By Από τη στιγμή που ο Παναθηναϊκός έχει καεί στο χυλό σε δύο συνεχόμενες μεταγραφικές περιόδους είναι λογικό να φυσάει και το γιαούρτι.
Του κόστισε πολύ η καθυστέρηση πέρσι το καλοκαίρι στα προκριματικά κόντρα στη Σλάβια, του κόστισε και τον Ιανουάριο του 2023, στο μήνα που «πληγώθηκε» αρκετά και έχασε τη μεγάλη διαφορά που είχε «χτίσει» απέναντι στην ΑΕΚ. Οι παίκτες που ήρθαν αυτή την διετία κατά γενική ομολογία ανέβασαν επίπεδο το σύνολο, οπότε με κάποιον τρόπο ο πόνος της αργοπορίας «γλυκάθηκε». Η ευθύνη, όπως είχαμε αναφέρει και τον Γενάρη, ήταν συνολική, οπότε δεν έχει κανένα νόημα να την ξανακάνουμε αυτή την συζήτηση.
Αν το «τριφύλλι» λειτουργούσε σωστά το προηγούμενο διάστημα, αν είχε φροντίσει δηλαδή να προετοιμαστεί κατάλληλα για την ενίσχυσή του αυτό το καλοκαίρι, τώρα θα είχε ήδη ολοκληρώσει τις πρώτες του κινήσεις, θα «χτυπούσε» σε πολλαπλά μέτωπα και θα ήταν πανέτοιμος και «πάνοπλος» να ενισχυθεί σημαντικά. Ό,τι έγινε… έγινε, ο χρόνος δεν γυρίζει πίσω και τουλάχιστον σε πρώτη φάση ο λάθος τρόπος λειτουργίας διαγνώστηκε και η πρόσληψη του Γιάννη Παπαδημητρίου είναι προς την σωστή κατεύθυνση. Η προοπτική της επιστροφής σε ευρωπαϊκό όμιλο-όσο ψηλότερα τόσο το καλύτερο-, η υλοποίηση του πρώτου μεγάλου στόχου της σεζόν που θα κριθεί το καλοκαίρι και τα παθήματα του προηγούμενου διαστήματος, οδηγούν τον Παναθηναϊκό στο να θέλει να ενισχύσει όσο το δυνατόν πιο άμεσα το ρόστερ του.
Να έχει στο αεροπλάνο για την Αυστρία στις 25 Ιουνίου τουλάχιστον τρεις πρωτοκλασάτους(δημιουργικό χαφ, δεξί μπακ, στόπερ) και πιθανότατα έναν ακόμη αριστερό μπακ για να δημιουργήσει ένα δυνατό δίδυμο με τον Χουάνκαρ. Κατά την ταπεινή μας άποψη εκεί το «τριφύλλι» έχει ανάγκη από ενδεκαδάτο παίκτη για να ανέβει η ποιότητα και ο ανταγωνισμός και όχι τύπου Πούχατς. Αφού καλυφθούν οι βασικές αυτές ανάγκες, είναι πιθανό να προστεθεί ένα «8άρι» και ίσως ένα εξτρέμ που θα παίζει και φορ, αν φύγει κάποιους από τους υπάρχοντες. Ο προπονητής θέλει σημαντική και άμεση ενίσχυση για αυτό και ζήτησε την βοήθεια από την πρόσληψη τεχνικού διευθυντή, η διοίκηση το ίδιο, παρέχοντας σημαντικούς οικονομικούς πόρους, ο κόσμος θέλει να δει κινήσεις από το πάνω ράφι, όλος ο οργανισμός περιμένει τις μεταγραφικές κινήσεις αυτού του καλοκαιριού.
Κάπου εδώ έρχεται και η μεγάλη «παγίδα», στην οποία δεν πρέπει να πέσει ο Παναθηναϊκός. Πάνω στην μεγάλη του επιθυμία για άμεση ενίσχυση, πάνω στη «κάψα» του να προσθέσει ποιότητα στο ρόστερ του, θα πρέπει να ξεχωρίσει στις κινήσεις του το έγκαιρο με το βιαστικό. Άλλο γρήγορα, άλλο on time και άλλο βιαστικά.
Άλλο πληρώνω και αγοράζω και άλλο κάνω «τρέλες». Σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να βιαστεί, η βιασύνη είναι κακός σύμβουλος, σε κάθε σοβαρό ποδοσφαιρικό ζήτημα.
Πόσω μάλλον όταν μιλάμε για το πιο απαιτητικό καλοκαίρι της τριετίας, σε ένα καλοκαίρι όπου οι όποιες κινήσεις πρέπει να γίνουν με… χειρουργική ακρίβεια, καθώς ήδη ο σύλλογος διαθέτει 14-15 παίκτες που συνθέτουν ένα καλό βασικό κορμό, χάρη στον οποίο το «τριφύλλι» ολοκλήρωσε το περασμένο πρωτάθλημα με 78 βαθμούς, όντας πρώτος στις 30 και πλέον από τις 36 αγωνιστικές.
Nαι, ο Παναθηναϊκός έχει ανάγκη μεταγραφές για να γίνει ακόμη καλύτερος και να αυξήσει τις πιθανότητες διάκρισης μέσα στη σεζόν, ναι ο Παναθηναϊκός πρέπει να δείξει πως έχει μάθει από τα λάθη του, ναι δεν πρέπει να «πυροβολήσει» πάλι τα πόδια του. Από την άλλη, δεν έχει περιθώρια για λάθη, δεν έχει περιθώρια για επιλογές που δεν θα τον βοηθήσουν και για αυτό πρέπει να στοχεύσει με καθαρό μυαλό και ψυχραιμία.
Στη ζωή γενικότερα και στο ποδόσφαιρο ειδικότερα δεν υπάρχει μόνο μαύρο ή άσπρο. Υπάρχει και το γκρι. Και ο Παναθηναϊκός καλείται να βρει ισορροπία ανάμεσα στην ταχύτητα που θέλει να προσθέσει στις κινήσεις και στις σωστές αποφάσεις, χωρίς να βάλει την βιασύνη στην ζωή του που μπορεί να τον οδηγήσει σε λάθη.
Πάντως, σε αυτές τις επιλογές που πρέπει να κάνει μέσα στον επόμενο μήνα ο Παναθηναϊκός δεν λογίζεται η επιστροφή του Κάρλος Ζέκα, ο οποίος και θα αποτελέσει τη πρώτη φετινή μεταγραφή, εκτός συγκλονιστικού απροόπτου. Είναι μία ειδικών συνθηκών μεταγραφή, είναι μια υπόσχεση που εκπληρώνεται έξι χρόνια μετά την αποχώρησή του για την Κοπεγχάγη, είναι μία κίνηση για τα αποδυτήρια και… βλέπουμε.
Πηγή: gazzetta.gr
Νικος