By 
Ο Τετέ παραχώρησε συνέντευξη σε ελληνικό μέσο και μίλησε για την καριέρα του, τη μεταγραφή του στον Παναθηναϊκό και τους στόχους της ομάδας.
Αναλυτικά όσα δήλωσε στην ιστοσελίδα «Gazzetta.gr»:
Όλοι γνωρίζουν το ταλέντο σου και την ικανότητά σου στο γήπεδο. Πες μας όμως λίγα λόγια για το πως μεγάλωσες.
«Γεννήθηκα στο Πόρτο Αλέγκρε, μία περιοχή της Βραζιλίας. Η αλήθεια είναι πως τα παιδικά μου χρόνια ήταν αρκετά δύσκολα από οικονομική άποψης λόγω της οικογένειάς μου, η οποία δεν είχε πάρα πολλά, όπως και οι περισσότερες οικογένειες στην Βραζιλία.
Ήμουν όμως τυχερός γιατί είχα ένα γήπεδο ακριβώς μπροστά μου και πάντα είχα το μικρόβιο του ποδοσφαίρου, οπότε έφευγα πρωί πρωί και γυρνούσα μόνο για να φάω και να κοιμηθώ στο σπίτι. Από την άλλη είμαι ευγνώμων γιατί είχα φίλους οι οποίοι έβλεπαν κάτι σε μένα, έβλεπαν ότι θα μπορούσα να γίνω κάτι παραπάνω μέσω του ποδοσφαίρου και να βοηθήσω την οικογένειά μου. Γιατί ξέρετε στην Βραζιλία είναι πολύ εύκολο να πάρεις τον λάθος δρόμος κι ευτυχώς αυτό δεν συνέβη σε μένα, διότι οι φίλοι μου ήταν εκεί πέρα και με προσέχανε και μου έλεγαν ”Όχι, πρέπει να κάνεις αυτό. Μπορείς να το κάνεις”. Δεν με άφησαν να πάρω τον στραβό δρόμο και ευτυχώς βρίσκομαι εδώ αυτή τη στιγμή».
Υπήρξε κάποια στιγμή που φοβήθηκες ότι ίσως δεν τα καταφέρεις να γίνεις ποδοσφαιριστής και κάτι θα πάει στραβά; Πώς ήταν οι συνθήκες στην περιοχή που μεγάλωσες με την εγκληματικότητα;
«Όσον αφορά το δεύτερο ερώτημα, η περιοχή που ζούσα εκεί, που είναι στα περίχωρα, είναι η χειρότερη εκείνης της ζώνης. Υπάρχει πάρα πολύ εγκληματικότητα, πάρα πολλοί άστεγοι, οι οποίοι επειδή δεν μπορούν να βρουν δουλειά ή κάτι σχετικό αναγκάζονται να κάνουν κλοπές ή μικροεγκληματικές ενέργειες για να βγάλουν τα προς το ζην και να βοηθήσουν την οικογένειά τους. Δυστυχώς αυτή είναι η πραγματικότητα εκεί ακόμα.
Σχετικά με το πρώτο σκέλος. Ήμουν τυχερός, γιατί δεν έφτασα ποτέ στο σημείο αυτό. Για μένα όλα τα πράγματα έγιναν πάρα πολύ γρήγορα. Δεν είχα τον χρόνο να κάτσω να σκεφτώ τύπου ”Ααα άμα δεν γίνει αυτό…” ή να έχω δεύτερες σκέψεις ή οτιδήποτε άλλο. Κι αυτό γιατί ουσιαστικά 19 χρονών είχα ήδη φύγει από την Βραζιλία. Το ποδοσφαιρικό μου μέλλον ήταν στρωμένο. Σίγουρα υπήρχαν δυσκολίες μέχρι να φτάσω στο σημείο αυτό. Ωστόσο από πολύ νωρίς φάνηκε πως αυτή θα μπορούσε να είναι μία διέξοδος για μένα».
Θεωρείς πως αυτό που έχει γίνει σήμερα το χρωστάει στο οικογενειακό του περιβάλλον; Υπάρχει κάποιος άνθρωπος του ποδοσφαίρου (π.χ. προπονητής) που να τον βοήθησε;
«Σίγουρα θα έλεγα τον ατζέντη μου. Κι αυτό γιατί πλέον δεν θεωρώ πως είναι ο ατζέντης, αλλά ο πατέρας μου. Τόσο στενές σχέσεις έχουμε οι δυο μας. Κι αυτό γιατί όταν ήμουν 13 ετών, η μητέρα φοβόταν πάρα πολύ μη μου συμβεί κάτι, γιατί εκείνη την περίοδο η εγκληματικότητα είχε πιάσει… ταβάνι κι έτσι με έστειλε να μείνω με τον άνθρωπο αυτό, τον Πάμπλο, με τον οποίο είμαστε ακόμα και τώρα συνεργάτες. Εκείνος με πρόσεξε σαν να ήμουν πραγματικό παιδί του. Η οικογένειά του ήταν καταπληκτική. Οι συμβουλές που μου έδωσε ήταν πολύ καλές. Φρόντιζε να μην λείψει τίποτα τόσο σε μένα όσο και στην οικογένειά του. Κι αυτό πριν γίνω αυτό που είμαι τώρα. Γι’ αυτό και λέω πως του χρωστάω πολύ μεγάλη ευγνωμοσύνη. Τόσο σε κείνον και την οικογένειά του όσο και στην δική μου που είχε την διορατικότητα να με στείλει την κατάλληλη στιγμή να ζήσω με τον άνθρωπο αυτό και να κυνηγήσω το όνειρό μου»
Νιώθεις περήφανος για τον εαυτό σου επειδή κατάφερες να προσφέρεις μία καλύτερη ποιότητα ζωής όχι τόσο στον εαυτό σου αλλά περισσότερο στην οικογένειά σου;
«Σίγουρα είμαι πάρα πολύ χαρούμενος και περήφανος γι’ αυτά τα οποία έχω πετύχει. Χαρούμενος γιατί πάντα μου αρέσει να βοηθάει πολύ τον κόσμο και οποτεδήποτε πηγαίνω στην Βραζιλία, προσπαθώ πάντα να μεταβαίνω στην πόλη που γεννήθηκα, ώστε να βρίσκομαι με τους φίλους και να βοηθάω όσο γίνεται περισσότερο όλο τον κόσμο εκεί πέρα.
Ξέρω ότι από την στιγμή που είμαι ο μοναδικός άνθρωπος ο οποίος κατάφερε κι έγινε επαγγελματίας ποδοσφαιριστής σε κείνη την περιοχή, καταλαβαίνω ότι αποτελώ και πρότυπο για πάρα πολύ κόσμο και έμπνευση κι αυτό είναι κάτι το οποίο με κάνει πάρα πολύ χαρούμενο.
Παρ’ όλο που είμαι ακόμα αρκετά νεαρός, νιώθω αυτή την περηφάνεια. Όχι την περηφάνεια ότι τα κατάφερε εγώ και άλλοι όχι, γιατί με βάση τις συνθήκες θα μπορούσε πολύ εύκολα να γίνει και κάτι διαφορετικό. Απλώς νιώθω τυχερός θα μπορούσαμε να πούμε που τα έχω καταφέρει εγώ και προσπαθώ έτσι κι εγώ από την πλευρά μου να ανταποδίδω όσο περισσότερο γίνεται στον κόσμο που με στήριξε».
Πώς έζησες την πρώτη σου σεζόν στον Παναθηναϊκό και στην Ελλάδα
«Είμαι πάρα πολύ χαρούμενος. Και γενικότερα με την ζωή που βρήκα στην Ελλάδα, αλλά περισσότερο μ’ αυτά που βρήκα στον Παναθηναϊκό. Οι συμπαίκτες μου με αγκάλιασαν από την πρώτη στιγμή και μου έδωσαν από την πρώτη στιγμή το ελεύθερο να βγάλω τις δυνατότητές μου. Γι’ αυτό και θεωρώ πως τα πήγα αρκετά γρήγορα καλά σε σχέση με όσα μπορώ να δώσω μέσα στον αγωνιστικό χώρο. Κι αυτό γιατί οι συμπαίκτες του από την πρώτη στιγμή με έκαναν να νιώσω μέλος της παρέας τους. Θεωρώ πως τα πράγματα πήγαν αρκετά καλά για μένα την πρώτη μου σεζόν και πιστεύω πως την σεζόν που μας έρχεται θα καταφέρουμε να πετύχουμε τους στόχους μας. Είμαστε πραγματικά ένα πολύ δυνατό γκρουπ, που μπορούμε να καταφέρουμε».
Τί έφταιξε πέρυσι και δεν μπόρεσε ο Παναθηναϊκός να διεκδικήσει μέχρι τέλους το πρωτάθλημα;
«Θεωρώ πως σε κάποιες περιπτώσεις χάσαμε βαθμούς όταν δεν έπρεπε να συμβεί αυτό, απέναντι σε αντιπάλους, οι οποίοι θεωρητικά είναι μικρότερης δυναμικότητας από μας. Νομίζω ότι μας στοίχισε αρκετά αυτό και πόσο μάλλον σε κάποιους αγώνες απ’ αυτούς που ουσιαστικά ήταν στα χέρια μας μιας και προηγούμασταν και δυστυχώς δεν καταφέραμε να κρατήσουμε το θετικό αποτέλεσμα μέχρι τέλους. Κι αυτό βέβαια όταν υπάρχουν κι άλλες δυνατές ομάδες που περιμένουν τέτοια στραβοπατήματα για να πάρουν το… πάνω χέρι, είναι πάρα πολύ δύσκολο μετά να μπορέσεις να επανορθώσεις για την απώλεια των βαθμών. Νομίζω αυτό συν το γεγονός πως όταν είχαμε πάρα πολλά συνεχόμενα παιχνίδια τους μήνες Ιανουάριο – Φεβρουάριο, η ομάδα δεν κατάφερε να κρατήσει πολύ ψηλά την απόδοσή της, καθ’ όλη την διάρκεια των συνεχόμενων αγώνων.
Από την άλλη ήταν σημαντικό για μας ότι καταφέραμε να πάρουμε την δεύτερη θέση που μας δίνει την δυνατότητα να παλέψουμε για να μπούμε στο League Stage του Champions League, το οποίο θα είναι κάτι καταπληκτικό, αν συμβεί, για τον οργανισμό. Και βέβαια δεν ξεχνάμε πως ο βασικός μας στόχος είναι το πρωτάθλημα. Δεκαπέντε χρόνια χωρίς πρωτάθλημα είναι πάρα πολλά. Θέλουμε να κάνουμε τα πάντα για να δώσουμε χαρά στους φιλάθλους μας κατακτώντας το φετινό πρωτάθλημα».
Είσαι η πιο ακριβή μεταγραφή στην ιστορία του συλλόγου κι ένας από τους πιο ακριβοπληρωμένους παίκτες στην Ελλάδα. Νιώθεις λίγο την ευθύνη και την υποχρέωση του ηγέτη; Πέρυσι έκανες μία καλή σεζόν, τι να περιμένουμε όμως φέτος από σένα;
«Καταλαβαίνω την πίεση που μπορεί να υπάρχει επειδή είμαι η πιο ακριβή μεταγραφή στην ιστορία του Παναθηναϊκού και έχω ένα μεγάλο συμβόλαιο, ωστόσο, δεν το βλέπω έτσι. Ούτε πίεση, ούτε βάρος. Το βλέπω σαν ένα μεγαλύτερο κίνητρο για να δείξω τις δυνατότητές μου. Πέρσι η σεζόν για εμένα κύλησε σχετικά καλά σε ατομικό επίπεδο. Ξέρω ότι ζητάνε παραπάνω από εμένα, εγώ από τον εαυτό μου, πρώτος από όλους ζητώ παραπάνω πράγματα. Ζητάω φέτος να βάλω περισσότερα γκολ, περισσότερες ασίστ αλλά όχι για εμένα, όχι για προσωπικό όφελος αλλά για να βοηθήσω την ομάδα να πετύχει τους στόχους της. Να κερδίσει το πρωτάθλημα. Αυτό θα είναι το μεγαλύτερο βραβείο για εμένα. Δεν με νοιάζουν τα ατομικά βραβεία, αλλά τα ομαδικά. Ξέρω πως αν σηκώσουμε το πρωτάθλημα θα είναι μια τεράστια χαρά για όλους μας. Θέλω να δίνω τον καλύτερό μου εαυτό και αυτό θα προσπαθήσω να κάνω».
Έχεις δοκιμαστεί και στο «10» τόσο πέρσι όσο και φέτος, νιώθεις άνετα κι εκεί;
«Ξέρω την θέση, νιώθω βολικά και τώρα στις προπονήσεις. Δεν έχει μεγάλες διαφορές. Ξεκινώ από έξω και μπαίνω μέσα, ανάμεσα στις γραμμές. Είναι κάτι που το κάνω ως εξτρέμ, μπορώ να το κάνω και ως δεκάρι, έχω τα χαρακτηριστικά. Αν μου ζητηθεί, μπορώ να ανταποκριθώ και σε αυτόν τον ρόλο».
Μαζί με τον Βαγιαννίδη έχετε φτιάξει μια πολύ δυνατή δεξιά πτέρυγα. Πως βλέπεις αυτή την συνεργασία;
«Από την πρώτη στιγμή που ήρθα, αρκετές φορές ήμασταν στην ίδια ομάδα στις προπονήσεις. Φάνηκε η σύνδεση από την αρχή μεταξύ μας. Ο ένας καταλαβαίνει το παιχνίδι του άλλου, τις στιγμές που πρέπει να παρθεί η σωστή απόφαση. Είναι κάτι πολύ σημαντικό. Εκτός από το ποδόσφαιρο είδαμε πως ταιριάζουμε κι εκτός γηπέδου, είμαστε εξωστρεφείς, κάνουμε πλάκα και πλέον μένουμε στις αποστολές στο ίδιο δωμάτιο. Έχουμε γίνει πολύ καλοί φίλοι. Χαίρομαι που έχουμε αυτή την συνεργασία, γιατί πάνω από όλα βοηθάμε τον Παναθηναϊκό».
Πως περιμένεις τα παιχνίδια με την Ρέιντζερς;
«Είμαστε ανυπόμονοι για αυτά τα ματς και κάνουμε το καλύτερο για να είμαστε έτοιμοι. Είναι πάρα πολύ σημαντικά και δύσκολα ματς. Μπορούμε να πετύχουμε την πρόκριση. Αυτός είναι ο στόχος μας. Πιστεύω θα είμαστε έτοιμοι όταν φτάσει αυτή η στιγμή».
Πως βλέπεις την προετοιμασία και τι έχεις να πεις στον κόσμο που ανησυχεί από την εικόνα των φιλικών;
«Αυτός είναι λόγος για τα φιλικά. Να προετοιμαστείς για να είσαι έτοιμος για τα επίσημα. Έχουμε κυκλώσει τα ματς με την Ρέιντζερς. Εκεί πρέπει να δώσουμε τα πάντα. Οι νίκες είναι καλές σε κάθε αγώνα, ωστόσο, υπάρχουν παράγοντες που παίζουν τον ρόλο τους στα φιλικά, όπως η κόπωση. Είμαστε σε μια δύσκολη προετοιμασία, με βαριά τα πόδια. Στα ματς με την Ρέιντζερς δεν θα είμαστε έτσι, θα έχουμε περισσότερη ενέργεια. Στα φιλικά βλέπεις τις αδυναμίες σου, που πρέπει να δουλέψεις παραπάνω. Παίξαμε με ομάδες που είχαν διαφορετικό στιλ και αυτό μας δείχνει το πως πρέπει να προσαρμοστούμε. Θέλω να πω στον κόσμο να μην ανησυχεί, η ομάδα είναι σε πολύ καλό δρόμο και θα είναι απόλυτα έτοιμη στον πρώτο αγώνα».