By Παρακολουθώντας την συνέντευξη του Φώτη Ιωαννίδη στο YouTube κανάλι του Παναθηναϊκού, αυτή που είχε δώσει τον περασμένο Δεκέμβριο, συνειδητοποιείς το μέγεθος του λάθους που έκανε το περασμένο καλοκαίρι ο Παναθηναϊκός, όταν αποφάσισε να απορρίψει τις πολύ μεγάλες προτάσεις για την παραχώρησή του.
Δηλαδή καταλαβαίνεις ότι το όραμα του Γιάννη Αλαφούζου να μετατρέψει τον Ιωαννίδη στον “παντοτινό ηγέτη”, στο νέο σύμβολο του Παναθηναϊκού δεν συναντιόνταν με τα οράματα του Έλληνα επιθετικού.
Διότι ο Ιωαννίδης, όπως επαναλαμβάνει σε διαφορετικά σημεία αυτής της συζήτησης με τον υπεύθυνο Επικοινωνίας του Παναθηναϊκού Σταμάτη Γαρρή, έβλεπε και βλέπει τον εαυτό του μακριά από τα ελληνικά σύνορα του ποδοσφαίρου.
Με άλλα λόγια, μέσα από αυτή τη συζήτηση καταλαβαίνεις ότι αυτό που έκανε ο Ιωαννίδης το περασμένο καλοκαίρι ήταν να αποδεχθεί την απόφαση του Αλαφούζου και να μη πιέσει για την παραχώρησή του.
Δηλαδή αυτό που του συνέβη ήταν ότι πήγε “πάσο” και όχι ότι αποφάσισε να δεσμευτεί τόσο σοβαρά με τον Παναθηναϊκό και να αλλάξει στόχους στην καριέρα του.
Περίπου 10 μήνες μετά από τις αυγουστιάτικες αποφάσεις του Παναθηναϊκού, η ευρωπαϊκή αγορά δεν κοιτάζει τον Ιωαννίδη με τα ίδια μάτια.
Αφενός επειδή του λείπουν γκολ, ασίστ και συμμετοχές συγκριτικά με την προηγούμενη σεζόν και αφετέρου επειδή η αγορά έχει επίγνωση της κατάστασης στην οποία έχει έρθει ο Παναθηναϊκός λόγω της “Cost Control” πίεσης της UEFA για να δείξει έσοδα μέσω πώλησης ποδοσφαιριστή/ων.
Και κοντά σε αυτό το δεδομένο κανείς πρέπει να προσθέσει και τις εντυπώσεις που δημιούργησαν οι εμφανίσεις του Ιωαννίδη εντός του 2025 και ειδικά στους τελευταίους μήνες.
Του έλειψαν τα γκολ, έχασε τη θέση του στο βασικό σχήμα, και δημιούργησε την εντύπωση ότι δυσκολεύτηκε πολύ να διαχειριστεί τον εκνευρισμό που του δημιούργησε όλο αυτό που έχει ζήσει στην διάρκεια των τελευταίων 10 μηνών.
Μέχρι σήμερα δεν υπάρχει κάποιος από την πλευρά του Παναθηναϊκού που να έχει κάνει μια δήλωση αναγνώρισης του λάθους που έγινε το περασμένο καλοκαίρι.
Στην πραγματικότητα η αίσθηση που σου δημιουργείται είναι πως ο Παναθηναϊκός δεν θα αποφάσιζε ούτε αυτό το καλοκαίρι να βάλει πωλητήριο στον Ιωαννίδη αν δεν αναγκαζόταν από τις συνθήκες – δηλαδή από τον κίνδυνο να τιμωρηθεί, για την ακριβή ζωή του, από την UEFA.
Δεν είναι δηλαδή ότι ο Παναθηναϊκός έχει αποφασίσει να αλλάξει στρατηγική.
Οι ενδείξεις δημιουργούν την αίσθηση ότι θα συνεχίσει να λειτουργεί και να αποφασίζει κατά περίσταση και με πρώτο κριτήριο την αντίληψη του μεγαλομετόχου του σε μια δεδομένη στιγμή.
Διότι βρίσκεις κοινά στοιχεία, με την διαχείριση του Ιωαννίδη, στην υπόθεση του Γιώργου Βαγιαννίδη: ο Παναθηναϊκός επένδυσε πάνω του αγωνιστικά, τον κράτησε το περασμένο καλοκαίρι, ύστερα τον άφησε εκτός ομάδας, μετά τον επανέφερε επειδή βρέθηκε με κενό στη θέση του, και σήμερα τον κοιτάζει με διάθεση να μην τον παραχωρήσει αλλά και με την δεύτερη σκέψη ότι μπορεί να αναγκαστεί να τον πουλήσει για λόγους “Cost Control” στην περίπτωση που δεν εμφανιστεί μια ικανοποιητική προσφορά για τον Ιωαννίδη.
Σε ένα καλοκαίρι που ξέρει ότι πρέπει να τα κάνει όλα γρήγορα και με μεγάλη ακρίβεια αν θέλει να αυξήσει τις πιθανότητές του να διεκδικήσει με ρεαλιστικές μεγάλες ελπίδες τον τίτλο στην Ελλάδα και την παρουσία στην League Phase μιας ευρωπαϊκής διοργάνωσης, ο Παναθηναϊκός μοιάζει να μην έχει χαράξει στρατηγική.
Δηλαδή να μην έχει αποφασίσει πως θα χειριστεί τις υποθέσεις των δύο Ελλήνων ποδοσφαιριστών με την μεγαλύτερη αξία αγοράς από αυτούς που διαθέτει.
Σκέφτεται να διορθώσει το λάθος του περασμένου καλοκαιριού, το οποίο τον “έβαλε” στο μάτι του UEFA Club Financial Control Body (CFCB), που είναι το αρμόδιο όργανο για την παρακολούθηση και την επιβολή κυρώσεων στους παραβάτες του “Cost Control” απλώς και μόνο επειδή “πρέπει” και όχι επειδή την αναγνωρίζει ως λανθασμένη εκείνη την απόφαση.
Κι αυτό είναι το ανησυχητικό της ιστορίας.
Ένα κλαμπ που δεν μαθαίνει από τα λάθη του, θα είναι πάντα ένα κλαμπ που θα εξαρτάται από μια νέα συμμετοχή του μεγαλομετόχου σε μια αύξηση μετοχικού κεφαλαίου για να δείξει περισσότερα έσοδα από τα έξοδα, δηλαδή ένα κλαμπ που θα επιτηρείται από την UEFA και, συνήθως, ένα κλαμπ που θα δυσκολεύεται περισσότερο να επιτύχει στόχους επειδή δεν έχει στρατηγική.
Comments