By Ένα άγριο άλογο από την Οχρίδα, ο Τσέντι Όσμαν, και ο καουμπόι Γκραντ, δάμασαν την Εφές και έστειλαν τον Παναθηναϊκό στο Άμπου Ντάμπι και στο 13ο φάιναλ-φορ της “πράσινης” ιστορίας.
Η Εφές του έβγαλε το λάδι του Παναθηναϊκού, τον ταλαιπώρησε, τον έβγαλε από τα νερά του, αλλά όταν μιλάμε για την … ψυχή του πρωταθλητή Ευρώπης, αλλά και του νεοφερμένου θηρίου που ακούει στο όνομα Τσέντι Όσμαν, δεν είναι εύκολο να τους την πάρεις. Με πρωταγωνιστή τον γεννημένο πριν από 30 χρόνια φόργουορντ, οι “πράσινοι” θα ταξιδέψουν στο Άμπου Ντάμπι, για να υπερασπιστούν το τρόπαιο που κατέκτησαν πέρσι στο Βερολίνο, με πρώτο αντίπαλο στον ημιτελικό τη Φενέρ του Σαρούνας Γιασικεβίτσιους.
Ο Όσμαν με τις βοσνιακές ρίζες (από τη μητέρα του, ο πατέρας του είναι Τούρκος) ήταν τελευταίος στο μεταγραφικό ροτέισον, εδώ και καιρό, όμως, αποτελεί μια αστείρευτη πηγή ενέργειας για ολόκληρο τον Παναθηναϊκό.
Με τον Λεσόρ νοκ-άουτ εδώ και ένα τετράμηνο, ο άλλοτε ΝΒΑερ (476 αγώνες στα πόδια του με Καβαλίερς και Σπερς) μοιάζει με μια … γεννήτρια ρεύματος για την “πράσινη” ομάδα και μετατατράπηκε σε ένα σούπερ όπλο στη φαρέτρα του Αταμάν, ώστε να στραβώσει το καλά οργανωμένο σχέδιο της Εφές και του κόουτς Μπάνκι, που είχε στοχεύει εξαρχής στη σειρά στην επιχείρηση εξουδετέρωσης του Κέντρικ Ναν.
Στο Game 4, πριν από λίγες μέρες, είχε σκοράρει 22 πόντους ρεκόρ για τον ίδιο στην Ευρωλίγκα. Ο Παναθηναϊκός ηττήθηκε, αλλά ο δυναμικός φόργουορντ δεν είχε πει την τελευταία του λέξη.
Πριν καταλάβει η Εφές τι γινόταν πάνω στο παρκέ, ο Όσμαν είχε σκοράρει 12 πόντους, τρέχοντας το γήπεδο με χίλια, παρασέρνοντας τους αντιπάλους του και σηκώνοντας το έτσι κι αλλιώς έτοιμο για κάτι τέτοιο ΟΑΚΑ στο πόδι.
Αμφιβάλλουμε αν ο Παναθηναϊκός θα πανηγύριζε την πρόκριση του στο Άμπου Ντάμπι, χωρίς αυτόν τον Όσμαν. Στη βραδιά που ο Ναν εγκλωβίστηκε περισσότερο στο δικό του άγχος (και λιγότερο στην πάντα σπουδαία άμυνα ποάνω του) τελειώνοντας το ματς με 4/16 σουτ, 4 λάθη και 5 φάουλ, ο Σλούκας σκόραρε μόνο από τη γραμμή των βολών, χρειαζόταν το … άγριο άλογο από την Οχρίδα, για να δαμάσει και την ατίθαση Εφές.
Ο Όσμαν έπαιζε άμυνες, έπαιρνε ριμπάουντ, έτρεχε ακατάπαυστα σκοράροντας στον αιφνιδιασμό και είχε προλάβει να βάλει 17π στο τέλος του ημιχρόνου, διευκολύνοντας από την αρχή τα πράγματα για την ομάδα του. Ολοκλήρωσε με 28π (και άψογα στατιστικά με 8/15 σουτ, εκ των οποίων 4/7 ήταν τρίποντα, 8/8 βολές) και 8 ριμπάουντ, το καλύτερο ματς της καριέρας του στην Ευρωλίγκα, μέχρι το επόμενο!
Δικαίως αποθεώθηκε από το κοινό, πήρε ο ίδιος το μικρόφωνο στο τέλος και άρχισε να τραγουδάει συνθήματα μαζί με το κοινό που παραληρούσε…
Αλλά ο MVP ήταν ο Γκραντ…
Ο Όσμαν με 32β στο σύστημα αξιολόγησης αναδείχθηκε πολυτιμότερος παίκτης του αγώνα, αν και κατά τη γνώμη μας, ο MVP είναι ο Τζέριαν Γκραντ. Αυτός ο ακούραστος γκαρντ, κατάλαβε ότι σε αυτό το βράδυ, εκτός από το να τρέχει διαρκώς ξοπίσω του Λάρκιν, ή του Τόμπσον και του Ντοζίερ, έπρεπε να πάρει τα μεγάλα σουτ.
Το προσπαθούσε με εμμονή ο Ναν, όμως η μπάλα έβρισκε το σίδερο. Ο Σλούκας είχε επωμιστεί περισσότερο την οργάνωση (8 από τις 18 ασίστ της ομάδας του) ήταν άστοχος εντός παιδιάς (0/5 σουτ), ο Μήτογλου σκόραρε 5 κρίσιμους πόντους (ειδικά το τρίποντο που πήγε τη διαφορά στο +7) αλλά ήταν ο Γκραντ που θα έβαζε την υπογραφή του.
Με τον Ναν εκτός αγώνα, ο Γκραντ φρόντισε να πετύχει τα δυο τελευταία πολύ μεγάλα καλάθια του Παναθηναϊκού, που έπαιρνε βαθιές ανάσες και κρατούσε μακριά τις φιλοδοξίες της Εφές για μια … αρπαγή της νίκης
Η άμυνα έφερε το 3-2
Ο Γκραντ δεν είναι απλά ένας σπουδαίος γκαρντ, αλλά ο ακρογωνιαίος λίθος όταν ο Παναθηναϊκός χρειάζεται να παίξει -όπως σε αυτό τον πέμπτο αγώνα- άμυνα.
Είναι ένας καουμπόι για όλες τις δουλειές ο άλλοτε γκαρντ των Σικάγο Μπουλς. Παίρνει το λάσο του, δαμάζει όλα τα βουβάλια κι όταν χρειάζεται πυροβολεί στον στόχο, χωρίς να λαθέψει. Αν ο Ναν είναι ο MVP, ο Σλούκας ο αρχηγός, ο Γκραντ έρχεται για να βιδώσει αυτή την τριπλέτα με ένα καταπληκτικό τρόπο.
Οι “πράσινοι” που είχαν ξεκινήσει φουριόζοι και έκαναν ένα εντυπωσιακό 22-2, πέρασαν με +22π, αλλά όπως συνηθίζεται στα μεγάλα ματς που υπάρχουν τέτοιες διαφορές από νωρίς, είδαν την Εφές να επιστρέφει. Η τουρκική ομαδα είχε καταφέρει σε όλη τη σειρά να βρει τα κουμπιά του Παναθηναϊκού, να μην επιτρέψει στο Ναν να γίνει καθοριστικός και ετοιμαζόταν για ένα τελικό χτύπημα.
Δεν υπολόγιζε, ή εν πάση περιπτώσει δεν βρήκε τον τρόπο να αντιδράσει, ότι ο Παναθηναϊκός με Γκραντ, Γκέιμπριελ, Όσμαν και Χουάντσο (στα ριμπάουντ) θα έβγαζε τεράστια αμυντική ενέργεια και θα εγκλώβιζε τα ατού των Τούρκων στο μεγαλύτερο διάστημα του αγώνα.
Ο Αταμάν επέμενε στην καλή άμυνα, γιατί έτσι ξεπερνούσε η ομάδα του το δικό της πρόβλημα στην επίθεση, που από κάποιο σημείο και μετά έγινε δισεπύλιτο, Φαντασταστείτε ότι ο ΠΑΟ είχε σκοράρει 36 πόντους στα πρώτα 15 λεπτά και σκόραρε άλλους 39 στα υπόλοιπα 25.
Ήταν όμως η άμυνα του εκείνη που τον στήριξε, ειδικά κοντά στο καλάθι, καθώς η τουρκική ομάδα που είχε κάνει θραύση στα πικ εν ρολ, τελείωσε το ματς με 10/32 δίποντα.
Δεν θα’ ναι ίδιο το final four
Στο τέλος της βραδιάς ξέσπασε ένα ωραίο πανηγύρι για ολόκληρο τον Παναθηναϊκό, που είχε καταβάλει την Εφές με 3-2 και το εισιτήριο για το Άμπου Ντάμπι στα χέρια του Αταμάν και των παικτών του. Πέρσι οι “πράσινοι” πήγαν στο Βερολίνο, όχι σαν πρωταθλητές, αλλά σχεδόν αουτσάιντερ.
Η φετινή διοργάνωση είναι τελείως διαφορετική, ο ΠΑΟ υπερασπίζεται το κύπελλο, αλλά έχει και σπουδαίους αντιπάλους. Προφανώς και δεν μπορεί να αναλωθεί από τώρα η σκέψη του σε ένα επικείμενο ελληνικό τελικό, γιατί … εκτός των άλλων δεν είναι σίγουρος αυτός ο αγώνας.
Η Φενέρ είναι ένας πολύ σπουδαίος αντίπαλος και βρίσκεται σε εξαιρετική κατάσταση από το ξεκίνημα της σεζόν, ενώ και η Μονακό του Βασίλη Σπανούλη έχει τις δικές της φιλοδοξίες απέναντι στον Ολυμπιακό. Γεγονός είναι πάντως ότι τα προγνωστικά που ήθελαν τις δυο μεγάλες ελληνικές ομάδες να πηγαίνουν και φέτος χέρι-χέρι στην κορυφαία τετράδα επιβεβαιώθηκαν.
Δεν μένει παρά να τους απολαύσουμε στο Άμπου Ντάμπι, μακριά από γραφικότητες και τοξικότητες…
Comments