Είναι στην καλύτερη του φάση. Προέρχεται από την πιο γεμάτη του σεζόν. Και παρόλο που δεν έχει κλείσει καν τα 24, είναι ήδη «μπαρουτοκαπνισμένος».
Μόλις τον περασμένο Δεκέμβρη το συμβόλαιο του ραγδαία εξελισσόμενου μπακ ανανεώθηκε ως το 2028.
Έχοντας πραγματοποιήσει ωστόσο εκπληκτικό β’ γύρο και αποτελώντας έναν από τους διεθνείς που έλαμψαν περισσότερο στο σπουδαίο διπλό της Εθνικής επί της Σκωτίας, άρχισε να «γυαλίζει» σε ακόμα περισσότερες ξένες ομάδες.
Και δεδομένης της ανάγκης που φέρεται (λόγω cost control) να έχει ο Παναθηναϊκός για μια γερή πώληση, θεωρήθηκε εκ των φαβορί για να παραχωρηθεί.
Ανεξαρτήτως όμως του τι θα συμβεί τελικά, οι «πράσινοι» παρουσιάζονται να δρομολογούν μια κίνηση στρατηγικής σημασίας:
Την απόκτηση του ποσοστού (λίγο κάτω από 40%) που διατηρεί η Ίντερ σε περίπτωση μεταπώλησης.
Η σχετική φημολογία αναφέρει πως οι συζητήσεις των δυο πλευρών γίνονται σε ένα ποσό που αγγίζει κατά προσέγγιση τα 2 εκατ. ευρώ.
Και η τακτική του Παναθηναϊκού μοιάζει ίδια με αυτή που ακολούθησε στην περίπτωση του Φώτη Ιωαννίδη.
Να αποκτήσουν δηλαδή (όπως συνέβη τότε με τη ρήτρα του Λεβαδειακού) το πλήρες ποσοστό των δικαιωμάτων του παίκτη. Κάτι που θα τους επιτρέψει να έχουν τον απόλυτο έλεγχο της επόμενης μεταγραφής του.
Είτε αποφασίσουν λοιπόν να τον παραχωρήσουν φέτος (με το ενδιαφέρον της Σπόρτινγκ να παρουσιάζεται πάντα ζεστό), είτε προτιμήσουν να τον κρατήσουν άλλη μια σεζόν (ευελπιστώντας ότι θα εκτοξεύσει ακόμα περισσότερο την τιμή του) ολόκληρο το ποσό της όποιας συμφωνίας θα καταλήξει, σε μια τέτοια περίπτωση, στα δικά τους ταμεία.