By
Εάν είναι να εξαντλήσουμε την… κριτική μας στα “βαριά πόδια” της προετοιμασίας τότε καλύτερα να μην γράφουμε λέξη. Να περιμένουμε πρώτα να… ξεμουδιάσουν οι ελληνικές ομάδες και μετά να κρίνουμε όσα βλέπουμε. Συγνώμη όμως, αλλά όταν σε μόλις 10 ημέρες ο Παναθηναϊκός δίνει το πρώτο ΚΡΙΣΙΜΟ παιχνίδι για τα προκριματικά του Τσάμπιονς Λιγκ κόντρα στους Ρέιντζερς, το βασικό πρόβλημα δεν είναι τα βαριά πόδια των παικτών, αλλά το “βαρύ” κεφάλι που δημιούργησαν στον κόσμο οι πράσινοι με την εικόνα τους.
Το φιλικό με την Μπράγκα ήταν σαν “καθρέφτης” για το ευρωπαϊκό που έρχεται. Και σε τούτο τον καθρέφτη ο Βιτόρια και η ομάδα του δεν μπορεί να… λάτρεψαν αυτό που αντίκρυσαν. Το χειρότερο είναι πως το “έργο” το είχαμε ξαναδεί. Και μοιάζει να έχει επαναλαμβανόμενα “επεισόδια”:
1. Το πρόβλημα κάτω από τα δοκάρια τείνει να εξελιχθεί σε “εφιάλτη στην άδεια εστία”. Ο Ντραγκόφσκι από το περσινό ματς στις Σέρρες βρίσκεται σε κατηφόρα δίχως φρένα. Με τσακισμένη αυτοπεποίθηση κάθε φορά που η μπάλα φτάνει στα πόδια του φλερτάρει με το λάθος. Το έκανε και χθες με αποτέλεσμα από εκεί να προέλθει το 1-0 της Μπράγκα. Μετά μπήκε ο Λοντίγκιν και τον… νίκησε στην γκάφα “προσφέροντας” το 2-0 στους Πορτογάλους. Καμία ομάδα δεν μπορεί να αισιοδοξεί αν ο γκολκίπερ δεν της χαρίζει εμπιστοσύνη. Στον Παναθηναϊκό έχουν καταλάβει τι συμβαίνει γι αυτό θέλουν να πάρουν τον Λαφόντ, το ζήτημα όμως είναι “πότε”. Γιατί τα ματς με τη Ρέιντζερς έρχονται και δεν θα… περιμένουν οι Σκωτσέζοι.
2. Το πρόβλημα στη δημιουργία, χωρίς τον Ουναϊ, έχει βγάλει ντουντούκα. Ο Παναθηναϊκός δεν διαθέτει τον χαφ με την έμπνευση να δημιουργήσει φάσεις, να ταϊσει με κάθετες, να βάλει σφραγίδα στο επιθετικό κομμάτι. Δεν φτάνουν μόνο όσοι τρέχουν, μαρκάρουν, κόβουν. Χρειάζεται να πάει η μπάλα, σωστά, μπροστά, στην περιοχή. Μια φορά συνέβη από την μπαλιά του Μαντσίνι και ο Ιωαννίδης το “κόλλησε”. Οι πράσινοι πόνταραν πολλά στην απόκτηση του σπουδαίου Μαροκινού αλλά τελικά έχουν ξεμείνει δίχως αυτόν και χωρίς άλλο μέσο με παρόμοια χαρακτηριστικά και δυνατότητες. Το είδαμε και στα 3 τελευταία φιλικά. Δεν είναι σύμπτωση, είναι πραγματικότητα…
Προφανώς υπάρχουν και τα καλά. Επίσης επαναλαμβανόμενα. Οπως η πίεση ψηλά, το πρέσινγκ που φανερώνει καλή δουλειά στη φυσική κατάσταση και δείχνει ότι ο Βιτόρια δουλεύει πολύ πάνω σε αυτό και η ομάδα του ανταποκρίνεται. Όπως ανταποκρίνεται εξαιρετικά ο Γιώργος Κυριακόπουλος. Ηταν η “μέρα με τη νύχτα” η απόδοσή του στο β’ ημίχρονο σε σχέση με τον Μλαντένοβιτς του α΄. Αυτή τη στιγμή ο Ελληνας διεθνής δικαιούται να είναι ο βασικός αριστερός μπακ του Παναθηναϊκού.
Δεν αρκούν όμως τα θετικά για να γύρει η ζυγαριά υπέρ τους σε σχέση με τις πληγές στο τέρμα και στη δημιουργία. Κι αν ο Παναθηναϊκός εμφανιστεί έτσι κόντρα στη Ρέιντζερς θα πρέπει να… τετραγωνίσει τον κύκλο για να πετύχει τον στόχο του.
Προφανώς δεν… αποκλείστηκαν οι πράσινοι επειδή έχασαν από τη Μπράγκα. Δεν είναι η ήττα όμως το θέμα, όσο η συνειδητοποίηση των σοβαρών προβλημάτων που μοιάζουν με “νάρκες” ενόψει της μάχης για τον μεγάλο στόχο. Γι αυτό άλλωστε γίνονται τα φιλικά παιχνίδια. Για να ΒΛΕΠΟΥΜΕ. Όχι για να… περιορίζουμε το σχόλιό μας στα βαριά από την προετοιμασία πόδια…
