Ένας κυριαρχικός Παναθηναϊκός, υπέταξε τον Ολυμπιακό (80-68) και έκανε το 1-0 στη σειρά των τελικών της Stoiximan GBL, που αποτελούν μια πολύ ιδιαίτερη συνθήκη μετά το αποτυχημένο Final Four και των δύο «αιώνιων».
Οι «πράσινοι» εμφανίστηκαν με τη δέουσα προσήλωση και πήραν πολύ καλό βαθμό στην αμυντική λειτουργία τους για να φτάσουν στο θετικό αποτέλεσμα.
Η ομάδα του Αταμάν ανέλαβε τα ηνία του αγώνα από τα μέσα του 2ου δεκαλέπτου και έκτοτε δεν κοίταξε ποτέ πίσω. Καθοριστικό ρόλο έπαιξε το επιμέρους σκορ 15-3 που έτρεξε από το 22-25, το οποίο μετατράπηκε σε 37-28 μέσα σε ένα «σκάρτο» τετράλεπτο, διάστημα όπου έκαναν 3 κλεψίματα (!) και ανάγκασαν σε αρκετές λανθασμένες επιλογές τους φιλοξενούμενους.
Αντίστοιχα κομβικά ήταν τα κομμάτια στα μισά της 3ης και της 4ης περιόδου, όταν δηλαδή οι «ερυθρόλευκοι» πλησίασαν στο σκορ, όχι όμως σε απόσταση αναπνοής. Στην πρώτη περίπτωση το 49-44 μετατράπηκε σε 56-44 μέσα σε 1,5 λεπτό, ενώ στη δεύτερη το 62-56 έγινε 66-56 και κάπου εκεί ουσιαστικά τελείωσε το παιχνίδι.
Ναι να δεχθούμε ότι οι «πράσινοι» δεν έθελξαν με την εικόνα τους όσον αφορά την επιθετική λειτουργία τους, ούτε… τρόμαξαν με την απόδοσή τους. Εντούτοις, η διαφορά έγινε αυτή τη φορά μέσα από την άμυνα, με τους παίκτες του «τριφυλλιού» να παίρνουν 16 πόντους από τα 10 λάθη των αντιπάλων.
Σε ατομικό επίπεδο θα σταθούμε πρωτίστως στον ανυπέρβλητο Τζέριαν Γκραντ, ο οποίος ήταν κομβικότατος επιθετικά (17 πόντοι με 6/7 εντός παιδιάς) και έκανε τρομερή δουλειά πάνω στον Φουρνιέ στην άμυνα. Ειδικά το buzzer beater φόλοου στο φινάλε του ημιχρόνου -που έμοιαζε με… πλασέ στο βόλεϊ- ήταν μια φάση που δείχνει την κλάση του.
Ο Γιουρτσέβεν ήταν θετικότατος και τελείωσε πολλές φάσεις (12 πόντοι, 7 ριμπάουντ) αφού τροφοδοτήθηκε σωστά, ενώ ο Ναν ήταν σούπερ εκτελεστικά στο πρώτο ημίχρονο (σ.σ. άποντος στο δεύτερο) και βοήθησε πολύ δημιουργικά (6 ασίστ). Ο Σλούκας ήταν ο παίκτης που πήρε την μπαγκέτα στο φινάλε και καθόρισε τη μοίρα του αγώνα: στο τελευταίο 6λεπτο πέτυχε 7 πόντους (παρότι είχε μηδέν μέχρι εκείνη τη στιγμή), μοίρασε δύο ασίστ και έκανε ένα κλέψιμο.
Ιδιαίτερη μνεία πρέπει να γίνει προφανώς σε δύο παίκτες που ήρθαν από τον πάγκο και αποτέλεσαν τους αθόρυβους πρωταγωνιστές της ομάδας. Καταρχάς, ο Αλέξανδρος Σαμοντούροφ, ο οποίος άρπαξε από τα μαλλιά την ευκαιρία που του έδωσε ο προπονητής του και έπαιξε τον ρόλο του, ειδικά στο αμυντικό κομμάτι. Αν δυναμώσει λίγο ακόμα το κορμί του και συνεχίσει να δουλεύει, τότε το μέλλον του ανήκει. Δευτερευόντως, ο Παναγιώτης Καλαϊτζάκης, που ντύθηκε με στολή… καμικάζι και φρόντισε να δώσει τρομερή ενέργεια στην ομάδα, τόσο με το «κυνηγητό» του στην άμυνα, όσο και με τις λύσεις που έδωσε στην επίθεση: πέτυχε 4 πόντους και στην ουσία κατέβασε 2 επιθετικά ριμπάουντ.
Καθοριστικός στην τελική ευθεία ήταν και ο Μήτογλου, που έδωσε ανάσες στις αρχές της 4ης περιόδου. Όπως επίσης και η παρουσία του Παπαπέτρου είχε θετικό πρόσημο. Καλό βράδυ είχε και ο Εργκίν Αταμάν, που διάβασε σωστά το ματς, χρησιμοποίησε τα κατάλληλα σχήματα, άνοιξε το ροτέισον και δικαιώθηκε απόλυτα για την εμπιστοσύνη που έδειξε στον «Σάμο», τον οποίο έριξε στα… βαθιά από νωρίς.
Εν κατακλείδι, ο Παναθηναϊκός απλά έκανε το πρώτο βήμα προς τον τίτλο, όμως έχει μπροστά του δύσκολο έργο, καθώς μοιάζει δεδομένο ότι ο Ολυμπιακός θα βγάλει αντίδραση στο δεύτερο ματς της σειράς…
Υ. Γ. Πόσο ωραίες στιγμές με τον κόσμο του Παναθηναϊκού να χειροκροτάει δύο φορές τον Λούκα Βιλντόσα και τον Χουάντσο να αγκαλιάζει τον πρώην συμπαίκτη του λίγο μετά τον τραυματισμό του.
Comments