By Έρχεται στον Παναθηναϊκό, όσο πιο σκληραγωγημένος γίνεται.
Προσπαθεί να καταλάβει τι γίνεται. Τι συμβαίνει. Δεν υπάρχει καμία συνοχή στην μεγάλη εικόνα. Βρίσκεται σε μία πόλη, όπου όλοι οδηγούν σαν τρελοί. Οι δρόμοι έχουν μόνο μία λωρίδα και κανένα διαχωριστικό. Κανείς δεν φοράει ζώνη ασφαλείας, μα και κανείς δεν δείχνει να αγχώνεται κιόλας για αυτό.
Γεννήθηκε στο Ρουμπέ της βόρειας Γαλλίας, μεγάλωσε στο Βέλγιο, μα οι γονείς του είναι Αλγερινοί, κάθε καλοκαίρι επιστρέφει στα πάτρια εδάφη.
Βρίσκεται όμως στην Αρχαία Ζαγορά, οι ντόπιοι την λένε Στάρα Ζάγκορα, πέρα από τα βουνά της οροσειράς του Αίμου που αποτελεί το δικό του καθαρτήριο. Και παλεύει να επιβιώσει.
Δεν έχει καμία λογική αυτό που συμβαίνει. Μαθαίνει μπάλα στις ακαδημίες της Ζούλτε Βάρεγκεμ και στα 16 του μετακομίζει στις φημισμένες της Μπριζ. Στα 19 του, ο Μισέλ Πρεντόμ τον ρίχνει μέσα στα βαθιά, σε καλοκαιρινά προκριματικά Champions League. Μοιάζει να είναι το μέλλον του συλλόγου.
Ο Αχμέντ Τούμπα είναι ένας τεχνίτης και λυγερόκορμος αριστερός μπακ-χαφ. Παίζει αξιοπρεπώς, μα είναι εμφανές ότι είναι ακατέργαστος, θέλει «ψήσιμο». Από και μετά το σενάριο μοιάζει με ταινία καταστροφής.
Ο δανεισμός στην Λόιβεν πάει άθλια. Δεν παίζει καθόλου. Ο άνθρωπος που τον έβαλε να παίξει στην πρώτη ομάδα της Μπριζ, απολύεται. Η ομάδα του ξεχνάει ότι υπάρχει. Είχε γίνει… κέρμα στον αέρα.
Οι ατζέντηδες του, δεν μπορούν να του βρουν ούτε μισή πρόταση. Κάτι περίεργο συμβαίνει, δεν μπορεί να φταίνε μόνο οι άλλοι.
Μέσω ενός φίλου του μαθαίνει ότι υπάρχει μία ομάδα στην Βουλγαρία που έχει 7 γαλλόφωνους στα αποδυτήρια και… ανασταίνει καριέρες. Βρίσκεται ένα βήμα πριν από την κατάθλιψη, έχει πατήσει τα 21 και θέλει απλώς να πάει κάπου να παίξει.
Η Μπριζ χωρίς πολλά-πολλά εγκρίνει ακόμα έναν δανεισμό.
Στην Βουλγαρία είναι όλα περίεργα, μα γίνονται ακόμα πιο περίεργα. Ο προπονητής της Μπερόε του λέει ότι σκέφτεται να τον βάλει να παίξει στο κέντρο της άμυνας, δεν έχει ανάγκη από παίκτη στα αριστερά.
Ο Τουμπά τον κοιτάει παράξενα, αλλά τα έχει χάσει όλα, δεν έχει κάτι περισσότερο να χάσει. Αυτή η περίεργη απόφαση, έσωσε μία καριέρα που μπορεί να τελείωνε από πολύ νωρίς.
Μεγάλωσε με αφίσες του Ροναλντίνιο και του Ζιντάν. Από εξτρέμ είχε δεχθεί να γυρίσει λίγο πιο πίσω για να γίνει μπακ. Αλλά, στόπερ; Έπρεπε να μάθει το ποδόσφαιρο ξανά από την αρχή.
Το καλοκαίρι του 2020 η Μπριζ αποφασίζει ότι δεν θέλει να ασχοληθεί άλλο μαζί του. Τον παραχωρεί δωρεάν στην Βάαλβαϊκ, μέσω της οποίας αρχίζει να ακούγεται ξανά. Καλείται στην Εθνική Ελπίδων του Βελγίου σε μία τρομερά φουρνιά με Οπεντά, Ντε Κέτελαρε, Φάες, Λοκονγκά, όλοι μέλη των «κόκκινων διαβόλων».
Εντούτοις επιλέγει να τιμήσει την γη των προγόνων του. Αποδέχεται την πρόταση της Εθνικής Αλγερίας και αίφνης βρίσκεται στα ίδια αποδυτήρια με τον Ριάντ Μαχρέζ, που χάνει οριακά το εισιτήριο για το Μουντιάλ του Κατάρ. Στο κρίσιμο ματς με το Καμερούν σκοράρει στο 118ο λεπτό αυτό που μοιάζει με γκολ πρόκρισης στο Παγκόσμιο Κύπελλο, όμως στο 120 ο Εκαμπί αφήνει μία ολόκληρη χώρα… τέζα.
Το καλοκαίρι του 2022 εξαργυρώνει τις δύο γεμάτες σεζόν στην Ολλανδία με μεταγραφή 2 εκατομμυρίων ευρώ στην Μπασάκσεχιρ. Σε ένα λαμπερό ρόστερ με Λούκας Μπίλια, Στέφανο Οκάκα, Άνταν Γιανουζάι, Ντάνιελ Άλεξιτς κάνει μία γεμάτη χρονιά (39 παιχνίδια) με παρουσία στους ομίλους του Conference League και πορεία ως τον τελικό του τουρκικού κυπέλλου και το επόμενο καλοκαίρι η πρόταση δανεισμού της Λέτσε είναι πολύ καλή για να απορριφθεί: «Στην Ιταλία όλα είναι ρομποτικά στην άμυνα. Καμία ευχαρίστηση στις προπονήσεις. Μόνο επαναλήψεις. Το παραμικρό λάθος τιμωρείται με φωνές και πάγκο», θυμάται.
Ο Τουμπά ασφυκτιά σε όλο αυτό το περιβάλλον. Ζει την μαγεία της Serie A σε ένα επίπεδο που δεν είχε ξαναδεί, αλλά κυρίως βλέπει, παίζει ελάχιστα (μόνο 6 παιχνίδια).
Το σωσίβιο σωτηρίας λέγεται Μπέσνικ Χάσι. Ο παλιός τεχνικός του Ολυμπιακού τον παίρνει δανεικό στην Μαλίν, τον θέλει ως οργανωτή από πίσω στο 3-4-3 που έχει στο μυαλό του. Η Μαλίν είναι μία όμορφη ομάδα στο μάτι, όσα φάμε κι όσα βάλουμε.
Ο Τουμπά είναι το αφεντικό στα μετόπισθεν, όμως τον Μάρτιο έρχεται μία ακόμα ανατροπή. Η Άντερλεχτ αρπάζει τον Χάσι και παρότι ο Αλβανός τεχνικός του υπόσχεται ότι θα τον πάρει μαζί του στις Βρυξέλλες, η υπόσχεση αυτό το καλοκαίρι δεν υλοποιείται ποτέ, αφού εμφανίζεται ο Παναθηναϊκός.
Τηρουμένων των αναλογιών, κάποιοι συγκρίνουν το παιχνίδι του, το σουλούπι του, το στιλ του με αυτό του εγκεφαλικού Γιαν Βερτόνχεν. Ο ίδιος λέει ότι δεν βλέπει καλύτερο κεντρικό αμυντικό στο περσινό βελγικό πρωτάθλημα μετά τον Ζοέλ Ορντόνιες της Μπριζ και τον Μουζαΐντ Σαντίκ της Γκενκ.
Ο 27χρονος αμυντικός είναι ένας νομάς της ζωής και του ποδοσφαίρου, στο οποίο το καλό αριστερό του πόδι και η ικανότητα του να βγάζει με ασφάλεια την μπάλα από πίσω, θα του βρίσκουν πάντα δουλειές. Τώρα πια οι ζόρικοι δρόμοι της Στάρα Ζάγκορα με την μία λωρίδα δίχως κράσπεδο ανήκουν στο παρελθόν. Τώρα, είναι η δική του ευκαιρία…
Comments