Το καλοκαίρι του Παναθηναϊκού σε συνάρτηση με την επιτήρηση της UEFA και το «αντίο» του Μπαρτ Σένκεφελντ μετά από έξι χρόνια.
Ο Παναθηναϊκός έχει μπει σε mode μεταγραφικό και καλό θα ήταν στο σημερινό σημείωμα να ξεκαθαρίσουμε κάποια πράγματα σχετικά με το cost control, με το τι μπορεί να κάνει και τι όχι το «τριφύλλι» σχετικά με την ενίσχυσή του, παρά το γεγονός πως το κλαμπ θα έπρεπε να έχει επικοινωνήσει με κάθε λεπτομέρεια την όλη ιστορία, ώστε να μην υπάρχουν «σκοτεινά» σημεία. Εδώ και καιρό.
Σε πρώτη φάση αξίζει να σημειώσουμε πως ο σύλλογος μετά από συνεχόμενες επαφές με την UEFA, με ακροάσεις εκτός Ελλάδος και με προσπάθεια που είχε ως επικεφαλής την Αθηνά Μπαλωμένου, κατάφερε να αποφύγει τα χειρότερα.
Η προϊσταμένη του νομικού επιτελείου ήταν εκείνη που χτύπησε το «καμπανάκι» στο τέλος του καλοκαιριού όταν οι υπεύθυνοι για το αυτό το κομμάτι εντός της ΠΑΕ, είτε βρίσκονταν σε ύπνο βαθύ είτε δεν είχαν ενημερώσει έγκαιρα την διοίκηση. Απίθανα πράγματα για ομάδα αυτού του μεγέθους.
Στο ξεκίνημα αυτής της ιστορίας οι «πράσινοι» ήταν αντιμέτωποι με μία τεράστια «καμπάνα» αλλά κατάφεραν να παρουσιάσουν ένα φάκελο που οδήγησε σε πρόστιμο κάτω του ενός εκατομμυρίου ευρώ, το οποίο αναμένεται να ανακοινωθεί και επίσημα μέσα στον μήνα. Δεν έχει απαγόρευση μεταγραφών, προφανώς. Ποτέ δεν τέθηκε τέτοιο ζήτημα. Θα κινδυνεύσει με μία τέτοια ποινή, αν συνεχίσει να αγνοεί τους κανόνες του παιχνιδιού.
Ο Παναθηναϊκός για να εξισορροπήσει την κατάσταση πρέπει να κάνει, όπως είναι γνωστό, τουλάχιστον μία «περήφανη» πώληση μέσα στο καλοκαίρι. Ιδανικά άνω των 15 εκατομμυρίων ευρώ, ιδανικά με ποδοσφαιριστή που αγοράστηκε σε χαμηλή τιμή, όπως ο Ιωαννίδης και ο Βαγιαννίδης και όχι ο Τετέ, για τον οποίο δαπανήθηκαν πάνω από 7 εκατομμύρια ευρώ πέρσι το καλοκαίρι.
Aν δεν κάνει αυτή την πώληση, θα αποτελέσει μεγάλο ρίσκο να έχουν προηγηθεί δαπανηρές μεταγραφές. Για παράδειγμα, δηλαδή, θα ήταν «εγκληματικό» να αγοράσει στο σήμερα τον Ουναϊ με 7 ή 8 εκατομμύρια ευρώ, αν προηγουμένως δεν έχει εξασφαλίσει το ποσό προαναφέραμε από πώληση.
Δηλαδή πάλι να ξοδέψει, χωρίς να έχει εξασφαλίσει έσοδα, μένοντας ξανά εκτεθειμένος, ρισκάροντας το αν θα έρθει η πρόταση που προφανώς δεν εξαρτάται από εκείνον αλλά από την αγορά. Το «ξοδεύουμε και κάτι βρεθεί να πουλήσουμε στην πορεία» δεν υπάρχει ως σενάριο. Προφανώς είναι διαφορετικά αν κινηθεί αρχικά μέσα στο καλοκαίρι σε μικρότερα μεγέθη αγορών.
Για αυτό για το καλοκαίρι του Παναθηναϊκού το μεταγραφικό θα ήταν ιδανικό αυτή η πώληση να γίνει όσο το δυνατόν πιο γρήγορα, για να μπορέσει να κινηθεί με μεγαλύτερη άνεση και ασφάλεια στο μεταγραφικό παζάρι και να εναρμονιστεί πλήρως με τους κανόνες της UEFA.
Από κει και πέρα έκλεισε ένα σημαντικό κεφάλαιο σήμερα για τον Παναθηναϊκό, καθώς το «τριφύλλι» αποχαιρέτησε τον Μπαρτ Σένκεφελντ. Έναν «στρατιώτη» του συλλόγου, ο οποίος κατάφερε κάτι που στην εποχή μας φαντάζει και είναι πάρα πολύ δύσκολο. Παρέμεινε για έξι χρόνια στο «πράσινο στρατόπεδο».
Πανηγύρισε δύο Κύπελλα(2022 και 2024), φόρεσε για αρκετό καιρό το περιβραχιόνιο και απέδειξε πως καλούς παίκτες μπορείς να βρεις παντού και με «ψίχουλα». Τον έφερε το καλοκαίρι του 2019 ο τότε τεχνικός διευθυντής, Νίκος Νταμπίζας, με κάτι παραπάνω από 200.000 ευρώ τον χρόνο, σε έναν εντελώς διαφορετικό Παναθηναϊκό από τον σημερινό.
Όσο σιωπηλά ήρθε, άλλα τόσο σιωπηλά έφυγε, επιβεβαιώνοντας το πόσο «κλειστό» παιδί ήταν όλο αυτό το διάστημα, ένα παιδί που του άρεσε να είναι κοντά με ανθρώπους της καθημερινότητας του συλλόγου παρά με τους συμπαίκτες του(εξαίρεση ο Βιλένα).
Ένα παιδί που στις καλές του μπορούσες να μιλήσεις για τα πάντα μαζί του κι όλο αυτό το διάστημα έσφιγγε τα δόντια για να αγωνίζεται, αντιμετωπίζοντας διάφορα προβλήματα κατά καιρούς.
Έδωσε πράγματα, πήρε πράγματα(το μεγαλύτερο συμβόλαιο της καριέρας του, τίτλους) και φεύγει σαν φίλος, αποτελώντας έναν από τους πιο σημαντικούς ξένους κεντρικούς αμυντικούς των τελευταίων 25 ετών.
Πηγή: gazzetta.gr