Δεν τρομάζει η Ρέιντζερς… τρομάζει η εικόνα του Παναθηναϊκού!

Σταθερά καμία βελτίωση από τον Παναθηναϊκό, με τα ίδια λάθη και τις ίδιες αγωνιστικές παθογένειες.

Τι είχες Ρουί, τι είχα πάντα. Μία από τα ίδια η εικόνα του Παναθηναϊκού στο φιλικό κόντρα στην Μπράγκα, το τελευταίο επί αυστριακού εδάφους.

Ο Παναθηναϊκός ηττήθηκε 2-1, αλλά αυτό είναι το λιγότερο που έχει σημασία. Οι «πράσινοι» για ακόμη ένα παιχνίδι έδειξαν τα ίδια προβλήματα και δεν εμφάνισαν καμία βελτίωση. Όταν, μάλιστα, ακούς στις δηλώσεις του τον προπονητή να είναι προβληματισμένος τότε… Houston, we have a problem.

Καμία δημιουργία και φαντασία, μία ομάδα κουρασμένη (η αλήθεια είναι πως αυτό αποτελεί πραγματική δικαιολογία λόγω προετοιμασίας) και εμφανές το κενό του Αζεντίν Ουναχί. Ο Παναθηναϊκός πήρε το ρίσκο να περιμένει τον Μαροκινό, τελικά θα πρέπει να μάθει να ζει χωρίς εκείνον και -όπως φάνηκε- η παρουσία του Τετέ ως «δεκαριού» είναι η μόνη ενδεδειγμένη λύση.

Ο Βραζιλιάνος ξεκίνησε το φιλικό στο δεξί φτερό της επίθεσης, με τον Μπακασέτα σε ελεύθερο ρόλο πίσω από τον επιθετικό. Στο δεύτερο μέρος ο Βιτόρια πέρασε τον Τετέ στο «δέκα» και ο Παναθηναϊκός βελτιώθηκε από τις προσωπικές του ενέργειες. Βέβαια, για να παίξει απέναντι στην Ρέιντζερς ο Βραζιλιάνος ως «δεκάρι» θα πρέπει να βρεθεί λύση για τα δεξιά της επίθεσης και ο Μαντσίνι πρέπει να κάνει πολλά παραπάνω από μία εξαιρετική μπαλιά στο γκολ του Ιωαννίδη με το οποίο διαμορφώθηκε το 2-1. Ενδεδιγμενη λύση έως τώρα είναι ο Πελίστρι με τον αέρα του από δεξιά και τις ωραίες ενέργειες.

Τώρα που είπαμε Ιωαννίδη, ο Έλληνας επιθετικός το ήθελε πολύ αυτό το γκολ, φάνηκε από τον τρόπο που το πανηγύρισε. Στα θετικά ότι σκόραρε αν και δεν θα έπρεπε να αποτελεί είδηση αυτό.

Κατά τα λοιπά, δύο γκολ έφαγε ο Παναθηναϊκός από δύο γκέλες των Ντραγκόφσκι και Λοντίγκιν. Επιτακτική, λοιπόν, η ανάγκη απόκτησης τερματοφύλακα είτε αυτός είναι ο Λαφόν είτε κάποιος άλλος. Για να μη τα ρίχνουμε, βέβαια, όλα στους δύο τερματοφύλακες και η άμυνα του Παναθηναϊκού δεν ήταν στα καλύτερά της. Εξαίρεση ο Πάλμερ-Μπράουν, σταθερός και ψύχραιμος, όχι όμως ο Ίνγκασον.

Οσον αφορά, τέλος, στον Τσιριβέγια, η εμφάνισή του άφησε υποσχέσεις. Μπορεί να μην ήταν από τους διακριθέντες του Τριφυλλιού, αλλά βοήθησε στην κυκλοφορία και στο χτίσιμο από πίσω. Γι’ αυτόν τον λόγο, άλλωστε, αποκτήθηκε από τον Παναθηναϊκό.

Εν κατακλείδι, η Ρέιντζερς δεν είναι το μεγαθήριο που τρομάζει, αλλά περισσότερο τρομάζει η εικόνα που βγάζει έως τώρα ο Παναθηναϊκός, κυρίως σε ό,τι αφορά την αμυντική του συμπεριφορά και τη δυσκολία δημιουργίας φάσεων στην αντίπαλη εστία. Κυρίως τρομάζει η σταθερότητα… στο να μη βελτιώνεται!