By Η απόκτηση αμυντικού χαφ και τα ανοικτά μέτωπα του Παναθηναϊκού αυτή την εποχή.
Δεν είναι η πρώτη φορά που ο Παναθηναϊκός βγαίνει στην αγορά για αμυντικό χαφ. Το είχε κάνει και τον περασμένο χειμώνα, τότε που είχε συμφωνήσει προφορικά με τον Μεϊτέ και τελικά ο Γάλλος προτίμησε τον ΠΑΟΚ. Μετά από εκείνη την ήττα (κυρίως επικοινωνιακή), λοιπόν, οι “πράσινοι” στράφηκαν αναγκαστικά στον Σιώπη, χωρίς ποτέ να καταλάβει κανείς πώς έγινε κι από έναν ανασταλτικό μέσο με κορμί-νταμάρι και ύψος 1,87, ο οποίος φημιζόταν κυρίως για την ικανότητά του στη δημιουργία παιχνιδιού από πίσω, το “τριφύλλι” κατέληξε σε ένα κοντό ‘εξάρι”, δίχως δυνατότητες build up, που όμως αποτελούσε τον αρχέτυπο του ‘κόφτη”, του χαλκέντερου. Επομένως, για να είμαστε σίγουροι ότι αυτός ο Καρβάλιο, ο 28χρονος Βραζιλιάνος της Μπράγκα, που σύμφωνα με το ρεπορτάζ αρέσει στον Βιτόρια, είναι πράγματι το κατάλληλο “6” για τον Παναθηναϊκό, πρέπει να ξέρουμε τις προδιαγραφές του παίκτη που πραγματικά θέλουν στο Κορωπί. Είμαστε βέβαιοι ότι τις ξέρουμε;
Η απόκτηση αμυντικού χαφ όμως είναι μονάχα ένα απ’ τα ανοιχτά μεταγραφικά μέτωπα αυτή την εποχή.
Το δεύτερο είναι αυτό του Ουναχί. Τα 11,5 εκατ. ευρώ που φέρεται να ορίζει ως τιμή η Μαρσέιγ είναι απαγορευτικό νούμερο. Αλλά και πόσο να χαμηλώσει τις απαιτήσεις της για έναν 25χρονο, που έχει στο τέλος του χρόνου Κύπελλο Εθνικών Αφρικής και το ερχόμενο καλοκαίρι Μουντιάλ;
Αρκετοί ενδεχομένως να ισχυριστούν ότι ο Παναθηναϊκός ρισκάρει υπέρμετρα στην υπόθεση Ουναΐ, καθώς και ο χρόνος μπορεί να περάσει άκαρπος και τελικά η Μαρσέιγ να βρει άλλον αγοραστή για τον ποιοτικό Μαροκινό μέσο. Προφανώς, υπάρχει αυτό το ενδεχόμενο και δεν μπορείς να πεις ότι είναι μικρό. Θαρρώ όμως ότι οι Πράσινοι πορεύονται προς ένα αναγκαστικό ρίσκο, το οποίο δείχνει απόλυτα λελογισμένο, με βάση τους χειρισμούς και την υπάρχουσα πραγματικότητα. Καταρχάς, ο παναθηναϊκός θέλει τον παίκτη και του εγγυάται θέση βασικού. Κάτι το οποίο αποτελεί προτεραιότητα για τον Ουναΐ, αφού υπάρχει μπροστά του το Κύπελλο Εθνικών Αφρικής με την εθνική Μαρόκου. Όμως το Τριφύλλι δεν υπάρχει περίπτωση να πληρώσει… 10 εκατ. ευρώ.
Συνεπώς αυτή τη στιγμή παίζει με τον χρόνο, ο οποίος ταυτόχρονα πιέζει και τη Μαρσέιγ. Οι Γάλλοι, όπως και ο Παναθηναϊκός, έχουν το cost control της UEFA και πρέπει έως το τέλος του μήνα να προχωρήσουν σε πωλήσεις για να καλύψουν ένα σοβαρό ποσό (άνω των 30 εκατ. ευρώ)… Αν ο Παναθηναϊκός περάσει τη Ρέιντζερς, “κλειδώνει” την ευρωπαϊκή παρουσία του και μετά θα μπορεί με μεγαλύτερη άνεση να πουλήσει, ώστε να αντιμετωπίσει το δικό του cost control με την UEFA. Για την ώρα, πάντως, η τακτική οπυ ακολουθεί δεν είναι κακή.
Τέλος, το τρίτο μέτωπο είναι η πώληση του Ιωννίδη. Και μ’ όσα διαβάζουμε, το συμπέρασμα που συνάγεται είναι ότι ο Παναθηναϊκός ονειρεύεται προσφορές που μέχρι τώρα δεν προκύπτουν από πουθενά. Πιθανώς να τον έχουν επηρεάσει τον Γ.Αλαφούζο οι περιπτώσεις των Τζήμα και Κωστούλα και να είναι γι’ αυτόν θέμα πρεστίζ να πωλήσει σε μεγάλες τιμές….
