By Ο Νίκος Ρογκαβόπουλος έχει όλο το «πακέτο» όχι απλώς για να καλύψει μια θέση Έλληνα στον Παναθηναϊκό, αλλά και για να κάνει τη διαφορά. Γι’ αυτό δεν πρέπει να χαθεί.
Ο Νίκος Ρογκαβόπουλος είναι στο στόχαστρο του Παναθηναϊκού και εναπόκειται πλέον στη διάθεση των «πράσινων» να καλύψουν το buy out ή στη διαλλακτικότητα του συνήθως αδιάλλακτου στις διαπραγματεύσεις Ζοσεάν Κερεχέτα αν θα γίνει η μεγάλη μεταγραφή. Για την έκβαση της υπόθεσης κανείς δεν μπορεί να είναι βέβαιος, αλλά γι’ αυτό που δεν μπορεί να αμφιβάλλει κανείς είναι πως ο «Ρόγκα» είναι… κομμένος και ραμμένος για το νέο Παναθηναϊκό.
Ένας… sniper που μπορεί να μεγαλουργήσει με αυτά τα γκαρντ
Αμιγώς αγωνιστικά ο Ρογκαβόπουλος μπορεί να απογειώσει το επιθετικό παιχνίδι του Παναθηναϊκού. Σε ένα ρόστερ που έχει διαθέτει παίκτες που θέλουν την μπάλα στα χέρια τους για να είναι επιδραστικοί, όπως οι Σορτς, Ναν και Σλούκας, ο 24χρονος φόργουορντ μπορεί να κάνει τη διαφορά εκμεταλλευόμενος την προσοχή που τραβούν οι μεγάλης κλάσης γκαρντ της ομάδας αλλά και την ικανότητά τους στη δημιουργία. Φανταστείτε Ναν και Σορτς, που είναι αδύνατο να αντιμετωπιστούν από άμυνα δίχως προσαρμογές και έναν μόνο παίκτη, να βρίσκουν τον «Ρόγκα» ελεύθερο σκοπευτή και εκείνος να αξιοποιεί το μεγάλο του όπλο, το σουτ.
Φέτος στην Ευρωλίγκα εκτελούσε με 43,5% πίσω από τα 6,75μ. και μάλιστα σε μεγάλο volume, καθώς έπαιρνε 4,45 τρίποντα ανά αγώνα. Με το γρήγορο release που έχει, μπορεί να γίνει ένας sniper για τον Παναθηναϊκό, επιτελώντας έναν ρόλο ανάλογο με αυτόν που είχε ο Γκριγκόνις στην ομάδα, μέχρι να λαβωθεί η μέση του και να τεθεί νοκ άουτ. Αν ο Ρογκαβόπουλος είχε 9,7 πόντους ανά αγώνα στην Μπασκόνια δίπλα σε παίκτες όπως ο Χάουαρντ, ο Φόρεστ και ο Μπόλντγουιν, σκεφτείτε πόσο καλύτερος μπορεί να παρουσιαστεί πλαισιωμένος από τους πολύ ανώτερους περιφερειακούς του Παναθηναϊκού.
Ο Ρογκαβόπουλος όμως δεν μπορεί να προσφέρει μόνο αυτό. Έχει βελτιώσει αισθητά το παιχνίδι του με την μπάλα, μπορεί να επιτεθεί σε close out καταστάσεις, να εκτελέσει από ντρίμπλα, να φτάσει ως το καλάθι, αλλά και να σκοράρει μετά από επιθετικά ριμπάουντ. Κι όλα αυτά, χωρίς να «κουράζει» την μπάλα ή να κάνει κατάχρηση επιθέσεων, αφού φέτος διαχειριζόταν μόλις το 1/5 των κατοχών (20,9% στο usage) όσο ήταν στο παρκέ.
Η άμυνα είναι ένα θέμα
Φυσικά ο Ρογκαβόπουλος δεν είναι… τέλειος. Η μεγαλύτερη αδυναμία του έχει να κάνει με το αμυντικό κομμάτι. Παρότι είναι μακρύς (2,01μ.) και έχει δουλέψει πολύ στο σώμα του βελτιώνοντας τη δύναμη και την εκρηκτικότητά του, δεν είναι τόσο αποτελεσματικός στα μετόπισθεν. Συχνά χάνεται στις περιστροφές, ένα ζήτημα που ταλαιπώρησε πολύ τον Παναθηναϊκό την περασμένη σεζόν. Έχοντας όμως τα φυσικά «εργαλεία» για να αμυνθεί, είναι ένας τομέας που μπορεί να εξελιχθεί και να μην είναι «τρύπα».
Αν δεν το κάνει, θα υπάρχει ζήτημα, αφού δίπλα στα μικρά κορμιά των Σορτς και Τολιόπουλου, τον Ναν που καταναλώνει περισσότερη ενέργεια και προσοχή στην επίθεση παρά στην άμυνα, αλλά και τον Σλούκα που διανύει τα 36, θα υπάρχει ένας ακόμη «στόχος» για την αντίπαλη επίθεση. Και ο Γκραντ δεν μπορεί να «μπαλώνει» τα πάντα, ούτε ο Καλαϊτζάκης θα έχει πολύ μεγαλύτερο ρόλο από ό,τι έχουμε δει ως τώρα σε ειδικές καταστάσεις.
Δεν θα έρθει για να… αράξει αλλά για να παίξει
Ένα πολύ σημαντικό στοιχείο του Ρογκαβόπουλου είναι η προσωπικότητά του. Σε αντίθεση με αρκετούς Έλληνες παίκτες, που συμβιβάζονται με συμπληρωματικό ρόλο και περιορίζονται σε ρόλο θεατή σε μια μεγάλη ομάδα αρκούμενοι στο υψηλό τους συμβόλαιο με νοοτροπία «συνταξιούχου» που περιμένει το… εφάπαξ, εκείνος δεν έχει τέτοιο mindset. Στα 21 του επέλεξε να βγει από τη ζώνη ασφάλειας του ελληνικού πρωταθλήματος για να παίξει καλύπτοντας θέση ξένου σε μια τουρκική ομάδα, επειδή τον εμπιστεύτηκε και του πρόσφερε ρόλο και χρόνο. Έναν χρόνο μετά, παρότι υπήρχαν ήδη κρούσεις από τους «αιώνιους», κρίνοντας ότι ακόμη δεν είναι έτοιμος για αυτό το επίπεδο και αντιλαμβανόμενος πως δεν θα έχει «χώρο» για να δείξει αυτά που μπορεί και να εξελιχθεί, απάντησε αρνητικά στις μεγαλύτερες προτάσεις από την Ελλάδα για να πάει στην Μπασκόνια.
Να είστε σίγουροι, λοιπόν, πως αν ο Ρογκαβόπουλος έρθει στην Ελλάδα δεν θα το κάνει απλώς και μόνο για να καλύψει την απεγνωσμένη ανάγκη που έχουν οι «αιώνιοι» για ελληνικά διαβατήρια. Θα το κάνει μόνο αν το πλάνο που θα του αναλυθεί θα τον αξιοποιεί, καθώς σκοπός του δεν είναι να… αράξει στη χώρα του και σε ένα μεγάλο συμβόλαιο, αλλά να συνεχίσει να προοδεύει και να πρωταγωνιστήσει. Και μια ομάδα με τις βλέψεις και τους στόχους του Παναθηναϊκού χρειάζεται παίκτες με τέτοια ιδιοσυγκρασία, με φιλοδοξία και όχι νοοτροπία… παλαίμαχου.
Είναι ανάγκη για τον Παναθηναϊκό…
Ο Παναθηναϊκός δεν είχε φέτος τόσο μεγάλο πρόβλημα με τα ελληνικά διαβατήρια, ωστόσο στην πράξη αποδείχτηκε ότι καθοριστικό ρόλο στην έκβαση των τελικών έπαιξαν δύο παίκτες του Ολυμπιακού που αγωνίζονται ως γηγενείς, ο Γουόκαπ και ο Ντόρσεϊ, που μεταμορφώθηκαν από τον δεύτερο τελικό και μετά. Αντίθετα, οι Έλληνες του Παναθηναϊκού δεν πρόσφεραν τα προσδοκώμενα και η τόνωση του ελληνικού κορμού είναι αναγκαία.
Ακόμη περισσότερο, αν αναλογιστεί κανείς πως ο Σλούκας θα αγωνιστεί άλλη μία ή δύο σεζόν το πολύ, ο Παπαπέτρου πιθανότατα θα αποχωρήσει, ο Τολιόπουλος μένει να φανεί αν θα μπορέσει να ξεχωρίσει και στο επίπεδο της Ευρωλίγκας, ο Μήτογλου (ακόμη) δεν έχει ανανεώσει το συμβόλαιό του που λήγει το επόμενο καλοκαίρι, ο Καλαϊτζάκης φαίνεται να υπολογίζεται για κάτι περισσότερο από παίκτης ειδικών αποστολών, ο Σαμοντούροβ είναι μια επένδυση με όσο ρίσκο υπάρχει πάντα να μην εξελιχθεί σε αυτό που μπορεί ή αν έχει την προσδοκώμενη πρόοδο να φύγει για το ΝΒΑ, ενώ ο Μωραΐτης δόθηκε δανεικός για να πάρει παιχνίδια και ίσως να γυρίσει καλύτερος και πιο έτοιμος σε έναν χρόνο.
Με τον Ρογκαβόπουλο το επόμενο καλοκαίρι να μένει ελεύθερος και τον κίνδυνο να χαθεί τότε σε διαδικασία πλειστηριασμού από κάποια άλλη ομάδα που δεν θα χρειαστεί να καλύψει και τις απαιτήσεις του Κερεχέτα, ο Παναθηναϊκός μοιάζει να μην έχει την πολυτέλεια να χάσει έναν Έλληνα που δείχνει ότι μπορεί να γίνει βασικός παίκτης του ροτέισον και να κάνει τη διαφορά.
Comments