By Από τη στιγμή που ο Ουναΐ δήλωσε «χαρούμενος» από την εμπειρία του στον Παναθηναϊκό, το πρώτο μέλημα της ΠΑΕ θα έπρεπε να είναι η προσπάθεια να τον κρατήσει.
Αντίθετα, εδώ και καιρό τον έχουν ξεγράψει, θεωρώντας υπερβολικό ποσό τα 11 εκατομμύρια ευρώ της ρήτρας που θέλει να εισπράξει η Μαρσέιγ. Αρκετοί βάζουν και το ερώτημα αν αξίζει τόσα λεφτά, μαζί με ένα αντίστοιχα πλουσιοπάροχο συμβόλαιο.
Τα ίδια έλεγαν και έκαναν πριν από μερικούς μήνες και με τον Βαγιαννίδη. Και αν δεν έφευγε τόσο άδικα από τη ζωή ο Μπάλντοκ, τώρα κάποιο άλλο κλαμπ θα εισέπραττε την υπεραξία τού νεαρού αμυντικού.
Φυσικά και έχει ελαττώματα ως ποδοσφαιριστής ο Ουναΐ. Αν δεν τα είχε, δεν θα έφτανε να παίζει εδώ. Όμως άλλο να τον ξεγράφεις χωρίς πολλά-πολλά και άλλο να κάθεσαι και να διαπραγματεύεσαι επειδή τον θέλεις.
Έπειτα, δεν γίνεται να ζητάς δεν ξέρω πόσα για τον Βαγιαννίδη ή τον Ιωαννίδη και από την άλλη να τσιγκουνεύεσαι παρόμοια ποσά προκειμένου να αποκτήσεις έναν παίκτη που σου φάνηκε συνολικά χρήσιμος -άρα απαραίτητος- σε μια πολλαπλά κακή χρονιά.
Είναι και το άλλο… Με ποιον τρόπο θέλεις να φτιάξεις την ομάδα σου, ώστε να τα πας καλύτερα; Με αλήθειες ή με ψέματα; Και πώς μπορείς να έχεις φιλοδοξίες Champions League όταν αρχίζεις να σκέφτεσαι και να ενεργείς… τσίπικα, επειδή δεν σου βγήκαν τα εκατομμύρια που ξόδεψες πέρσι; Γιατί, άντε και γίνονται +8 μεταγραφές, όπως άρχισε να γράφεται. Τι σημαίνει αυτό; Πρακτικά τίποτα. Κάθε… πέρσι, τόσες περίπου γίνονταν.
Comments