By Ο Ρουί Βιτόρια μίλησε ως προπονητής και της νέας σεζόν, αλλά είναι έτσι τα πράγματα και ποιος θα κρίνει το έργο του;
Ο Παναθηναϊκός ολοκληρώνει μία σεζόν που ήταν σαν ασανσέρ, κάτι σαν ρόλερ κόστερ. Ένα ματς έμεινε, αυτό με τον Ολυμπιακό την επόμενη Κυριακή στο ΟΑΚΑ, για να πέσει η αυλαία. Αδιάφορο βαθμολογικά το ντέρμπι, από τις σπάνιες φορές που συμβαίνει και για τους δύο αυτό, αλλά στο τελευταίο εντός έδρας παιχνίδι της χρονιάς, μπροστά στο κοινό τους, σίγουρα δεν θα θέλουν να ρίξουν την αυλαία με αρνητικό αποτέλεσμα. Ειδικά όταν φέτος δεν έχεις κερδίσει ούτε μία φορά τους Πειραιώτες, σε πρωτάθλημα και κύπελλο.
Ο Παναθηναϊκός, λοιπόν, κλείνει τη σεζόν στη 2η θέση και το -άκρως ενδιαφέρον- καλοκαίρι θα παλέψει για συνεχόμενες προκρίσεις μπας και καταφέρει να μπει στη League Stage του Champions League. Δεν χρειάζεται να αναλωθούμε στη σημασία της εισόδου στον όμιλο, από όλες τις απόψεις. Λεφτά, γόητρο, κίνητρο για τους παίκτες που θα στοχεύσει ο Παναθηναϊκός στο «παζάρι».
Ας σταθούμε, όμως, στην επόμενη μέρα στην τεχνική ηγεσία. Ας μη κρυβόμαστε, στην πιάτσα ακούγεται εντόνως ότι ο Γιάννης Αλαφούζος σκέφτεται να επαναλάβει τις υπερβάσεις αλά Σάρι και να φέρει προπονητή από το πάνω ράφι. Ο Βιτόρια, πάντως, στις δηλώσεις του μετά το ντέρμπι με την ΑΕΚ μίλησε ως προπονητής και της επόμενης χρονιάς. Κρατήστε το αυτό.
Ο ίδιος, βέβαια, γιατί θέλει να φύγει; Το θέμα, όμως, είναι αν τελικά θα κριθεί η συνολική του παρουσία από τότε που ανέλαβε τους «πράσινους» ή μόνο ό,τι έκανε στα πλέι οφ, στο τελικό «ταμείο» (μη κοιτάτε μόνο τα αποτελέσματα, αλλά τη συνολική εικόνα).
Υπάρχει άραγε κριτήριο στην ΠΑΕ για την επόμενη μέρα στον πάγκο; Θα πείτε και θα έχετε δίκιο για ποιο κριτήριο μιλάμε όταν αναφερόμαστε σε μία διοίκηση που έδιωξε τον Γιοβάνοβιτς δίχως κριτήριο, προσέλαβε τον Τερίμ δίχως κριτήριο και το καλοκαίρι έδωσε τα κλειδιά στον Ντιέγκο Αλόνσο. Για ποιο κριτήριο, λοιπόν, να συζητήσουμε όταν επί της ουσίας όποια κι αν είναι η διάθεση του Γιάννη Αλαφούζου στο τέλος καταλήγει να κάνει αυτό που θα του πουν. Ακόμα και τον Γιοβάνοβιτς όταν τον προσέλαβε, άλλος του τον πρότεινε και του βγήκε. Ο ίδιος μπορεί να είναι διατεθειμένος να ρίξει χρήμα για προπονητή, αλλά το θέμα είναι να ξέρει τι θέλει κι εδώ ακριβώς γεννάται η μεγάλη αμφιβολία.
Το ίδιο ισχύει και για την περίπτωση παραμονής του Ρουί Βιτόρια. Το θέμα είναι να ξέρεις γιατί τον κρατάς. Να κάνεις σούμα αυτά που έδειξε και αφού τα σκανάρεις να κρίνεις αν είναι αρκετά για να βάλει τέλος στο ντροπιαστικό σερί των 15 ετών χωρίς πρωτάθλημα.
Ο ίδιος ο Πορτογάλος είπε χθες ότι ξέρει τι χρειάζεται ο Παναθηναϊκός για να διεκδικήσει το πρωτάθλημα. Δεν μας είπε, όμως, γιατί δεν έκανε κάτι, έχοντας μάλιστα την μεταγραφική περίοδο του Ιανουαρίου, για να αλλάξει την εικόνα. Αφού ξέρει γιατί δεν τα έκανε νωρίτερα;
Δεν λέμε ότι είναι κακός προπονητής ο Πορτογάλος, αλλά δεν έχει δείξει ότι μπορεί να γίνει καλύτερος από αυτό που είναι και δεν πείθει ότι είναι η λύση στο πρόβλημα του Παναθηναϊκού. Ποιο πολύ μας μπέρδεψε η παρουσία του παρά μας ξεκαθάρισε τις ικανότητές του.
Το ανησυχητικό, βέβαια, είναι το γεγονός ότι στην ΠΑΕ δεν υπάρχουν άνθρωποι με τη γνώση για να διαλέξουν τον επόμενο προπονητή ή έστω να κρίνουν τη δουλειά του Βιτόρια. Ειρήσθω εν παρόδω, με αυτόν τον CEO τι γίνεται;
Τέλος πάντων, το καλοκαίρι θα έχουμε να λέμε και να γράφουμε, ας κρατήσουμε για την ώρα την ευρωπαϊκή ευκαιρία που ανοίγεται μπροστά και την επιτακτική ανάγκη να χτίσει πάνω σε αυτή στο ξεκίνημα της νέας σεζόν. Ας κρατήσουμε και το ότι ο Παναθηναϊκός νίκησε ξανά στη Νέα Φιλαδέλφεια, την ιστορική έδρα της ΑΕΚ, για πρώτη φορά μετά τη σεζόν 1994-95 με εκείνο το γκολ του Γιάννη Καλλιτζάκη. Τότε που ο Παναθηναϊκός ήταν κανονική ομάδα.
