By
Γράφει ο Λ. Μπακολιάς.
Υπήρξαν αρκετά ματς για τον Παναθηναϊκό μέσα στη σεζόν και στα πλέι οφ, όπου οι Πράσινοι ήταν πραγματικά κακοί. Δεν σου έδιναν το κίνητρο να τους βλέπεις να αγωνίζονται. Νικούσαν όμως και κάπως έτσι έφτασαν στη δεύτερη θέση. Το ντέρμπι με τον Ολυμπιακό δεν ήταν απ’ αυτές τις περιπτώσεις. Το Τριφύλλι έκανε καλό ματς. Αδιάφορο, ξε-αδιάφορο, είναι ένα γεγονός. Το οξύμωρο είναι πως το συγκεκριμένο το έχασαν.
Σε ένα ακόμη ντέρμπι στο οποίο ο Ολυμπιακός κερδίζει υπέρ του κρίσιμη απόφαση. Στην προκειμένη πέναλτι. Άλλωστε τα τελευταία ντέρμπι περιλαμβάνουν πέναλτι ή αποβολή υπέρ τους. Δεν εξετάζουμε αν ήταν ή δεν ήταν. Όσο ο Παναθηναϊκός ήταν μέσα στο πρωτάθλημα και κάθε αγωνιστική μετρούσαν τις αποφάσεις υπέρ του, χωρίς κανείς να ασχολείται με το γεγονός πως ήταν δίκαιες, ήταν φυσιολογικό και τώρα φαίνεται σε κάποιον παράλογο;
Μικρή σημασία έχει αυτό βέβαια, ούτε κρίθηκε τίποτα, ούτε χάθηκε κάτι στο ντέρμπι αυτό. Πέρα απ’ το γεγονός πως ολοκληρώθηκε μια σεζόν με 0 στα 6 κόντρα στον Ολυμπιακό. Από μόνο του είναι αποτυχία, όπως λέγαμε πως είναι σημαντικό το σερί που είχε «χτίσει» το Τριφύλλι.
Χωρίς τίτλο σημαίνει αυτόματα αποτυχία. Στο -16 από την πρώτη θέση και τον αιώνιο αντίπαλο, είναι μια υπερβολικά κακή σεζόν. Δεν γίνεται να κριθεί όπως προηγούμενες αποτυχίες με απόσταση από τον Ολυμπιακό. Διότι τώρα υπήρχε μια σημαντική επένδυση και ένα ρόστερ με ποιότητα. Παρά τις όποιες ελλείψεις, δεν είχε να ζηλέψει σε τίποτα κι από κανέναν το έμψυχο υλικό.
Άρα η αποτυχία είναι μεγάλη. Και ξεκάθαρη. Συν τοις άλλοις, το -16 δε δείχνει πως χάθηκε οτιδήποτε στη λεπτομέρεια όπως είπε ο Ρουί Βιτόρια. Μεμονωμένα ματς χάθηκαν στη λεπτομέρεια, όμως άλλα τόσα έφεραν αποτέλεσμα στη λεπτομέρεια. Το ζήτημα είναι πως αυτή η τεράστια απόσταση από την κορυφή, έρχεται σε εποχή που δεν βλέπουμε τον καλύτερο Ολυμπιακό.
Θέλετε να τον πείτε «κυνικό», θέλετε να τον πείτε «τυχερό», μικρή σημασία έχει. Ο Παναθηναϊκός ολοκλήρωσε με μια ακόμη… κρύα ήττα, ένα «άνοστο» απόγευμα στο ΟΑΚΑ, την αγωνιστική του περίοδο. Τώρα αρχίζουν τα σοβαρά. Και ίσως το γεγονός πως δεν επικράτησε το Τριφύλλι να λειτουργήσει σαν ένα… σοκ που χρειαζόταν ο οργανισμός. Καθώς μετά την εξασφάλιση της δεύτερης θέσης, μάλλον πέσαμε πάλι στην ίδια λούμπα της… κατά φαντασία επιτυχίας και είμαστε μια χαρά.
Τώρα είναι η στιγμή να αλλάξουν πολλά. Να κριθούν πρόσωπα όπως πρέπει, να αξιολογηθούν με τη σκληρότητα του Παναθηναϊκού ρεαλισμού. Όχι στη γνώμη του κόσμου ή στο τι γράφουν τα άρθρα. Αλλά εκεί που μετράει: Από την ίδια την ΠΑΕ, αυτή που «χρεώθηκε» άλλη μια σεζόν αποτυχίας.
Εν συνεχεία να γίνουν σημαντικές προσθήκες σε κάθε επίπεδο. Διοικητικό, στελεχιακό, ποδοσφαιρικό. Παντού έχει ανάγκη ο Παναθηναϊκός. Αν πάλι τα βάλουμε όλα κάτω απ’ το χαλάκι σα να μη συνέβη κάτι κακό, τότε απλά σε ένα χρόνο από τώρα – υγεία να έχετε όλοι – τα ίδια και χειρότερα θα διαβάζετε.
Υ.Γ. Επειδή πάντα θα υπάρχει σκεπτικισμός αναφορικά με το τι θα γίνει απ’ όσα πρέπει να γίνουν στον Παναθηναϊκό και… φωνάζουν, η μεγαλύτερη ευλογία αυτή τη στιγμή είναι πως η δεύτερη θέση δίνει τη δυνατότητα να ευχόμαστε ολόψυχα επιτυχία στον ΟΦΗ για τον τελικό Κυπέλλου. Κι όσοι μπουν στον κόπο να πουν «μα κι αυτοί βρίζουν τον Παναθηναϊκό και έχουν γίνει πολλά», απλά τους παρακαλούμε να σκεφτούν λίγο καλύτερα.
