By Έχετε καταλάβει ότι η είδηση του καλοκαιριού (τουλάχιστον μέχρι την επόμενη) έχει περάσει σε δεύτερη μοίρα και τρίτη μοίρα, έτσι;
Δεν της έχει δοθεί η δέουσα προσοχή τα τελευταία 24ωρα και ούτε έχει γίνει το «μπουστάρισμα» που έπρεπε. Και αυτό διότι είδε το φως της δημοσιότητας πριν από έναν μήνα και δη τις ημέρες του Final Four στο Άμπου Ντάμπι, όταν και έγινε γνωστό ότι ο Παναθηναϊκός AKTOR έκλεισε τον Τι Τζέι Σορτς.
Και πάλι. Λόγω των αγωνιστικών υποχρεώσεων δεν πήρε την κατάλληλη προβολή. Φανταστείτε να «έσκαγε» τώρα η εν λόγω είδηση. Θα μιλούσαμε για τον απόλυτο «πάταγο» στην Euroleague. Και αυτό είναι κάτι που δεν πρέπει να ξεχνάμε. Ο Παναθηναϊκός απέκτησε (βάσει των όσων είδαμε τη σεζόν 2024-25 και της ραγδαίας εξέλιξης του ίδιου του παίκτη τα τελευταία χρόνια), τον καλύτερο πλέι μέικερ της διοργάνωσης. Και αυτό δεν μπορεί να το αμφισβητήσει κανείς.
Έναν υποψήφιο MVP της προηγούμενης αγωνιστικής χρονιάς. Έναν παίκτη ο οποίος «έγραψε» τρομερά νούμερα στην παρθενική του παρουσία στην Euroleague. Έναν παίκτη ο οποίος πήρε σχεδόν… μόνος του μια ομάδα η οποία ήταν «σταχτοπούτα» στη διοργάνωση και την οδήγησε έως τα playoffs. Έναν παίκτη ο οποίος ηγήθηκε στους τελικούς του πρωταθλήματος Γαλλίας με αποτέλεσμα να κατακτήσει τον τίτλο και τον ίδιο να πάρει και το βραβείο του πολυτιμότερου παίκτη.
Δεν θα αλλάξει ο ρόλος του στον Παναθηναϊκό
Ήταν ό,τι καλύτερο μπορούσε να αποκτήσει ο Παναθηναϊκός για την περιφέρειά του. Τελεία. Έρχεται για να λύσει αρκετά επιθετικά προβλήματα που μπορεί να αντιμετώπισαν φέτος οι «πράσινοι» αλλά σε ΚΑΜΙΑ (και το τονίζω το ΚΑΜΙΑ) περίπτωση δεν μπορεί να μπει στην ίδια εξίσωση με την απόκτηση του Λορέντζο Μπράουν πριν από έναν χρόνο. Και αυτό είναι de facto. Μπορεί η πρόθεση να ήταν τρόπον τινά παρόμοια, αλλά μιλάμε για δύο τελείως διαφορετικούς παίκτες, με τελείως διαφορετικό mindset και με τελείως διαφορετικό κίνητρο.
Εδώ να κάνω μια παρένθεση για να σας πω την αμαρτία μου. Τον Σορτς δεν τον πίστευα πριν από έναν χρόνο. Δεν πίστευα ότι μπορούσε να σταθεί στην σκληρή και αμείλικτη Euroleague και ούτε ότι θα μπορούσε να αντεπεξέλθει στο υψηλότερο επίπεδο. Ούτε απέναντι στις καλά διαβασμένες και σκληρές άμυνες των περισσοτέρων ομάδων, αλλά ούτε και ότι ο ίδιος θα μπορούσε να «κρύψει» την αμυντική του αδυναμία λόγω του ύψους του. Πήγα… πανηγυρικά στον κουβά! Ο μικρός το δέμας, αλλά τόσο αποτελεσματικός πλέι μέικερ έβαλε τα γυαλιά σε όλους. Έκανε και τους… άπιστους (σαν και εμένα καλή ώρα πριν από έναν χρόνο) να πιστέψουν και να του βγάλουν το καπέλο. Big time!
Ο Τι Τζέι Σορτς αποκτήθηκε για να είναι ο floor general του Παναθηναϊκού, εκείνος που θα συνεχίσει να έχει την μπάλα στα χέρια του και να παίρνει τις περισσότερες αποφάσεις χωρίς να μεταλλάξει τον ρόλο που είχε στην Παρί. Δεν (πιστευώ ότι) θα έρχεται από τον πάγκο αλλά ούτε και ότι θα αποτελέσει έναν παίκτη του rotation. Αποκτήθηκε για να ξεκινάει από τα 25 λεπτά.
Άλλωστε στα 37 ματς που έδωσε με την Παρί στην Euroleague είχε κατά μέσο όρο 27 λεπτά συμμετοχής. Θεωρώ ότι στον ίδιο πάνω-κάτω χρόνο (εκτός βέβαια συγκλονιστικού απρόοπτου) θα κινηθεί και την επόμενη αγωνιστική σεζόν. Ίσως όχι με τα νούμερα που «έγραψε» την σεζόν που ολοκληρώθηκε (19π., 7.3ασ., 2.6ριμπ., 22.8 PIR) αλλά σίγουρα με ανάλογα του ρόλου του και των συμπαικτών που θα έχει δίπλα του. Χωρίς φυσικά να θέλω να υποτιμήσω την Παρί (σ.σ. άλλωστε δεν θα μπορούσε ΚΑΝΕΙΣ να το κάνει βάσει της εντυπωσιακής σεζόν που έκανε συνολικά η ομάδα) είναι διαφορετικό να έχει δίπλα του, τον Ναν, τον Λεσόρ, τον Όσμαν, τον Γκραντ, τον Σλούκα, τον Χουάντσο κ.ο.κ.
Η αποθέωση του pick n roll
Αν θα λειτουργήσει σε μια ομάδα με την πίεση του «ΠΡΕΠΕΙ» και η οποία έχει ως πρωταρχικό στόχο το Final Four; Μένει να το δούμε στο παρκέ. Όμως μου φαίνεται αρκετά «άνιωθος» ώστε να πανικοβληθεί από τις υψηλές απαιτήσεις. Ξέρει που πήγε. Ξέρει τι θέλει η ομάδα από εκείνον. Και έχει αποδείξει με τον πλέον εμφατικό τρόπο ότι μπορεί να ανταποκριθεί βάσει της τρομερής του εξέλιξης.
Χωρίς να θέλω να προτρέξω θεωρώ ότι με τον Κέντρικ Ναν στην πεντάδα θα συνθέσει ένα τρομερό επιθετικό δίδυμο στην περιφέρεια. Πρώτον και κυριότερον. Θα πάρει την μπάλα από τα χέρια του Αμερικανού σούπερ σταρ και MVP της περσινής Euroleague. Θα τον απελευθερώσει. Δεν θα προβληματίζεται πλέον ο Ναν για τα τρικ αλά… Μπάνκι τα οποία και εφάρμοσαν και οι υπόλοιπες ομάδες. Θα μπορεί να κινείται πιο άνετα χωρίς την μπάλα και να την υποδέχεται την κατάλληλη στιγμή. Αν μη τι άλλο περιμένω πολύ να δω την λειτουργία Ναν-Σορτς.
Να πω σε αυτό το σημείο ότι ο Σορτς μπορεί να είναι μόλις 1.75 μέτρα ύψος, αλλά είναι εξαιρετικός αμυντικός πάνω στην μπάλα. Θα πει κάποιος ότι θα τον σημαδεύουν στα «μις ματς» ωστόσο όπως παίζεται το μπάσκετ πλέον, είναι λίγες οι περιπτώσεις που υπάρχει στόχευση σε «μις ματς» καταστάσεις. Οι ομάδες ζητούν περισσότερο την άμεση εκτέλεση σε up tempo παιχνίδι, αλλά σίγουρα δεν θα είναι εύκολο για τον Άταμαν να χρησιμοποιεί σχήμα με τρία γκαρντ στο αμυντικό «πέντε εναντίον πέντε» εάν ο ένας από αυτούς δεν θα είναι ο Τζέριαν Γκραντ στο «τρία».
Ο Παναθηναϊκός θα έχει την ευλογία να έχει δύο παίκτες οι οποίοι παίζουν εξαιρετικά το pick n roll, έχουν «κάθετο» παιχνίδι και θα μπορούν να δημιουργούν καταστάσεις, είτε για τους εαυτούς καθώς είναι δύο παίκτες οι οποίοι «εκτελούν» εξαιρετικά μετά από ντρίπλα, είτε φυσικά για τους συμπαίκτες τους χάρη στην δημιουργία τους. Και αν μη τι άλλο ο Τι Τζέι Σορτς έχει αποδείξει ότι ξέρει να «διαβάζει» καλά τις αντίπαλες άμυνες. Άλλωστε γνωρίζετε πολλούς παίκτες να έχουν 7.3 ασίστ σε μια ολόκηρη σεζόν στην Euroleague; Και μάλιστα στην πρώτη τους χρονιά;
O ηγετικός ρόλος του Σλούκα
Δύο είπα για το pick n roll; Κάντε τους τρεις παρακαλώ! Υπάρχει ο «μέντορας» του pick n roll. Κώστας Σλούκας. Ενδεχομένως να μην έχει τον ίδιο ρόλο, αλλά σίγουρα θα είναι εκείνος που θα «κλείνει» τα παιχνίδια πολύ πιο φρέσκος πνευματικά και σωματικά. Και γι’ αυτό θεωρώ ότι θα κάνει πολύ καλή σεζόν αναλογικά του χρόνου συμμετοχής του. Μην ξεχνάμε ότι θα έχει έναν ακόμα χρόνο στις πλάτες του ωστόσο πρόκειται για ένα υπόδειγμα επαγγελματικά και αθλητή, ο οποίος γνωρίζει όσο λίγοι πώς να διατηρεί τον εαυτό του στην καλύτερη δυνατή κατάσταση.
Αμφιβάλει κανείς ότι θα έχει πολύ πιο ποιοτικά λεπτά και ότι θα είναι αυτός που θα κλείνει τα ματς παίρνοντας και τις πιο σημαντικές αποφάσεις; Πάντα το έκανε και πάντα θα το κάνει μέχρι να αποσυρθεί. Οποιοσδήποτε και αν βρίσκεται στην ομάδα. Μαζί με τον Τι Τζέι Σορτς στην πεντάδα αυτομάτως ο Παναθηναϊκός θα αποκτά δύο πόλους εξαιρετικής δημιουργίας. Και γι’ αυτό και χρειάζονται δίπλα εξαιρετικά «spot up» σουτέρ οι οποίοι να έχουν πάνω από 38% στο τρίποντο σε catch and shoot καταστάσεις. Βλέπετε πώς «κολλάει» ιδανικά ο Νίκος Ρογκαβόπουλος; Θα είναι εξαιρετική προσθήκη εάν και εφόσον ολοκληρωθεί. Ο Γκραντ είναι εξαιρετικός (και παρεξηγημένος) στατικός σουτέρ και στο σχήμα με τα τρία γκαρντ θα μπορεί να «εκτελέσει». Και ο Όσμαν. Και ο Χουάντσο.
Για να το κλείσω να επαναλάβω κάτι. Κακώς-κάκιστα η είδηση για την απόκτηση του Τι Τζέι Σορτς πέρασε λίγο… απαρατήρητη λόγω του ότι ολοκληρώθηκε και είδε το φως της δημοσιότητας πριν από έναν μήνα. Φαντάζεστε να ήταν τώρα στην αγορά ο Αμερικανός; Οι μισές και πλέον ομάδες της Euroleague θα «σφάζονταν» στα πόδια του. Και αυτή -αν μη τι άλλο- ήταν μια τεράστια επιτυχία της διοίκησης του Παναθηναϊκού.
Comments