By
Το legacy του Παναθηναϊκού αγωνιστικά και σε επίπεδο επιτυχιών, δεν αμφισβητείται. Οι «πράσινοι» όμως δεν είναι μόνο αυτό. Είναι η ομάδα με τη μεγαλύτερη μπασκετική οπαδική βάση, την οποία δεν συναντάς εύκολα σε κανένα άλλο κλαμπ. Ειδικά απ’ αυτά που έχουν ως ναυαρχίδα τους το ποδόσφαιρο.
Το «τριφύλλι» δεν μπορεί καν να μπει στην ίδια κουβέντα με τα κορυφαία κλαμπ του πλανήτη όπως η Ρεάλ Μαδρίτης, η Μπαρτσελόνα, η Μπάγερν Μονάχου, αναφορικά με τον κόσμο που το λατρεύει, το ακολουθεί και έχει τεράστια «δίψα» για να το βλέπει στην κορυφή ή να τη διεκδικεί. Η φετινή σεζόν είναι η τρανή απόδειξη. Όχι για την Ελλάδα, επειδή εντός συνόρων όλοι το γνωρίζουν. Πανευρωπαϊκά.
Η σειρά με την Μακάμπι Τελ Αβίβ έφτασε στο Game 5. Τα δύο πρώτα παιχνίδια έγιναν sold out σε λιγότερο από 24 ώρες. Το πέμπτο ματς, σε 3-4 ώρες. Έχοντας στην αναμονή περισσότερους από 80.000 ανθρώπους. Τόσοι ενδιαφέρθηκαν να αποκτήσουν εισιτήριο για την συγκεκριμένη αναμέτρηση. Αριθμός που ομάδες 8άδας δεν μπορούν να ονειρευτούν σχεδόν για ολόκληρη σεζόν εντός έδρας στήριξης.
Δεν είναι απλά η παρουσία, είναι και το επίπεδο του θεάματος που προσφέρει η ίδια η εξέδρα στο ΟΑΚΑ. Η ίδια η Euroleague μόλις έληξε το παιχνίδι στο Βελιγράδι, «ανέβασε» το κλειστό των «πράσινων» για να προϊδεάσει στο τι θα ακολουθήσει. Αθλητές και άνθρωποι του μπάσκετ, σχολίαζαν πόσο «καυτό» θα είναι το 5ο ματς λόγω της εξέδρας. Με λίγα λόγια, legacy έχει δημιουργήσει και ο ίδιος ο κόσμος του Παναθηναϊκού. Αποτελώντας από μόνος του, πόλο έλξης για τη διοργάνωση.
Είναι μόνο η «δίψα» της απουσίας 12 ετών από FinalFour; Σε καμία περίπτωση. Το 2011 με την Μπαρτσελόνα έλειπαν τα Final Four; Ένα χρόνο μετά με τη Μακάμπι; Το μπάσκετ είναι στο DNA των Παναθηναϊκών. Η δική τους «σπίθα» δεν συναντάται εύκολα στην Ευρώπη. Έχει μετατραπεί σε κουλτούρα και ειδικά τη φετινή σεζόν με τη συμπεριφορά, τη στάση του κόσμου και το συνολικό ΟΑΚΑ experience της ΚΑΕ, πήγε σε άλλο level.
Είναι η κληρονομιά, η προίκα που άφησαν ο Παύλος κι ο Θανάσης όχι μόνο στον Παναθηναϊκό αλλά σε ολόκληρο το ευρωπαϊκό μπάσκετ.
Όλα αυτά λοιπόν, η Euroleague αντί να τα εκμεταλλευτεί στο έπακρο, προσπάθησε-ελπίζουμε να μην το προσπαθήσει και στο πέμπτο ματς-να τα ακυρώσει. Αδικώντας κατάφορα τον Παναθηναϊκό, για χάρη μιας ομάδας που προέρχεται από χώρα που βρίσκεται σε πόλεμο. Παίζοντας στην ουδέτερη Σερβία και ετσιθελικά έχοντας κανονικά κόσμο στο πλευρό της. «Όσοι έχουν εισιτήρια μπορούν να προσέλθουν», έλεγε η ανακοίνωση της Μακάμπι. Ένα πρόβλημα για όλους, το οποίο η διοργάνωση έδωσε… μάχη για να το διατηρήσει μέχρι τέλους.
Στη ζυγαριά της Euroleague, οι +80.000 άνθρωποι που ανήμερα Μεγάλη Παρασκευή-σημαντική θρησκευτική μέρα για τους ορθόδοξους που είναι η συντριπτική πλειοψηφία στην Ελλάδα-ενώ βρίσκονται στις ιδιαίτερες πατρίδες τους για να ξεκουραστούν πολλοί εξ αιτών, αγωνιούσαν για να βρουν ένα εισιτήριο, δεν έχουν καμία σημασία. Σημασία έχει η εκπρόσωπος του Ισραήλ που αγωνίζεται στη Σερβία, η πρόκριση της οποίας θα αποτελέσει τεράστιο πρόβλημα για τη Γερμανία που θα διοργανώσει το Final Four (νούμερο ένα χώρα σε τζιχαντιστές στην Ευρώπη).
Φυσικά και δεν εννοούμε πως έπρεπε να ευνοηθεί με οποιοδήποτε τρόπο ο Παναθηναϊκός. Απλά έπρεπε η Euroleague να εκτιμήσει το ποιος είναι ο Παναθηναϊκός, ποιος είναι ο κόσμος του, τι σημαίνει για την ίδια τη διοργάνωση αυτή η δυναμική. Μιας ομάδας που έχει την καλύτερη αρένα ουσιαστικά, επενδύει πολλά χρήματα και εμπορικά το όνομά της «μυρίζει» μπάσκετ.
Έπρεπε δηλαδή να αφήσουν να κριθούν τα πάντα στο παρκέ, χωρίς να φτάνουν στο σημείο μέχρι και να ρεζιλεύονται μέσω ανακοινώσεων-ντροπή για το άθλημα, όπως το «δεν αποδεικνύεται πως ο Νίμπο πατάει γραμμή» για την περιβόητη φάση του Game 3 όπου ο Αμερικανός χόρεψε… συρτό πάνω στη γραμμή. Ίσως ο Νίμπο έχει νικήσει τη βαρύτητα κι είναι ο σύγχρονος Άρμστρονγκ που περπάτησε στο διάστημα.
Προτιμήθηκε η πολιτική και όχι το μπάσκετ. Παρότι ακόμη και εμπορικά το συμφέρον της διοργάνωσης, είναι ο Παναθηναϊκός. Τηλεοπτικό συμβόλαιο, εισιτήρια, δυναμική, επίπεδο επένδυσης για το καλό του μπάσκετ, μέχρι και το… αλατοπίπερο που αποτελούν οι «πράσινοι» στη Euroleague. Αντί γι’ αυτά η διοργάνωση έδειξε ξεκάθαρα πως προτιμά να προκριθεί μια σαφώς ιστορική ομάδα, όμως με τις δεδομένες συνθήκες να την καθιστούν πρόβλημα και μόνο.
Τουλάχιστον τώρα ας σεβαστεί η Euroleague αυτούς τους περισσότερους από 80.000 ανθρώπους που ήθελαν να είναι στο ΟΑΚΑ. Ας αφήσει το παιχνίδι να κριθεί στο παρκέ κι ας νικήσει ο καλύτερος. Χωρίς διαιτητές… καμικάζι σαν αυτούς που στέλνει σε άλλα γήπεδα όταν θέλει ένα συγκεκριμένο αποτέλεσμα, αλλά εκείνους που θα προσπαθήσουν να κόψουν το καρπούζι στη μέση, χωρίς να δίνουν πουθενά τα κουκούτσια.
Χθες στο +6 ο Μπελόσεβιτς αποφάσισε να δώσει φάουλ σε αυτή τη φάση. Ενώ ήδη ο Κόλσον ήταν άστοχος στο τρίποντο, του χάρισαν δυο βολές ξεκινώντας την αντεπίθεση της Μακάμπι. Ίσως πάλι το ριπλέι να μην είναι διαφωτιστικό όπως έλεγε και στην ανακοίνωση της η Euroleague.
Την Τρίτη τέτοια σφυρίγματα δεν θα γίνουν αποδεκτά. Είναι υποχρέωση της Ευρωλίγκα να διασφαλίσει ισότιμους όρους του παιχνιδιού. Πέντε έναντιον πέντε και 20.000 από πάνω…
Comments