-εγγύηση πρέπει είτε να πληρώσεις καλά, είτε να είσαι –και- τυχερός. Στο νέο διοικητικό καθεστώς του Παναθηναϊκού τα πολλά χρήματα του μπάτζετ τα παίρνουν –ορθότατα- οι Παπαγιάννης, Παπαπέτρου και Νέντοβιτς. Για τους υπόλοιπους δεν μένουν ακριβώς ψίχουλα, αλλά δεν μένουν και πάρα πολλά. Θα πει κάποιος να μην έδινε ο Παναθηναϊκός 1.1 εκ. ευρώ σε Εβανς και Γουάιτ και με κάποια από αυτά τα χρήματα να έπαιρνε έναν πολύ καλό πλέι-μέικερ. Οκ, μαζί σας είμαστε. Αλλά ποιον να έπαιρνε; Ο Λορέντζο Μπράουν έχουμε ξανατονίσει ότι δεν ήθελε να έρθει για δικούς του λόγους. Τον Εμάνουελ Μουντιάι ζήταγαν πολλοί, αλλά στην Ζαλγκίρις δεν στέριωσε. Τι είπατε; Να έπαιρνε τον Ουόλτερς; Όταν βγήκε στον αέρα το όνομα του Ουόλτερς το καλοκαίρι, που μας πέρασε, οι περισσότεροι έκραζαν. Όταν άρχισε να παίζει πολύ καλά στον Ερυθρό Αστέρα και οι πλέι-μέικερ του Παναθηναϊκού ήταν στο αντίθετο άκρο, άρχισε να ακούγεται έντονα το «γιατί δεν πήραμε τον Ουόλτερς». Δεν πάει έτσι το πράγμα.

Αλήθεια, πάντως, είναι ότι αυτό, που παρουσιάζει τα τελευταία δύο χρόνια στην θέση του πλέι-μέικερ ο Παναθηναϊκός, θα μπορούσε να είναι κάτι καλύτερο. Όχι το τοπ. Αλλά σίγουρα κάτι καλύτερο. Απέτυχε σε όλες τις επιλογές και αυτό δεν αμφισβητείται από κανέναν. Και απέτυχε όχι απαραιτήτως γιατί ήταν κακοί οι παίκτες, απέτυχε και γιατί δεν μπόρεσαν να τους «βρουν» οι προπονητές. Για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους, έτσι;
Από κει και πέρα, δεν περίμενε κανείς από τον Παναθηναϊκό να πάρει την Ευρωλίγκα αλλά σίγουρα περίμενε κάτι καλύτερο από αυτό, που έχει τώρα. Επίσης δεν χωράει αμφιβολία ότι το τωρινό προπονητικό σχήμα τα δίνει όλα, ώστε η ομάδα τους να πάει όσο το δυνατόν καλύτερα. Είναι άνθρωποι, καταρτισμένοι, σοβαροί και προσπαθούν με όλες τους τις δυνάμεις. Πάντα στην εξίσωση αυτή πρέπει να έχουμε στο μυαλό μας ότι άλλο πράγμα είναι διοίκηση με Γιαννακόπουλο και άλλο χωρίς.

Πολλά είπαμε, πάμε να δούμε και τι γίνεται με τον Γιόβιτς. Αντε, λέμε να μην έπαιρνε τον Σέρβο ο Παναθηναϊκός και να πήγαινε σε άλλη περίπτωση. Που όμως; Στο ΝΒΑ δεν υπάρχει ούτε λέπι πλέον μετά την εξάπλωση του ιού και τα 10-day hardship contracts, που υπογράφει όλος ο κόσμος. Εδώ ο Ράις του Ιωνικού και ο Τέιλορ του Ηρακλή θέλουν να φύγουν για να πάνε στο θυγατρικό πρωτάθλημα του ΝΒΑ μήπως και υπογράψουν στη κανονική λίγκα. Πάει, λοιπόν, το ΝΒΑ.
Από την Ευρώπη ποιον να υπέγραφες; Υπάρχει ο Τζόρνταν Θίοντορ. Καλός παίκτης. Ποιον παίρνεις όμως; Τον Θίοντορ ή τον Γιόβιτς; Τον Γιόβιτς βέβαια. Και άλλωστε τον Θίοντορ τον είχε ο Πρίφτης στην Καζάν, οπότε τον ξέρει από έξω κι ανακατωτά.

Ο Γιόβιτς, όπως κάθε παίκτης, έχει τα πλεονεκτήματά του και τα μειονεκτήματά του. Το μπασκετικό του πακέτο είναι μία χαρά για τον Παναθηναϊκό. Εχει, όμως, ουσιαστικά να παίξει έναν χρόνο. Πως θα είναι; Σε ποια κατάσταση; Αυτό είναι το μεγάλο ερωτηματικό. Τον είδα το καλοκαίρι με την εθνική στο Ακρόπολις. Μία χαρά ήταν. Μετά, όμως, χτύπησε στο προολυμπιακό και ακόμα να πατήσει παρκέ. Στη συνέντευξή, που έδωσε προ ημερών, είπε ότι είναι σε πολύ καλή κατάσταση και μακάρι ο άνθρωπος να είναι σούπερ. Το παρκέ, όμως, θα δείξει τι ακριβώς συμβαίνει. Και εκεί περιμένει να τον δει ο Παναθηναϊκός.

Ο Πρίφτης περιμένει από τον Γιόβιτς να του κάνει τα αυτονόητα. Να οργανώσει το παιχνίδι, να βάλει κάποια ποντάκια, να παίξει άμυνα. Κυρίως να είναι στο πνεύμα του παιχνιδιού. Να ξέρει πώς να κατευθύνει την ομάδα του, κάτι, που δεν μπόρεσε να κάνει ο Πέρι. Από τον τελευταίο δεν ήξερες τι να περιμένεις σε κάθε φάση. Στην επίθεση. Γιατί στην άμυνα ήταν εκεί. Προσπαθούσε πολύ. Αλλά το παιχνίδι είναι και στις δύο άκρες. Και ο Γιόβιτς αν είναι καλά μπορεί να δώσει το «7» σε άμυνα και επίθεση. Τόσο θέλει ο Παναθηναϊκός. Όχι το «10», αλλά το «7» ή κοντά εκεί. Κυρίως, όμως, θέλει συνέπεια και τα αυτονόητα από τον πλέι-μέικερ του.

Το τι θα πάρει, θα το δούμε, δεν θα αργήσουμε. Στόχος του πρώτος είναι το φάιναλ-φορ του Κυπέλλου και μετά το πρωτάθλημα. Θα δούμε επίσης αν θα αποκτηθεί και ψηλός. Ο Γιώργος Παπαγιάννης κάνει μία ακόμη σούπερ χρονιά, αλλά δεν βγαίνει η δουλειά μόνο με αυτόν. Και επειδή οι μάχες θα δοθούν με τον Ολυμπιακό, που έχει πολύ καλή φροντ-λάιν, χρειάζονται κάτι παραπάνω οι νταμπλούχοι. Υπάρχει, όμως, καιρός για αυτό. Αλλωστε μόλις έκλεισε του Γιόβιτς, που δεν ήταν και εύκολο, καθώς είχε μπει στο παιχνίδι τουλάχιστον μία πολύ ισχυρή οικονομικά ομάδα.
Οι «πράσινοι», όμως, το χειρίστηκαν πολύ καλά το θέμα και πλέον μένει, το τυπικό της υπόθεσης, υπογραφές, ανακοινώσεις και τα συναφή για να κλείσει η σημαντική αυτή κίνηση.

Υ.Γ. Για να είμαι απόλυτα δίκαιος, στο «ποιον να έπαιρνε το καλοκαίρι ο Παναθηναϊκός», ίσως θα έπρεπε να βάλουμε το όνομα του Γουέιντ Μπόλντγουϊν. Ισως να μπορούσε να γίνει κάτι με τον πρώην πλέι-μέικερ του Ολυμπιακού. Ισως λέμε.