By Οι εμφανίσεις του από την αρχή της σεζόν έδιναν το παρασύνθημα.
Δοκάρι. Δοκάρι. Λίγο άουτ. Χαμένη ευκαιρία. Κακό τελείωμα. Επέμβαση του γκολκίπερ. Δοκάρι. Κακό σουτ. Πέναλτι. Θέατρο. Δοκάρι. Δοκάρι. Γκολ. Στις πολλές παράλληλες ζωές ο Σεμπαστιάν Παλάσιος είναι ο ήρωας του Παναθηναϊκού. Σε αυτή που ζούμε και μπορούμε να κρίνουμε είναι εκείνος που παλεύει για να αποδείξει την αξία του. Ο παρθένος ετών 29 που πήρε την ευκαιρία από τον Καρλίτος για να πετύχει το πρώτο του γκολ στην Ευρώπη, ο ηγέτης του Παναθηναϊκού στο δεύτερο μισό της πρώτης του σεζόν, ο «χοντρός», ο οποίος ήταν επί μήνες εξαφανισμένος την περασμένη περίοδο, ο Αργεντινός «αλήτης» που έχει ξεκινήσει με φόρα τη φετινή. Ο παραλίγο ήρωας του αγώνα με την Μπράγκα, ο παίκτης που πέρυσι ήταν πρώτος σε δοκάρια (σ.σ. πέντε τον αριθμό), εκείνος που για μια βραδιά κατάφερε να νιώσει ξανά σημαντικός με το γκολ του στο «Κλεάνθης Βικελίδης», αλλά για δεκάδες βραδιές έμοιαζε σκιά του εαυτού του, εκείνος που κατηγορήθηκε για νυχτοπερπατήματα και ξενύχτια, εκείνος που είναι ξανά εδώ.
Ποιος είναι ο Σεμπαστιάν Παλάσιος του Παναθηναϊκού;
Οι οπαδοί του Παναθηναϊκού τού έστελναν μηνύματα. Είχαν πάντα μια αδυναμία στην αγορά της Αργεντινής και τώρα είχαν περάσει χρόνια από την τελευταία φορά που ένας γκαούτσο φόρεσε την πράσινη φανέλα. Ένας αυθεντικός, τουλάχιστον. Με θράσος, ταχύτητα, τεχνική κατάρτιση, λίγη αλητεία, και μια σκυλίσια τεχνική κατάρτιση – εκείνο το χαρακτηριστικό του μόχθου στο γήπεδο, παρά την δαντελένια ικανότητα να χειρίζονται τη μπάλα, που ξεχωρίζει τους Αργεντινούς από τους Βραζιλιάνους. Με είκοσι παρουσίες, η Αργεντινή είναι η χώρα με τους περισσότερους ξένους ποδοσφαιριστές στην ιστορία του τριφυλλιού.
Ποιοι ήταν, όμως, πριν τον Σεμπάστιαν Παλάσιος; Ο Φακούντο Σάντσεζ; Ο Εμανουέλ Ινσούα; Ο Αντρέ Τσάβεζ; Ο Λαουτάρο Ρινάλντι; Μα, λίγο σοβαροί να είμαστε! Ακόμα και ο Λούκα Βιγιαφάνιες λογιζόταν περισσότερο ως… εσωτερική μετανάστευση, παρά ως εισαγωγή. Μάλλον, λοιπόν, θα ήταν ο Λουτσιάνο Φιγκερόα. Σίγουρα θα ήταν ο Σεμπάστιαν Λέτο. Και για κάποιον κομματάκι ανεξήγητο λόγο, πάντα στη συνείδηση των «σύγχρονων» οπαδών του Παναθηναϊκού θα είναι ο Έκι Γκονζάλες. Ο Σεμπάστιαν Παλάσιος ήρθε για να γίνει η συνέχειά τους… Και χρειάστηκε λίγη συναδελφική αλληλεγγύη και ένα πέναλτι για να πάρει μπρος!
«Ήταν μια πολύ ωραία κίνηση από μέρους του. Κέρδισα εκείνο το πέναλτι, ο Καρλίτος είχε πετύχει ήδη τρία γκολ στο παιχνίδι, κι έτσι του ζήτησα να το εκτελέσω. Βέβαια κι άλλοι παίκτες τού ζήτησαν το ίδιο, αλλά μου έδωσε την μπάλα και την ευκαιρία για να σκοράρω για πρώτη φορά με τον Παναθηναϊκό. Τον ευχαριστώ πολύ γι’ αυτό και για την εμπιστοσύνη που μου έδειξε. Ήταν σημαντικό για μένα γιατί για 20 αγώνες στην Αργεντινή δεν είχα σκοράρει κι ήθελα ένα γκολ». Ήταν 16 Οκτωβρίου του 2021 και ο 30χρονος εξτρέμ έψαχνε μετά από πέντε ματς και 171 αγωνιστικά λεπτά, το πρώτο του γκολ. Απέναντι στον Ιωνικό θα το έβρισκε… Χάρη στον Καρλίτος, ο οποίος τότε βρισκόταν σε ένα δαιμονισμένο φορμάρισμα ̇προπέρσινα ξινά σταφύλια και ποιος θα μπορούσε τότε να μαντέψει πού θα ήταν δύο χρόνια μετά ο Καρλίτος!
Τέσσερις μήνες μετά από εκείνο το γκολ ο «Σέμπα» θα έχει φτάσει τα εννέα γκολ σε όλες τις διοργανώσεις. Οκτώ στη Super League. Είχε πετύχει πέντε μόνο μέσα στον Φεβρουάριο του 2022. Θα έκλεινε την πρώτη του σεζόν μακριά από την Αργεντινή με 13 γκολ και τρεις ασίστ. Τα έκανε όλα σωστά. Έζησε την πρώτη του ευρωπαϊκή περιπέτεια ακριβώς όπως το είχε υποσχεθεί. Με την κόρη του, με τη σύζυγο, με τα αγγλικά του και τις βόλτες του στην μποτιλιαρισμένη Αθήνα.
«Από την πρώτη στιγμή το τηλέφωνό μου χτυπούσε διαρκώς. Μου έρχονταν αμέτρητα μηνύματα. Ωραία μηνύματα! Κι ευχαριστώ θερμά τους φιλάθλους μας για την αγάπη που μου έστειλαν. Ήταν κάτι μοναδικό. Θέλω να ανταποδώσω στο γήπεδο την αγάπη των φιλάθλων και κάνω τα πάντα για να το πετύχω».
Ακόμα κι αν τα πάντα είναι να ντρέπεται λιγότερο…
Το ντροπαλό παιδί!
Σε μια γρήγορη αναζήτηση στο διαδίκτυο, τα πρώτα αποτελέσματα είναι αποθαρρυντικά. Η γυμνή φωτογραφία που έστειλε στην Ιβάνα Ναδάλ και η οποία διέρρευσε στο twitter. Η συζήτησή του με γνωστή χορεύτρια και ο χωρισμός του με την κοπέλα του, επειδή η συνομιλία διέρρευσε στο ίντερνετ. Μία, θα έλεγες, λίγο κλισέ ζωή ποδοσφαιριστή. Μία λίγο κλισέ λοξοδρόμηση, όταν ξαφνικά έχεις τόσα πολλά από εκεί που δεν είχες τίποτα. Και υπήρξε εποχή που ο Σέμπα δεν είχε τίποτα, εκτός από τους γονείς του, και την τοπική κοινωνία που τους βοηθούσε.
Το Αλμπερντί, περίπου 100 χιλιόμετρα βόρεια του Τουκουμάν, είναι μια πόλη περίπου 60 χιλιάδων κατοίκων. Είναι, όμως, μια πόλη που νοιάζεται. Έχει κοινωνική ευθύνη και συναίσθηση. Εκεί, επιστρέφει κάθε φορά που έχει χρόνο ο Παλάσιος. Και όχι μόνο επειδή, πλέον, είναι πατέρας (σ.σ. η Βιθέντα γεννήθηκε το Νοέμβριο του 2019 και το sexting κόπηκε μαχαίρι) και θέλει όλη την οικογένεια μαζεμένη, αλλά και επειδή θέλει να προσφέρει. Συνεργάζεται με νοσοκομεία. Συνεργάζεται με σχολεία. Και διοργανώνει φιλανθρωπικά ματς, ώστε να συγκεντρωθούν όσα περισσότερα τρόφιμα γίνεται για τα συσσίτια. Δεν πάει τόσος καιρός που περίμενε για ένα…
«Είναι σημαντικό να συνεργαζόμαστε όλοι ώστε να μην υπάρχει ούτε ένα παιδί χωρίς φαγητό». Το ήξερε από πρώτο χέρι. Ο πατέρας του ήταν ερασιτέχνης μποξέρ και οικοδόμος, η μητέρα του μαγείρισσα και πάλι δεν υπήρχε αρκετό φαγητό για την οικογένεια. Συχνά, χρειάζονταν τα συσσίτια. «Θα είμαι αιωνίως ευγνώμων σε όλους εκείνους που με βοήθησαν όταν το χρειαζόμουν». Και σε εκείνους συμπεριλαμβάνεται και η Los Leoncitos de Marapa, μια πολύ βασική ακαδημία ποδοσφαίρου όπου ο Σεμπάστιαν πήγαινε από παιδί. Εκεί, όπου ήταν γνωστός ως «El Chupa». Επειδή ήταν τόσο ντροπαλός και τόσο άβγαλτος που είχε το χαρακτηριστικό τικ να πιπιλάει τον αντίχειρά του. Τουλάχιστον, μέχρι να μπει στον αγωνιστικό χώρο.
«Ο Σέμπα ήταν πάντα ήσυχος, δε μιλούσε καθόλου. Πήγαινε στην προπόνηση και μπορεί να ήταν εννέα, δέκα, έντεκα χρονών – πάντα με το δάκτυλο στο στόμα», διηγείται ο Εμιλιάνο Σισιλιάνι, τότε συμπαίκτης και κολλητός του, τώρα δημοσιογράφος στο Αλμπερντί. «Στην πόλη ακόμα έχει το ίδιο παρατσούκλι. Φανταστείτε πόσο ντροπαλός ήταν. Το μόνο που τον ενδιέφερε ήταν το ποδόσφαιρο. Εκεί αφοσιωνόταν».
Η αφοσίωσή του δεν έφερε τη συνήθη εξέλιξη. Δεν υπάρχουν θαύματα, εδώ. Ο Σεμπάστιαν Παλάσιος δοκίμασε πολλές φορές την τύχη του. Απορρίφθηκε από την Σαν Λορέντζο. Απορρίφθηκε από την Ουρακάν. Απορρίφθηκε από τη Νασιονάλ στο Μοντεβιδέο. Δεν απορρίφθηκε από την Γκρέμιο στην Βραζιλία, ωστόσο μόλις ήταν έτοιμος να υπογράψει, τραυματίστηκε. Και αυτό ίσως άλλαξε την καριέρα του…
Boca… adults!
Στην καριέρα του έχει αλλάξει εφτά ομάδες. Οι έξι στην Αργεντινή και η έβδομη στο Μεξικό. Δεν κατάφερε να μείνει μακριά από τη χώρα του πάνω από ένα σκάρτο χρόνο και επέστρεψε. Η Πατσούκα είχε ξοδέψει περίπου πέντε εκατομμύρια ευρώ για να τον αποκτήσει και δεν τα πήγε άσχημα με οκτώ γκολ και οκτώ ασίστ σε 36 ματς, αλλά δεν τα πήγε και καλά. Καλύτερα τα πήγαινε στην Αργεντινή. Ακόμα καλύτερα όταν έκανε το ξεπέταγμα στην Μπόκα. Ιδανικά, με τον Ροδόλφο Αρουαμπαρένα.
«Είχα αποφασίσει να ασχοληθώ με το ποδόσφαιρο από όταν ήμουν οκτώ ετών και μου μίλησε ένας δάσκαλός μου στο Τουκουμάν. Ήμουν τυχερός που με δέχτηκε η Μπόκα στις ακαδημίες της, αλλά έπρεπε να αφήσω πίσω μου την οικογένειά μου, την πόλη μου και τους φίλους μου», είχε πει σε μια από τις πρώτες συνεντεύξεις του, αφού είχε αρχίσει να παίρνει λεπτά συμμετοχής. Δεν ήταν κάνα παιδάκι. 18 ετών είχε φτάσει. Έπρεπε να παλέψει. Έπρεπε να αντέξει. Έμενε στην Casa Amarilla, και κάθε μέρα ένιωθε έτοιμος να γυρίσει σπίτι του. Να τα παρατήσει. Ειδικά, όταν έπρεπε να περνάει καψώνια, όπως το ξύρισμα του κεφαλιού του ως… ιεροτελεστία μύησης στην αντρική ομάδα της Μπόκα. Με τη διαφορά από τους συμπαίκτες του ότι ήταν, ήδη, είκοσι ετών. «Μας έπιασαν την ώρα που κοιμόμασταν και μας ξύρισαν τα κεφάλια. Πάνω από όλα, περάσαμε καλά», έλεγαν τα «θύματα». Μμμμ, αλήθεια;
Ο σπουδαίος Κάρλος Μπιάνκι που ήταν τότε προπονητής τούς κοιτούσε λίγο περίεργα στην προπόνηση, αλλά το σημαντικό δεν είναι η περιέργειά του για τα κουρέματα. Το σημαντικό είναι ότι στις 3 Μαρτίου του 2013 αποφάσιζε να δώσει στον Σέμπα την ευκαιρία. Και σε ένα ιδιαίτερο ματς: Το ματς που επέστρεψε ο Χουάν Ρόμαν Ρικέλμε. Ο Παλάσιος είχε την τύχη να παίξει μαζί του. Αργότερα είχε την τύχη να παίξει με το είδωλό του, τον Κάρλος Τέβεζ. Είχε την τύχη να κατακτήσει πρωτάθλημα μαζί του. Είχε την τύχη να τον καθιερώσει ο Αρουαμπαρένα και να κάνει καριέρα, παρότι έκανε ντεμπούτο 21 ετών! Και 21 ετών στην Αργεντινή, είσαι οριακά… συνταξιούχος!
Το ίδιο θα μπορούσε να ισχύει και για το πέρασμά του στην Ευρώπη. Έφτασε τριάντα ετών για να το επιχειρήσει. Ε, και; Ποτέ δεν είναι αργά για μια δεύτερη ζωή! Και ο Σεμπάστιαν Παλάσιος μοιάζει να τη ζει μαζί με τον Παναθηναϊκό. Τόσο εκείνη που βιώνουμε κι εμείς, όσο και όλες εκείνες, στις οποίες η μπάλα δε χτύπησε στο δοκάρι, αλλά μπήκε γκολ και ο Παλάσιος ήταν κάθε εβδομάδα ήρωας!
πηγή: sdna.gr
Comments