By Οι «πράσινοι» που έδωσαν πολλά δικαιώματα και δεν εμφάνισαν την έκδοση του πρώτου αγώνα, τα σημεία… κλειδιά που οδήγησαν στην ήττα, το do or die όπως πέρυσι, το κομμάτι της διαιτησίας που δεν πρέπει να κρύβεται και ο απαράδεκτος Φουρνιέ.
Η ιστορία γράφει ότι ο Ολυμπιακός είναι μια ανάσα από το να φτάσει τα 15 πρωταθλήματα έναντι των 41 που έχουν οι «πράσινοι» στην πλούσια τροπαιοθήκη τους. Αυτά είναι τα δεδομένα. Ο Παναθηναϊκός θα μπορούσε να ήταν στο 2-0, αν η διαιτησία δεν τον είχε αδικήσει κατάφωρα στο ΣΕΦ. Αυτό είναι ένα ακόμα δεδομένο, αλλά η ιστορία γράφει πως οι «πράσινοι» είναι πλέον με την πλάτη στον τοίχο διότι καλούνται να κάνουν ανατροπή στην ανατροπή του Ολυμπιακού. Στο τρίτο παιχνίδι στο ΟΑΚΑ έδωσαν πολλά δικαιώματα. Εχασαν τον εαυτό τους (τους έκανε κακό η διακοπή των τελευταίων ημερών και περισσότερο οφέλησε τον Ολυμπιακό) και έπειτα έδωσαν την δυνατότητα στους παίκτες του Ολυμπιακού να κάνουν το παιχνίδι τους. Μέσα σε όλα αυτά προσθέστε ότι διαμαρτύρονται για την διαιτητική τριάδα σε πολλά σημεία του αγώνα για διάφορα σφυρίγματα ή μη και δικαίως. Ναι δεν ήταν η απαράδεκτη διαιτησία του δεύτερου αγώνα, αλλά τα κριτήρια δεν ήταν ίδια στα περισσότερα σφυρίγματα.
Πάμε στο αγωνιστικό κομμάτι. Οι «πράσινοι» καλούνται να κάνουν μια ολική επαναφορά και κυρίως πνευματικά για να μπορέσουν να κάνουν το μπρέικ στο ΣΕΦ και κατά συνέπεια να γυρίσουν την σειρά πίσω. Δεν ξέρω αν μπορούν να το πράξουν με βάση την εικόνα που παρουσίασαν στο τρίτο ματς. Διότι αν εξαιρέσουμε τους Οσμαν, Σλούκα και τον Γκραντ, δεν πήραν τίποτα από τους υπόλοιπους. Ο Ολυμπιακός έπαιζε με έναν σέντερ, τον Μιλουτίνοφ και ουδείς από τους Γκέιμπριελ, Γιούρτσεβεν, Χουάντσο, Μήτογλου κατάφερε να τον φθείρει. Αυτό ήταν απαράδεκτο. Οι «πράσινοι» – ελάχιστα – πέρασαν την μπάλα στο καλάθι ενώ δεν πίεσαν τον Ολυμπιακό και αυτό είχε ως αποτέλεσμα να έχουν οι «ερυθρόλευκοι» μόλις 6 λάθη. Ξέρετε πόσους πόντους πήραν οι «πράσινοι» από λάθη αντιπάλων; Το απόλυτο μηδέν.
Όπως και να έχει το έργο του Παναθηναϊκού στο ΣΕΦ είναι αρκετά δύσκολο. Αν υπάρχει μια ομάδα που μπορεί να «παγώσει» ένα γήπεδο σε γιορτινό κλίμα, αυτή είναι μόνο ο Παναθηναϊκός κάτι το οποίο είχε καταφέρει πέρυσι στο 4ο παιχνίδι έχοντας κόντρα μια διαιτησία που ήταν 100-0. Δεν ξέρω αν μπορεί να τα καταφέρει και τώρα. Οι παίκτες του Παναθηναϊκού ήταν εν ενεργεία πρωταθλητές Ευρώπης και έχασαν αυτό τον τίτλο. Τώρα είναι εν ενεργεία πρωταθλητές Ελλάδας και πρέπει να αναλογιστούν πως είναι μια ανάσα από το να χάσουν και αυτό τον τίτλο. Αυτό είναι και το απόλυτο κίνητρο, αλλά δεν αρκεί.
Οσον αφορά το κομμάτι της διαιτησίας το ανέφερα πρόσφατα σε προηγούμενο άρθρο. Θα πρέπει να βρεθεί μια λύση γιατί εντάξει το πρωτάθλημα άρχισε ξανά μετά το θέατρο του παραλόγου που στήθηκε από την κυβέρνηση με την επική αναδίπλωση που έγινε, αλλά το θέμα της διαιτησίας είναι κάτι που θα πρέπει να κυνηγήσει ο Παναθηναϊκός μέχρι… τέλους. Γιατί ανεξάρτητα αν πάρει ή όχι το πρωτάθλημα, τα σοβαρά αυτά προβλήματα δεν πρέπει να κρύβονται κάτω από το χαλάκι.
Για το τέλος δεν γίνεται να μην αναφερθώ στον Εβάν Φουρνιέ. Εχω σε μεγάλη εκτίμηση τις μπασκετικές του ικανότητες, αλλά ομολογώ πως μετά από τις απαράδεκτες χειρονομίες του, έπεσε αρκετά στα μάτια μου. Ναι οι παίκτες δεν είναι ρομπότ, ναι οι παίκτες είναι άνθρωποι, αλλά οφείλουν να δίνουν το καλό παράδειγμα. Ασε τον διαιτητή να αποφασίσει όταν ακούς υβριστικά συνθήματα. Η χειρονομία του ήταν παράδειγμα προς αποφυγή. Πρέπει να κληθεί άμεσα από τον αθλητικό δικαστή και να τιμωρηθεί σύμφωνα με το Πειθαρχικό που κάνει λόγο για ποινή αποκλεισμού από 1 ως 5 αγωνιστικές για ανάρμοστη συμπεριφορά και δυσφήμηση του αθλήματος. Οπως τιμωρήθηκε και ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος με 10 μήνες.
