By Η σειρά των κινήσεων του Παναθηναϊκού, σε συνδυασμό με τα χαρακτηριστικά των παικτών που έχουν επιλεγεί, μαρτυρά πως δύσκολα θα δούμε προσπάθεια κυριαρχίας.
Γράφει ο Λ. Μπακολιάς.
Ο Αχμέντ Τουμπά γίνεται η δεύτερη μεταγραφή του Παναθηναϊκού. Συζητήσεις γύρω απ’ την κίνηση αυτή, πολλές. Ο καθένας έχει τη γνώμη του, αλλά είτε θετική είτε αρνητική, υπάρχει ένα δεδομένο: Όσοι εκφέρουν άποψη, κατά 99% δεν έχουν δει τίποτα άλλο πέρα από βιντεάκια του παίκτη.
Αυτό φυσικά δεν σημαίνει πως θα βγει και Φαν Ντάικ. Επειδή πάντα κυνηγάμε την ελπίδα, στεκόμαστε συχνά στις περιπτώσεις άσημων παικτών που έμειναν στην ιστορία. Βέβαια αυτές οι περιπτώσεις, είναι ποδοσφαιριστές οι οποίοι αποτέλεσαν φωτεινές εξαιρέσεις.
Το παν στο ποδόσφαιρο είναι ο καθένας να παίξει το ρόλο για τον οποίο προορίζεται. Ο Τουμπά πρέπει να είναι ο αριστεροπόδαροςστόπερ που θα βοηθήσει με τη μεταβίβαση και την ικανότητά του με την μπάλα στα πόδια. Εκεί μοιάζει να είναι «δυνατός». Αν αυτό θα το κάνει στον Παναθηναϊκό, το μεγαλύτερο μέγεθος της καριέρας του ως τώρα, θα το κρίνει το μέλλον και το γήπεδο.
Ο μεταγραφικός σχεδιασμός του Παναθηναϊκού μοιάζει να είναι συγκεκριμένος. Αυτό δεν το λες κακό. Το αν μας αρέσουν οι παίκτες, αν θεωρούμε πως χρειαζόταν κάτι καλύτερο, είναι διαφορετικό ζήτημα. Όπως φυσικά και οι κρίσεις πριν καν δούμε τους παίκτες με τη φανέλα της ομάδας. Είτε πρόκειται για αισιόδοξες προβλέψεις, είτε για απαισιόδοξες.
Εκείνο που μοιάζει πιθανό αυτή τη στιγμή, σύμφωνα με την ακολουθία των κινήσεων και των ποδοσφαιρικών στοιχείων που προσθέτει στο ρόστερ του ο Παναθηναϊκός, είναι πως δεν πρέπει να περιμένουμε ένα σύνολο που θα έχει την απόλυτη κυριαρχία, θα επιδιώκει να κρατά την μπάλα στα πόδια του και με την κυκλοφορία θα βρίσκει χώρους υπομονετικά.
Δεν είναι τυχαίο πως οι προτεραιότητες που έθεσε και εκπληρώνει ο Παναθηναϊκός, είναι για τα μετόπισθεν. Αριστερό μπακ, στόπερ και ακολουθεί αμυντικό χαφ. Ο μπακ (Κυριακόπουλος) είναι ισορροπημένος, αθλητικός και σαφώς τακτικά ποιοτικός. Δεν γίνεται να έχει κάνει καριέρα στην Ιταλία χωρίς αυτό το προτέρημα. Ο στόπερ έχει ύψος για στατικές φάσεις, δεν είναι ο παίκτης με… φόρτε του το κυνήγι του αντιπάλου στο χώρο ή τα καθοριστικά τάκλιν. Έχει όμως καλή μεταβίβαση και κράτημα μπάλας, άρα μπορεί να γίνει η πρώτη γραμμή ανάπτυξης. Είτε άμεσης με μακρινή μπαλιά, είτε με σωστές και σίγουρες πάσες στο πρέσινγκ του αντιπάλου.
Ο αμυντικός μέσος μένει να φανεί ποιος θα είναι. Οι Πράσινοι σίγουρα αναζητούν κάποιον δυνατότερο και ψηλότερο από τον Σιώπη, αν γίνεται να έχει μεγαλύτερη ικανότητα με την μπάλα στα πόδια, αλλά σαφώς να διαθέτει την σκληράδα ανασταλτικά. Να είναι aggressive με λίγα λόγια.
Στις προτεραιότητες του Παναθηναϊκού θα μπορούσε να είναι και ο δημιουργικός χαφ. Ακόμη καλύτερα η προσπάθεια και η ενδεχόμενη τελική επιτυχία – αυτό θα ήταν το ιδεατό –διατήρησης του Ουναΐ. Σε διαφορετική περίπτωση η απόκτηση ενός ποιοτικότατου ποδοσφαιριστή εκεί. Αυτή τη στιγμή στο ρόστερ υπάρχει μόνο ο Μπακασέτας. Αντίστοιχα στον αμυντικό χαφ υπάρχει ο Σιώπης, ενώ μπορούν να παίξουν εκεί και ο Τσέριν και ο Μαξίμοβιτς. Στόπερ υπήρχαν οι Ίνγκασον, Γεντβάι, Πάλμερ-Μπράουν συν τον Φικάι. Άρα με εξαίρεση τον αριστερό μπακ, οι προτεραιότητες μπήκαν όχι σύμφωνα με αριθμητική ανάγκη, αλλά από αγωνιστική επιλογή.
Όλο αυτό το «πακέτο» στο ανασταλτικό κομμάτι του παιχνιδιού, φανερώνει το πλάνο του Παναθηναϊκού. Δύσκολα θα είναι κάτι απόλυτα κυριαρχικό. Άρχισε μάλιστα από την άμυνα και τον κόφτη που αναμένεται να έρθει, γιατί αυτά παίζουν καθοριστικό ρόλο στην Ευρώπη. Εκεί όπου ο Παναθηναϊκός δε θα βρει ομάδα χειρότερη απ’ αυτόν όπως όλα δείχνουν. Θα είναι είτε ισοδύναμες είτε ανώτερες τουλάχιστον ποιοτικά. Κι αν όχι σε ατομικά χαρακτηριστικά, ως σύνολα.
Το σκεπτικό δεν είναι λάθος. Απλά η κοινή λογική καθιστά ευκολότερη την προσπάθεια μιας καλής ευρωπαϊκής παρουσίας με αυτά τα στοιχεία. Μεσοεπιθετικά το Τριφύλλι έχει ποιότητα, δεν το αμφισβητεί κανείς. Με αυτή θα προσπαθήσει στην Ελλάδα να κάνει τη διαφορά. Τα ατομικά χαρακτηριστικά και την αύξηση της αθλητικότητας στο ρόστερ.
Θα πετύχει αυτό το πλάνο; Κανείς δεν ξέρει. Είναι όμως ένα πλάνο. Δεν βλέπουμε κάτι στο κουτουρού και χωρίς σκέψη. Τα πάντα βέβαια, κρίνονται απ’ το αποτέλεσμα. Αυτό ισχύει και για τις μεταγραφές και για την τελική επιτυχία ή αποτυχία της προσπάθειας.
Y.Γ. Αν έχεις καλή ομάδα, θα νικάς στο ΟΑΚΑ. Αν δεν έχεις, δε θα νικάς στη Λεωφόρο. Τα πάντα κρίνονται απ’ την ομάδα που θα έχει ο Παναθηναϊκός.
Υ.Γ.1: «Παλιά», «απαρχαιωμένη», «μικρή», η ιστορική έδρα του Παναθηναϊκού είναι το μόνο μέρος απ’ το οποίο πρέπει να βγει για να πάει στη νέα του έδρα. Μέχρι να συμβεί αυτό, το «Απ. Νικολαΐδης» είναι η μόνη λύση.
