Ο Μποντιρόγκα δεν είναι Μπερτομέου

Το 2025 η Euroleague συμπλήρωσε 25 χρόνια ύπαρξης στο ευρωπαϊκό μπάσκετ. Μακρά πορεία με δεδομένες τις πολλές κακοτοπιές. Το πρόβλημα της διαιτησίας δεν είναι φετινό ή περυσινό. Δυστυχώς αποτελεί βραχνά δεκαετιών. Με ιδιαίτερα σκληρό αποτέλεσμα σε πολλές περιπτώσεις.

Από τα πρώτα χρόνια τα κακώς κείμενα είχαν φανεί. Ο Παύλος και ο Θανάσης Γιαννακόπουλος αρκετές φορές είχαν αντιδράσεις. Αποκορύφωμα τα λεφτά που πέταξε ο «τυφώνας» στον Τζόρντι Μπερτομέου μετά τον τελικό του Βερολίνου το 2009.

Σε αυτή την πορεία των ετών, ισχυροποιήθηκε ένα καθεστώς γύρω απ’ τη διοργάνωση. Το οποίο διαρκώς και δυνάμωνε, «ρίζωνε». Σύστημα που έφερνε τη σήψη, χωρίς κανείς να έχει διάθεση «γιατρειάς». Οι ομάδες ανέχτηκαν πολλά χρόνια τη συγκεκριμένη κατάσταση. Κάποιες βολεύτηκαν κιόλας. Έτσι το αυγό του φιδιού μετατράπηκε σε κάτι ανεξέλεγκτο.

Αυτή η σαπίλα, δεν είναι δυνατόν να «καθαριστεί» μέσα σε 1,5-2 χρόνια. Το έως τώρα διάστημα στην μετά Μπερτομέου εποχή, με επικεφαλής τον Ντέγιαν Μποντιρόγκα, απλά φανέρωσε σε όλους το μέγεθος της λαίλαπας που βίωσε το μπάσκετ.

Την περασμένη σεζόν, στην πρώτη επί της νέας διοίκησης, επέτρεψαν (!) στον Παναθηναϊκό να κατακτήσει αυτό που άξιζε και έπρεπε σύμφωνα με όσα είδε όλη η Ευρώπη στο παρκέ. Ήταν η πρώτη ένδειξη μέσα σε αυτή την 25ετία, πως κάτι μπορεί να αλλάξει, να βελτιωθεί, να «καθαρίσει». Χρειάστηκε βέβαια να επικρατήσει με 15 πόντους διαφορά σε ημιτελικό και τελικό…

Όπως όμως, κάθε σύστημα τόσο βαθιά ριζωμένο, έτσι κι αυτό, δεν είναι διατεθειμένο να παραδοθεί χωρίς «μάχη». Έτσι έγιναν νέα βήματα προς τα πίσω, ακριβώς επειδή υπάρχει διαφθορά δεκαετιών.

Οι πάντες αντιλαμβάνονται πλέον τι συμβαίνει και τι αντιμετωπίζει ακόμη και η ίδια η Euroleague μέσα στα σπλάχνα της. Το κρίσιμο σημείο της φετινής σεζόν, ήταν το Game 2 των play offs. Κυρίως όσα έγιναν στο ΟΑΚΑ και όχι μόνο. Οι αποφάσεις του Γιαβόρ και της παρέας του, ήταν το απόλυτο σκάνδαλο. Ο Μποντιρόγκα προφανώς και δεν είναι κάποιος που δεν καταλαβαίνει. Έχει την εμπειρία στα τόσα χρόνια μπασκετικής πορείας να αντιληφθεί πλήρως την «αρρώστια» που τρώει τα σωθικά της διοργάνωσης.

Δεν μιλάμε για κάποιον χθεσινό. Ούτε για κάποιον τυχοδιώκτη παράγοντα. Δεν «λαδώνεται», δεν είναι διεφθαρμένος, ούτε κάνει δουλειές κάτω απ’ το τραπέζι. Η ίδια η πορεία του στο άθλημα δεν του επιτρέπει κάτι τέτοιο. Ήταν αθλητής κόσμημα, ανέκαθεν μεγάλη προσωπικότητα για να δεχθεί τέτοια παιχνιδάκια στην πλάτη του.

Από την άλλη, είναι προφανές πως έχει κι αυτός ευθύνη. Ως επικεφαλής της Euroleague, δε θα μπορούσε να είναι διαφορετικά. Αλλά ακριβώς το αίσθημα ευθύνης που «κουβαλά», οδήγησε τον υπεύθυνο διαιτησίας στο να μη δούμε στα τρία τελευταία ματς των play offs, κανέναν Βαλκάνιο ρέφερι στα ματς του Παναθηναϊκού! Από αυτούς που θεωρούνται «πρωτοπαλίκαρα» μιας κατάστασης που υπάρχει στο ευρωπαϊκό μπάσκετ εδώ και πολλά χρόνια.

Έτσι, οι προκρίσεις κρίθηκαν στο γήπεδο. Χωρίς να υπάρχουν φωνές και αντιδράσεις, χωρίς να υπάρχει αίσθηση αδικίας ακόμη κι από αποκλεισμένες ομάδες. Μια κατάσταση που λέει πολλά. Ο Παναθηναϊκός κέρδισε και έχασε σε αυτά τα τρία ματς, αλλά δεν ξεσήκωσε τον κόσμο σε κανένα αποτέλεσμα γιατί πολύ απλά κανένα ματς δεν κρίθηκε από εξωγενείς παράγοντες.

Ακολούθησε φυσικά και η ανακοίνωση των διαιτητών του Final Four. Εκεί όπου εκ των πραγμάτων πρέπει να επιλέγονται αυτοί που θεωρούνται κορυφαίοι και κυρίως εκείνοι που μέχρι και στα λάθη τους δεν έχουν καμία σκοπιμότητα.

Η λίστα δεν περιλαμβάνει κανέναν διαιτητή που του αρέσουν… τα αρώματα. Μία μέρα μετά και την ανακοίνωση του συνδέσμου των διαιτητών της Euroleague. Εκεί όπου προεδρεύει ο Ράντοβιτς, ένας απ’ αυτούς που δεν θα είναι στο Άμπου Ντάμπι. Κάπως έτσι δικαιολογείται και η… αντίδραση και η θυματοποίηση που επιχειρήθηκε.

Το θετικό βήμα είναι πως φαίνεται να υπάρχει επίπεδο κατανόησης της κατάστασης που… τρώει τις σάρκες του ευρωπαϊκού μπάσκετ εδώ και πολλά χρόνια. Από την ίδια την Euroleague. Προφανώς χτύπησαν καμπανάκια μόλις κατάλαβαν οι πάντες πως κάποιες ομάδες τις πήγαν καροτσάκι. Με τους πρωταγωνιστές της συγκεκριμένης κατάστασης, να μένουν εκτός «χορού».

Τα παρακλάδια που απλώθηκαν και οι βαθιές ρίζες της κατάστασης, δεν επιτρέπει κανέναν εφησυχασμό, ούτε αφήνει χώρο για συγχαρητήρια και πανηγυρισμούς. Σε 15 μέρες η Euroleague δίνει εξετάσεις. Για να δώσει τις τελικές απαντήσεις. Προκειμένου να φανεί σε όλους, αν θα κριθούν τα πάντα από τους παίκτες ή άλλους παράγοντες. Έως τώρα, κανείς δεν «αθωώνεται» και όλοι βρίσκονται υπό στενή παρακολούθηση.

Αυτός που δικαιώθηκε για ακόμη μια φορά, είναι το SDNA. Το μόνο Μέσο που από την αρχή της σεζόν ανέδειξε το τεράστιο πρόβλημα με τους Βαλκάνιους διαιτητές.

Δικαίωση προφανώς και για τον Παναθηναϊκό. Διότι έστω και καθυστερημένα, αντέδρασε με τον τρόπο που έπρεπε να αντιδράσει για να ακουστεί και να θορυβηθούν οι πάντες, φρενάροντας το σύστημα.

Ως ο μοναδικός και τελευταίος θεματοφύλακας από τα ελληνικά Μέσα της ισονομίας, θα παρακολουθούμε τις εξελίξεις, θα τις καταγράφουμε, θα τις κριτικάρουμε, θα γινόμαστε επιθετικοί απέναντι σε οποιαδήποτε μορφής αδικία.

Κι όταν φυσικά η Ευρωλίγκα δείχνει διάθεση να καθαρίσει την κόπρο του Αυγείου, χωρίς καμία δεύτερη σκέψη, θα αποδίδουμε τα του Καίσαρος τω Καίσαρι. Ακόμα και λάθη απειρίας να κάνει ο Μποντιρόγκα, δεν θα γίνει ίσα και όμοια με τον Μπερτομέου, μην τρελαθούμε κιόλας…