By Οι μεταγραφές που γέμισαν το ρόστερ του Παναθηναϊκού σε ποιότητα και αριθμό και η επίδραση που είχε η συνθήκη αυτή στην απόδοση της ομάδας στον αγωνιστικό χώρο.
Ο Παναθηναϊκός πέτυχε μία τεράστια νίκη απέναντι στην Μαρσέιγ το βράδυ της Τετάρτης (09/08) στην Λεωφόρο με 1-0, όμως το πιο εντυπωσιακό δεν ήταν το αποτέλεσμα, αλλά ο τρόπος με το οποίο έφτασε σ’ αυτό.
Έχοντας παρουσιάσει μία εικόνα που δεν ικανοποίησε τον περισσότερο κόσμο του στο εντός έδρας παιχνίδι με την Ντνίπρο, οι «πράσινοι» μπήκαν στο γήπεδο κόντρα στην Μαρσέιγ όντας πιο επιβλητικοί από ποτέ κόντρα στον πιο ισχυρό αντίπαλο που έχουν αντιμετωπίσει επί εποχής Ιβάν Γιοβάνοβιτς, τουλάχιστον βάσει ρόστερ και οικονομικών δεδομένων.
Ένας σημαντικός λόγος που συνέβη αυτό είναι επειδή πλέον οι «πράσινοι» έχουν το βάθος στο ρόστερ τους για να αντιμετωπίζουν κάθε δυσκολία που τους προκύπτει, και με την προσθήκη ενός ακόμη 6αριου που αναμένεται, αυτή τους η ικανότητα θα φτάσει σε ακόμα πιο ικανοποιητικό βαθμό. Αυτό ήταν κάτι που ήρθε ως φυσικό επακόλουθο στην εξελικτική πορεία που ακολουθεί η ομάδα στην εποχή του Ιβάν Γιοβάνοβιτς.
Άλλωστε την φετινή σεζόν, τη τρίτη υπό τη δική του καθοδήγηση, υπήρχε στόχος να μπει η ομάδα σε ευρωπαϊκούς ομίλους και να διεκδικήσει το πρωτάθλημα παράλληλα, οπότε για να καταφέρει να διαχειριστεί αυτή την κατάσταση το ρόστερ της χρειαζόταν ποσοτική και ποιοτική αναβάθμιση.
Οι λύσεις που έχει πλέον ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς είναι πολλές κι αυτό τον βοηθάει να αντιμετωπίζει όλες τις καταστάσεις που προκύπτουν είτε αυτές αφορούν τους παίκτες που θα επιλέξει για το βασικό σχήμα της ομάδας του σ’ έναν αγώνα είτε τις αλλαγές που θα θελήσει να κάνει κατά τη διάρκεια ενός παιχνιδιου.
Οι πολλές και ποιοτικές επιλογές λύνουν τα χέρια του Ιβάν Γιοβάνοβιτς
Ο Σέρβος τεχνικός ήταν εκείνος που γνώριζε καλύτερα απ’ όλους ποιο ήταν το αδύνατο σημείο της περσινής ομάδας και φρόντισε φέτος σε συνδυασμό και με τους πόρους που του διέθεσε για την διαδικασία αυτή ο Γιάννης Αλαφούζος, να προσδώσει στο ρόστερ του το στοιχείο εκείνο που του έλειπε για να μην έχει κανένα ελάττωμα. Να κάνει ποιοτικές προσθήκες οι οποίες θα δώσουν στην ομάδα το βάθος που της έλειπε πέρυσι ανεβάζοντας παράλληλα και την ποιότητά της.
Ποιο ήταν το αποτέλεσμα; Ας ρίξουμε απλώς μία ματιά στον τρόπο με τον οποίο ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς κατήρτισε την ενδεκάδα για το παιχνίδι με την Μαρσέιγ.
Δεν μπορούσε να υπολογίζει στον τραυματία Σένκεφελντ για το ματς με τους Μασσαλούς, είχε όμως στην διάθεσή του έναν στόπερ αντίστοιχου επιπέδου, τον Γεντβάι κι έναν ακόμη στον πάγκο, τον Έρικ Πάλμερ–Μπράουν, έστω κι αν εκείνος είχε μόλις λίγες προπονήσεις στα πόδια του.
Ήθελε ο Σέρβος τεχνικός κάτι διαφορετικό από τα εξτρέμ του στο ματς αυτό. Έβγαλε τους Παλάσιος και Μπερνάρντ κι έβαλε τους Μαντσίνι και Βέρμπιτς. Παίκτες αντίστοιχου επιπέδου, αλλά με διαφορετικά χαρακτηριστικά.
Δεν είχε απόλυτα έτοιμο τον μόνιμα βασικό πέρυσι Τσέριν και ήθελε να έχει στον πάγκο τον Μπερνάρντ για μία επιπλέον λύση, αφού δεν τον χρησιμοποίησε στα «φτερά», και να μην τον βάλει στο «10». Για να συμβεί κάτι τέτοιο πέρυσι θα έπρεπε να κάνει αλχημίες με Μαντσίνι και Κλεϊνχέισλερ. Τι έκανε φέτος; Ξεκίνησε με βασικούς τους Βιλένα και Τζούρισιτς. Γέμισε ουσιαστικά τα κενά που είχε στις θέσεις αυτές με δύο παίκτες οι οποίοι είναι ίσοι ή και καλύτεροι από τους ήδη υπάρχοντες.
Η δυνατότητα ουσιαστικής παρέμβασης του Γιοβάνοβιτς από τον πάγκο
Όμως το βάθος που έχει δημιουργηθεί και η ποιότητα των παικτών που έχουν αποκτηθεί δεν δίνει λύσεις μόνο στις προπονήσεις (όσο ποιοτικότερους ποδοσφαιριστές έχει μία ομάδα τόσο καλύτερο είναι και το επίπεδο αυτών) και στον καταρτισμό της ενδεκάδας. Προσφέρει στον Ιβάν Γιοβάνοβιτς την δυνατότητα να αλλάζει πράγματα μέσα στο παιχνίδι.
Πέρυσι στην Λεωφόρο, όταν ο Παναθηναϊκός κυνηγούσε το αποτέλεσμα κόντρα στην Σλάβια Πράγας, αναγκάστηκε ο Σέρβος τεχνικός να χρησιμοποιήσει τον Αργύρη Καμπετσή. Τι συνέβη φέτος με την Μαρσέιγ; Έφερε από τον πάγκο του τους Κλεϊνχέισλερ, Μπερνάρντ και Ιωαννίδη από τον συνδυασμό των οποίων προήλθε και το γκολ των «πρασίνων», το οποίο ήταν πραγματικά χάρμα ιδέσθαι.
Αυτή η πολυτέλεια, δηλαδή το να μπορεί ο προπονητής του Παναθηναϊκού να φέρνει από τον πάγκο του παίκτες που μπορούν να αλλάξουν τον ρου ενός αγώνα, χωρίς ταυτόχρονα να στερεί κάτι από την ενδεκάδα του, ήταν κάτι που έλλειψε από την περσινή ομάδα και της κόστισε σε κάποια σημεία της κούρσας.
Δεν ήταν λίγες οι φορές που ο Σέρβος τεχνικός πλήρωσε το περιορισμένο του ροτέισον στην πολύ απαιτητική κούρσα για την κατάκτηση του πρωταθλήματος της περασμένης σεζόν, αφού αναγκάστηκε να προβεί σε επιλογές, που αν οι συνθήκες ήταν αυτές που έπρεπε, δηλαδή αυτές που είναι φέτος, τα πράγματα θα ήταν αρκετά διαφορετικά.
Εν ολίγοις, το «τριφύλλι» έχει διατηρήσει όλα τα καλά στοιχεία που είχε πέρυσι, έχοντας προσθέσει επιπλέον την δουλειά της τρίτης προετοιμασίας επί εποχής Γιοβάνοβιτς και την αναβάθμιση αυτή του ρόστερ, η οποία δείχνει ικανή να εξαλείψει ένα από τα αδύνατα σημεία της φετινής ομάδας.
To Depth Chart του φετινού Παναθηναϊκού
Πάμε όμως να δούμε πόσο πραγματικά γεμάτο είναι το ρόστερ των «πρασίνων» την φετινή σεζόν. Στην θέση του τερματοφύλακα τα πράγματα είναι όπως και πέρυσι. Κάνείς δεν ήρθε και κανείς δεν έφυγε. Ο Μπρινιόλι είναι το αδιαφιλονίκητο «Νο.1», ο Λοντίγκιν ο αξιόπιστoς αντικαταστάτης του, όποτε αυτό απαιτείται, και ο Ξενόπουλος αυτός που συμπληρώνει την τριάδα.
Πάμε τώρα στην άμυνα εκεί που υπήρξαν αλλαγές σε όλες τις θέσεις εκτός από εκείνη του δεξιού μπακ, τουλάχιστον μέχρι στιγμής. Στο κέντρο της άμυνας οι δύο βασικοί της περσινής σεζόν, Μάγκνουσον και Σένκεφελντ παρέμειναν ενώ την θέση των Πούγγουρα και Σάρλια, ήρθαν οι Πάλμερ–Μπράουν και Γεντβάι. Όπως μπορεί να καταλάβει ο καθένας, μπορεί ποσοτικά να είναι ίδιοι, όμως ποιοτικά υπάρχει μεγάλη διαφορά. Αυτό πρόλαβε να φανεί στην περίπτωση του Γεντβάι, που έπεσε από νωρίς στα… βαθιά, λόγω του τραυματισμού του Σένκεφελντ και ανταποκρίθηκε ικανοποιητικά.
Στα άκρα της άμυνας πέρυσι υπήρχαν από δύο μπακ σε κάθε πλευρά συν τον Σάντσες, ο οποίος παρείχε λύσεις όπου χρειαζόταν. Φέτος, δεν υπάρχει αυτός ο πέμπτος παίκτης ενώ δεξιά είναι και πάλι ο Κώτσιρας και ο ανεβασμένος Βαγιαννίδης, που έκανε και εξαιρετική προετοιμασία. Στα αριστερά έχει επιτευχθεί η μεγάλη ανάβαθμιση, αφού αντί του Γκάνεα, που εμφάνισε πέρυσι πρόβλημα υγείας κι έχασε σχεδόν όλη τη σεζόν, υπάρχει πλέον ο Μλαντένοβιτς να πλαισιώνει τον Χουάνκαρ, ένας παίκτης που μπορεί να αυξήσει τον ανταγωνισμό προς τον Ισπανό προκαλώντας «φαινόμενα», όπως εκείνο στο εκτός έδρας ματς με την Ντνίπρο λόγω του κινήτρου που προσφέρει ο συναγωνισμός. Εντωμεταξύ, αν ο Ρουμάνος πάρει κάποια στιγμή το τελικό «οκ» από το ιατρικό τιμ και μπει και πάλι σε αγωνιστικούς ρυθμούς, θα δώσει μία επιπλέον λύση.
Στο κέντρο τώρα. Εκεί κι αν ήρθαν παίκτες με ποιότητα που άλλαξαν τις ισορροπίες. Στο «6» παραμένει ο Ρούμπεν Πέρεθ σαν βασική επιλογή, μόνο που πέρα από τον Τσόκαϊ, φέτος υπάρχει και ο Ζέκα, ο οποίος επανέρχεται από τον σοβαρό τραυματισμό του και βρίσκει σιγά σιγά τα πατήματά του. Είναι όμως άγνωστο ακόμα πόσο μπορεί να υπολογίζει σ’ αυτό ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς. Το γεγονός αυτό σε συνδυασμό και με το ότι ο Τσόκαϊ δεν μπορεί να καλύψει το κενό του Πέρεθ σε μία ενδεχόμενη απουσία του, αφού είναι διαφορετικού στυλ παίκτες, επιτάσσουν μία μεταγραφή αμυντικού χαφ υψηλού επιπέδου, κάτι το οποίο δουλεύουν ήδη στο «τριφύλλι».
Στο «8» υπήρχε ο Τσέριν, που είχε θέση βασικού πέρυσι, υπήρχε ο Κλεϊνχέισλερ, που έδινε λύσεις και ήρθε και ο ποιοτικότατος Βιλένα να πάρει άμεσα φανέλα βασικού, λόγω και του τραυματισμού του Σλοβένου μέσου στην προετοιμασία. Στο «10» τώρα, εκεί που πέρυσι έπαιζε ο Μπερνάρντ σε αρκετά παιχνίδια κι έπειτα υπήρχαν παίκτες που απλά έπαιρναν παροδικά τον ρόλο αυτό, π.χ. Μαντσίνι, ήρθε ο Τζούρισιτς. Ήρθε ένας παίκτης που αυτή είναι η φυσική του θέση, έχει ποιότητα κι έδειξε εξ’ αρχής πως είναι ικανός πάρει… σπίτι του την φανέλα του βασικού στην συγκεκριμένη θέση.
Η εξέλιξη αυτή είχε ως αποτέλεσμα να μετατοπιστεί ο Μπερνάρντ στα εξτρέμ, δηλαδή στην φυσική του θέση στα αριστερά. Εκεί, όμως, επίσης είναι θέσεις στις οποίες ο Παναθηναϊκός έχει αρκετές επιλογές, αφού υπάρχουν επίσης οι Παλάσιος, Μαντσίνι, Βέρμπιτς, επέστρεψε ο Αϊτόρ, ακόμα κι αν δεν είναι πλήρως έτοιμος, ενώ λύσεις στις θέσεις αυτές μπορεί να δώσει και ο Κλεϊνχέισλερ.
Στην θέση του επιθετικού τώρα δεν υπήρξε αλλαγή στις πρώτες επιλογές. Σπόραρ και Ιωαννίδης θα συναγωνιστούν και φέτος για την θέση του βασικού φορ, με τον Σλοβένο να έχει πάρει ένα μικρό προβάδισμα λόγω του καλού ξεκινήματός του, αλλά και του τραυματισμού που υπέστη ο Ιωαννίδης στο φινάλε της προετοιμασίας. Η μεγάλη διαφορά σε σχέση με πέρυσι είναι στον τρίτο στην ιεραρχία φορ. Πέρυσι υπήρχε ο παραγκωνισμένος Καμπετσής, φέτος ο Γερεμέγιεφ, ένας παίκτης που ήρθε πέρυσι τον Γενάρη στην ομάδα όντας πρώτος σκόρερ του σουηδικού πρωταθλήματος και στην προετοιμασία έδωσε μία ιδέα του τι μπορεί να προσφέρει από τον ρόλο αυτό.
Όλα αυτά που εξετάσαμε είναι προφανώς σύμφωνα πάντα με τα υπάρχοντα δεδομένα τα οποία ανάλογα με τις εξελίξεις μπορούν να διαφοροποιηθούν. Αν π.χ. μπει ο Παναθηναϊκός στους ομίλους του Champions League μπορεί να γίνουν επιπλέον κινήσεις ή αν υπάρξει κάποια πώληση ή αποχώρηση ποδοσφαιριστή και άλλα τέτοια καθημερινά για την πραγματικότητα του ποδοσφαίρου πράγματα.
Αυτό που έχει σημασία αυτή τη στιγμή είναι πως το ρόστερ της ομάδας, αν προχωρήσει και η απόκτηση ενός ακόμη εξαριού υψηλού επιπέδου, θα είναι στην κατάσταση που χρειάζεται, ώστε να προσφέρει τα απαραίτητα εχέγγυα στον Ιβάν Γιοβάνοβιτς για να κυνηγήσει την επίτευξη όλων των στόχων που έχουν τεθεί για φέτος, δηλαδή την διεκδίκηση του πρωταθλήματος και την πραγματοποίησε μίας καλής ευρωπαϊκής πορείας.
Το depth chart των πρασίνων:
- Τερματοφύλακες: Μπρινιόλι, Λοντίγκιν, Ξενόπουλος
- Κεντρικοί αμυντικοί: Σένκεφελντ, Μάγκνουσον, Γεντβάι, Πάλμερ-Μπράουν
- Δεξιοί μπακ: Κώτσιρας, Βαγιαννίδης
- Αριστεροί μπακ: Χουάνκαρ, Μλαντένοβιτς
- Αμυντικοί μέσοι: Ρούμπεν Πέρεθ, Τσόκαϊ, Ζέκα
- Κεντρικοί μέσοι: Βιλένα, Τσέριν, Κλεϊνχέισλερ
- Επιτελικοί μέσοι: Τζούρισιτς (Μπερνάρντ)
- Εξτρέμ: Μπερνάρντ, Παλάσιος, Μαντσίνι, Βέρμπιτς, Αϊτόρ, Κλεϊνχέισλερ
- Επιθετικοί: Σπόραρ, Ιωαννίδης, Γερεμέγιεφ
Comments