Ο ενθουσιασμός που προκάλεσε η άφιξη του Γιόνας Βαλαντσιούνας στην Αθήνα και η αισιοδοξία ότι πολύ σύντομα θα φορέσει τη φανέλα του Παναθηναϊκού, εκφεύγουν κάπως του μέτρου τούτη τη στιγμή.
Πηγάζουν από το γεγονός ότι ο Λιθουανός μπήκε στο αεροπλάνο και ήρθε εδώ για να περάσει από ιατρικές εξετάσεις χωρίς ακόμα να έχει ολοκληρωθεί η μεταγραφή. «Αν δεν αισθάνεται σιγουριά ότι θα βρει την άκρη με το ΝΒΑ, τότε γιατί ήρθε;» σκέφτονται πολλοί κι έχει λογική βάση η σκέψη τους.
Όμως η μεταγραφή δεν έχει κλείσει. Και δύσκολα θα κλείσει όσο οι Νάγκετς εμφανίζονται αποφασισμένοι να κάνουν ό,τι περνάει από το χέρι τους για να κρατήσουν τον Βαλαντσιούνας στο Ντένβερ. Τα συμβόλαια στην Αμερική δεν σπάνε εύκολα, χρειάζεται μάλιστα και η έγκριση του ΝΒΑ για κάτι τέτοια πέρα από τη συμφωνία των δύο μερών κι αν οι Νάγκετς… στυλώσουν τα πόδια, δεν θα είναι εύκολο για τον Λιθουανό να φύγει, ακόμα κι αν χαρίσει όλο το συμβόλαιο του για την επόμενη σεζόν.
Σε κάθε περίπτωση πάντως όλη αυτή η ιστορία είναι μια νίκη του Παναθηναϊκού και του ευρωπαϊκού μπάσκετ γενικότερα επί του ΝΒΑ. Διότι, ίσως για πρώτη φορά αμφισβητείται τόσο έντονα η ανωτερότητα και η παντοδυναμία της αμερικάνικης επαγγελματικής λίγκας έναντι των υπολοίπων.
Όμως τώρα, για πρώτη φόρα ένας παίκτης φεύγει όχι επειδή το ΝΒΑ τον αφήνει να φύγει, αλλά επειδή ο ίδιος θέλει να πάει κάπου όπου θεωρεί ότι είναι καλύτερα. Γι’ αυτό στην Αμερική έχει γίνει θέμα ο Βαλαντσιούνας.
Επειδή αδυνατούν όλοι εκεί να πιστέψουν ότι υπάρχει καλύτερη επιλογή από το ΝΒΑ. Αυτό είναι μια νίκη της Ευρωλίγκας και του πρωταθλήματός της, που πείθει όλο και περισσότερο τους παίκτες ότι αξίζει να παίζουν σε αυτό.
Είναι μια νίκη και του Παναθηναϊκού, που έχει καταφέρει να ανταγωνιστεί στα ίσια έναν τόσο μεγάλο αθλητικό οργανισμό.