By
Να το πούμε απ’ την αρχή, επειδή το χειρότερο όλων είναι το να… χωρίζεται ο Παναθηναϊκός σε στρατόπεδα. Ειδικά τώρα που δεν φαίνεται να τίθεται τέτοιο ζήτημα. Όσα θα αναφέρουμε αφορούν καθαρά και μόνο το… παράπονο για κάτι τόσο απλό, τόσο ειλικρινές, που διαρκώς αρνείται να το κάνει κάποιος απ’ την ΠΑΕ. Δε χρειάζεται να είναι ο ιδιοκτήτης, απ’ τη στιγμή που δεν το επιθυμεί και δεν το κάνει εδώ και χρόνια. Ας είναι κάποιος όμως…
Μόλις ολοκληρώθηκε ο ημιτελικός του Final Four στο μπάσκετ, αφού ο Παναθηναϊκός ηττήθηκε από την Φενέρ και δεν πέρασε στον τελικό, υπήρξε δήλωση του Δημήτρη Γιαννακόπουλου. Σε αυτή είπε το εξής:
«Εμείς δεν πανηγυρίζουμε τις συμμετοχές σε Final Four όπως άλλες ομάδες. Εμείς είμαστε Παναθηναϊκός και δεν έχουμε ανάγκη να χαϊδεύουμε τα αυτιά των φιλάθλων μας και να κρυβόμαστε όταν αποτυγχάνουμε. Θα επανέλθουμε ακόμα πιο δυνατοί. Σήμερα, όλοι, μηδενός εξαιρουμένου ήταν κατώτεροι των περιστάσεων. Συγχαρητήρια στη Φενέρμπαχτσε».
Για το μπασκετικό μέγεθος του Τριφυλλιού, το να μην είναι στην κορυφή της Ευρώπης αποτελεί… αποτυχία. Παρότι όλοι γνωρίζουμε πως κανείς δεν γίνεται να νικά πάντα. Και η ήττα είναι μέσα στο παιχνίδι. Το παν, όμως, είναι να μην την αποδέχεσαι. Να αισθάνεσαι πως απέτυχες και να παλεύεις να γίνεις καλύτερος. Να δείχνεις στον κόσμο πως είναι αυτοσκοπός σου η βελτίωση.
Παραδοχή και ελπίδα με λίγα λόγια. Για μια ομάδα που ένα χρόνο πριν ήταν στην κορυφή της Ευρώπης και τώρα ήταν στο Final Four.
Πάμε τώρα στο ποδόσφαιρο… Η ίδια ακριβώς δήλωση, ελαφρώς αλλαγμένη. Δε θα μπορούσε να ειπωθεί από κάποιο στέλεχος της ΠΑΕ; Να βγει ας πούμε ο τεχνικός διευθυντής και να πει το αυτονόητο. Γιατί όσο αυτονόητο κι αν είναι, το έχει ανάγκη ο κόσμος. Διότι εκεί δεν αναζητά κανείς την ευρωπαϊκή κορυφή, ούτε έχει… λίπος να κάψει. Πέρασαν 15 χρόνια χωρίς πρωτάθλημα και δεν ακούστηκε κουβέντα.
Πόσο απλό και πόσο ειλικρινές ταυτόχρονα, θα ήταν αμέσως μετά το ματς με την ΑΕΚ στη Νέα Φιλαδέλφεια να γίνει μια δήλωση όπως η ακόλουθη:
«Εμείς δεν πανηγυρίζουμε τις δεύτερες θέσεις. Εμείς είμαστε Παναθηναϊκός και δεν έχουμε ανάγκη να χαϊδεύουμε τα αυτιά των φιλάθλων μας και να κρυβόμαστε όταν αποτυγχάνουμε. Θα επανέλθουμε ακόμα πιο δυνατοί».
Δε θα γινόταν κανείς σοφότερος. Ο κόσμος γνωρίζει καλά πότε είναι επιτυχία για την ομάδα του και πότε όχι. Δεν περιμένει να του το πουν. Αυτό που έχει ανάγκη όμως, είναι η ελπίδα. Να δει πως όντως υπάρχουν κοινές φιλοδοξίες, οι οποίες ακόμη κι αν απέτυχαν δεν… τελειώνουν τη ζωή. Χρειάζεται όμως, να δουν οι φίλαθλοι που… νιώθουν αυτοί που έχουν τις τύχες της ομάδας τους στα χέρια τους.
Ξαναλέμε, δεν είναι ζήτημα σύγκρισης. Είναι καθαρά… παράπονο. Γιατί δε βρέθηκε ένας να πει αυτό το «αποτύχαμε» και πάμε να γίνουμε καλύτεροι, να βελτιωθούμε. Να δείξει το μεράκι, αυτή την Παναθηναϊκή κ@^%@, την ενόχληση για αυτό που έγινε. Η οποία ενόχληση θα μετατραπεί σε όρεξη και μεγαλύτερη διάθεση για επιστροφή.
Κάποια πράγματα τόσο απλά, τόσο αυτονόητα και δεν βρίσκεται κανείς να τα εφαρμόσει. Δείχνοντας πως είναι αρνητές της ευθύνης. Φοβούνται κοινώς να το… πάρουν πάνω τους. Μα έτσι κι αλλιώς ο κόσμος χρεώνει τους πάντες, δικαίως και αδίκως. Με τη σιωπή δεν κερδίζει κανείς το παραμικρό. Με το να μιλήσει κάποιος ειλικρινά, τόσο απλά χωρίς αναλύσεις, ίσως να κερδίσει και κάτι…
Υ.Γ. Όποια κι αν είναι η αντίπαλος του Παναθηναϊκού, αν οι Πράσινοι κάνουν αυτά που πρέπει θα περάσουν από τον β’ προκριματικό του Champions League.
Υ.Γ.1: Εδώ που τα λέμε, δεν καταλαβαίνουμε γιατί μιλάμε για πιθανές αντιπάλους. Κοιτάτε πάντα ποια είναι η χειρότερη και ξέρετε με ποια θα πέσει ο Παναθηναϊκός. Ρέιντζερς; Ε, με αυτή θα κληρωθούμε…
Πηγή: sdna.gr
Comments