By Μετά από αρκετά χρόνια προσφοράς Σένκεφελντ και Ρούμπεν αποχαιρέτησαν τον Παναθηναϊκό και οι πράσινοι πρέπει να θυμούνται τα καλά τους χαρακτηριστικά, για να διαλέξουν με επιτυχία τους επόμενους.
Οι προηγούμενες μέρες ήταν στιγμές αποχαιρετισμών για τον Παναθηναϊκό. Δύο από τους ποδοσφαιριστές που βοήθησαν την ομάδα αισθητά τα προηγούμενα χρόνια να αφήσει πίσω της τα “πέτρινα” χρόνια και να κάνει σταθερά βήματα προόδου αποδεσμεύτηκαν και επίσημα, κάνοντας προφανώς χώρο γι’ αυτούς που θα έρθουν.
Ο λόγος για τους Μπαρτ Σένκεφελντ και Ρούμπεν Πέρεθ, δύο απόλυτα επιτυχημένες – σε βάθος χρόνου – μεταγραφές, δύο παίκτες που αναδείχθηκαν σε αρχηγούς την ομάδας και στις περισσότερες των περιπτώσεων, έγιναν απαραίτητοι για σχεδόν όλους τους προπονητές που πέρασαν.
Ο 33χρονος πλέον Ολλανδός αμυντικός πριν αποχωρήσει, συμπλήρωσε έξι ολόκληρα χρόνια στη χώρα μας και στον Παναθηναϊκό. Ο… σκληρός Μπαρτ είχε έρθει το 2019 από την μακρινή Αυστραλία και την Μελβούρνη με ένα μικρό συμβόλαιο, ως μια επιλογή του τότε τεχνικού διευθυντή Νίκου Νταμπίζα, προκειμένου να βοηθήσει τον Γιώργο Δώνη στο “μεγάλωμα” των παιδιών από την ακαδημία που λόγω των οικονομικών προβλημάτων του συλλόγου βρέθηκαν στα… βαθιά και έπρεπε να κολυμπήσουν.
Λακωνικός, χωρίς ιδιαίτερες κοινωνικές σχέσεις αλλά με μια ισχυρή προσωπικότητα, ο Σένκεφελντ έκανε εκείνη την περίοδο αυτό που ακριβώς έπρεπε. Οργάνωσε την άμυνα, βοήθησε πραγματικά τους νεαρούς ποδοσφαιριστές, ανέλαβε δίχως δισταγμό τον ρόλο του αρχηγού και εν τέλει παρέμεινε για έξι σεζόν, φθάνοντας τις 155 συμμετοχές σε όλες τις διοργανώσεις (έκτος ξένος στην ιστορία του συλλόγου).
Βασικά του προσόντα ήταν η ταχύτητα και οι καλές τοποθετήσεις, δεν φοβόταν επίσης ν’ αναλάβει την ευθύνη να “οδηγεί” τη μπάλα όταν ο αντίπαλος πίεζε. Στα αρνητικά, η ευπάθεια του σε τραυματισμούς (κυρίως σε μέση και γόνατο), ωστόσο, δεν είναι τυχαίο πως πλην ελαχίστων εξαιρέσεων (πέρυσι με Τερίμ και φέτος στο τελευταίο κομμάτι με Βιτόρια), οι εκάστοτε προπονητές όχι μόνο τον τοποθετούσαν συχνά στο βασικό σχήμα, αλλά τον είχαν σταθερά στην τετράδα των αρχηγών. Από τους παίκτες που πάντα θα θυμόμαστε να βγαίνουν μπροστά στις κάμερες και ν’ αναλαμβάνουν την ευθύνη περισσότερο στις ήττες και στις κακές βραδιές και λιγότερο στις νίκες. Και αυτό πάντα έχει πολύ μεγάλη σημασία.
Ο Ρουμπέν Πέρεθ από την άλλη ήταν ένας ποδοσφαιριστής που τη χρονιά που ήρθε (το καλοκαίρι του 2022) αποτέλεσε τη βασική επιλογή του Ιβάν Γιοβάνοβιτς για να λειτουργήσει το ποδόσφαιρο τοποθετήσεων που είχε στο μυαλό του ο Σερβο – Έλληνας τεχνικός. Κλασικός deep lying playmaker με εξαιρετικό “σκανάρισμα” του γηπέδου και ακριβή μεγάλη μεταβίβαση την οποία… θυμούνται πολύ καλά κυρίως οι Αϊτόρ, Παλάσιος και Χουάνκαρ, στους οποίους “έφτιαξε” πολλές φάσεις για γκολ.
Ο απόλυτος επαγγελματίας (ακόμη και φέτος που είχε τεθεί εκτός ομάδας) και παράδειγμα προς μίμηση, με εμφανή ηγετικά χαρακτηριστικά, τα οποία είχαν κάνει τον ομοσπονδιακό μας τεχνικό να πει στους συνεργάτες του μετά από δύο – τρεις μήνες παρουσίας του Ισπανού χαφ στην ομάδα, πως του αξίζει από τώρα να φορά το περιβραχιόνιο του αρχηγού. Είναι ηλίου φαεινότερο πως ακόμη και στην τελευταία του σεζόν με την ομάδα θα μπορούσε να βοηθήσει αρκετά, αλλά έμεινε κακώς στο περιθώριο από το ξεκίνημα της σεζόν.
Ο τρόπος που αποχαιρέτησε τον σύλλογο είναι δείγμα της προσωπικότητας του και δεν είναι τυχαίο πως σε όσες ομάδες κι αν αγωνίστηκε (Λεγανές, Λα Κορούνια, Γρανάδα, Έλτσε, Μπέτις, Ατλέτικο Μαδρίτης), ο Ανδαλουσιανός μέσος αποχώρησε γνωρίζοντας τον απεριόριστο σεβασμό των φίλων τους. Δεν θα μας κάνει καμία εντύπωση επίσης, λόγω του τρόπου που προσέγγιζε το άθλημα, αν εξελιχθεί στο μέλλον σε έναν ικανότατο προπονητή.
Σένκεφελντ και Πέρεθ λοιπόν, είναι δύο παίκτες που αποχώρησαν και επίσημα από τον σύλλογο, ο οποίος καλείται να τους αντικαταστήσει ψάχνοντας μοιραία αρκετά από τα στοιχεία που είχαν. Για τη θέση του Ολλανδού, ο Παναθηναϊκός οφείλει να ψάξει έναν εξίσου γρήγορο – ειδικά τα πρώτα χρόνια – κεντρικό αμυντικό που δεν θα φοβάται να “οδηγεί” τη μπάλα και να βοηθά στην ανάπτυξη, χωρίς απαραίτητα μεγάλος κόστος. Άλλωστε τα περισσότερα χρήματα τις καριέρας τους στον Παναθηναϊκό, τόσο ο Σένκεφέλντ όσο και ο Ρουμπέν, τα έλαβαν στην τελευταία αναπροσαρμογή του συμβολαίου τους.
Όσον αφορά τον Ισπανό μέσο, οι πράσινοι θα πρέπει να βρουν έναν ισάξιο της οπτικής του στο παιχνίδι, με ευχέρεια στην οργάνωση, στο κάθετο και άμεσο ποδόσφαιρο. Έναν “μετρονόμο”, έναν “εγκέφαλο” στη μεσαία γραμμή που θα καθοδηγεί, θα καλύπτει και θα τακτοποιεί τους υπόλοιπους.
Τα χρόνια πέρασαν για τους παίκτες που αποχωρούν, αλλά μένει να φανεί αν στο τριφύλλι θα μπορέσουν να βρουν νέους ποδοσφαιριστές με ίδια και καλύτερα χαρακτηριστικά, οι οποίοι δεν θα τους κοστίζουν μια… περιουσία και θα βοηθήσουν την ομάδα αντίστοιχα τα επόμενα χρόνια.
Comments