Πότε ήταν το ματς με την ΑΕΚ που «κλείδωσε» το Champions League, πότε πέρασαν τα φιλικά και η προετοιμασία, ούτε το καταλάβαμε. Σε αυτούς τους «τρελούς» ρυθμούς που δεν παίρνεις χαμπάρι πότε τελειώνει η μία σεζόν και πότε αρχίζει η άλλη, ο Παναθηναϊκός μπαίνει σε μια διαδικασία επίσημων αγώνων. Όχι συμβατικών ματς, αλλά ξεχωριστών. Απ’ αυτά που μπορούν να φτιάξουν ή να χαλάσουν όλη τη σεζόν.
Η Ρέιντζερς είναι το απόλυτο δέλεαρ για τον Παναθηναϊκό. Δυνατός και γνωστός αντίπαλος. Μια πρόκριση επί αυτής, θα συζητηθεί. Καταστάσεις που πάντα άρεσαν στο Τριφύλλι. Ταυτόχρονα θα φέρει εξασφάλιση μίνιμουμ του Europa League. Δεν βάζουμε τα οικονομικά στην κουβέντα που είναι σημαντικό κίνητρο προφανώς, αλλά κάποιες φορές πρέπει να μπαίνει μπροστά το συναίσθημα, ο ρομαντισμός, το στάτους του εμβλήματος.
Οι Σκωτσέζοι είναι σε μια φάση… ανακαίνισης. Κάνουν το δικό τους rebuild με νέα ιδιοκτησία, νέο προπονητή. Αυτό συνήθως φέρνει και ενθουσιασμό. Ποδοσφαιρικά δεν είναι υπέρ της, αλλά μιλάμε για Σκωτσέζους. Πάντα πρώτο χαρακτηριστικό τους είναι ο ενθουσιασμός, η δύναμη, η ένταση στο παιχνίδι τους. Κατά συνέπεια τα χαρακτηριστικά αυτά δεδομένα θα τα έχουν απέναντι στον Παναθηναϊκό.
Το παν για τους Πράσινους είναι να ματσάρουν αυτά τα χαρακτηριστικά. Το δικό τους κίνητρο μοιάζει μεγαλύτερο από τους αντιπάλους. Όπως και η δική τους ανάγκη για μια τέτοιου είδους ώθηση απ’ τα πρώτα ματς της σεζόν.
Παράλληλα, υπάρχει και το άλλοθι. Μη γελιόμαστε, με τη Ρέιντζερς παίζεις κανείς δεν σε έχει «περασμένο». Αυτό από μόνο του βοηθά στο να μειωθεί το άγχος, αλλά να αυξηθεί η διάθεση. Παίζοντας τέτοια εποχή με το μαχαίρι στο λαιμό, είναι ξεκάθαρα δυσκολότερο. Γιατί η όποια ποιοτική διαφορά υπάρχει στη μία ή στην άλλη πλευρά, συνήθως χάνει την δυναμική της λόγω της εποχής. Αφού το έχει φέρει έτσι η ιστορία που πάντα πρέπει να έχει απέναντί του έναν μεγάλο αντίπαλο, ο Παναθηναϊκός έχει μάθει να ζει σε αυτές τις συνθήκες.
Κατά συνέπεια, δεν έχει να φοβηθεί το παραμικρό από τη Ρέιντζερς. Ακόμη και ιστορικά να το δει κανείς. Από τότε που η ΑΕΚ του… δικούς μας Σαραβάκου τους απέκλεισε; Από τότε που ο Παναθηναϊκός τους έβαλε τριάρα στο «Άιμπροξ»; Μέχρι και ο αποκλεισμός των Πράσινων πριν 17 χρόνια, ήρθε καθαρά από ατυχία, ανώτερη ομάδα ήταν το Τριφύλλι. Και μη μένουμε μόνο στα δικά μας. Η ΑΕΚ απέκλεισε την Σέλτικ, η Ελλάδα έκανε… περίπατο μέσα στη Σκωτία πριν κάποιους μήνες.
Συνολικά η Σκωτία δείχνει να μας ταιριάζει. Γιατί την φιλοσοφία του ηρωισμού που έχουν αυτοί, την κουβαλάμε κι εμείς ως ελληνικά κλαμπ και ελληνικό ποδόσφαιρο συνολικά. Άρα το στοιχείο τους που «τρομάζει» πολλούς, δεν συντρέχει κανένας λόγος να τρομάξει τον Παναθηναϊκό.
Δεδομένα θα είναι αμφίρροπο ζευγάρι. Στο οποίο εκ των πραγμάτων η Ρέιντζερς μπαίνει ως φαβορί, επειδή είχε και το ρόλο του ισχυρού στην κλήρωση. Ένα σύνολο που κάνει αλλαγές, έχει νέα πρόσωπα και φιλοσοφία όπως φαίνεται, δεδομένο ενθουσιασμό που μπορεί να τους παρασύρει σε λάθος αντιμετώπιση ή ακόμη και υποτίμηση του Παναθηναϊκού. Ταυτόχρονα, οι Σκωτσέζοι δεν είναι… μανούλες στα καλοκαιρινά προκριματικά. Την πατάνε συχνά και από ομάδες μικρότερης δυναμικής από τους Πράσινους.
Ο Παναθηναϊκός αν κάτι έμαθε τα τελευταία χρόνια, είναι να βρίσκει μπροστά του μεγάλους αντιπάλους στα πρώτα του ματς. Δεν είναι ευχάριστο προφανώς, ούτε πρέπει να γίνει συνήθεια. Όμως το Τριφύλλι έμαθε να διαχειρίζεται τις καταστάσεις. Οπότε δεν θα μπει κόντρα σε αντίπαλο που θα του κρύψει το φως. Τον βλέπει στα μάτια. Έχει τις πιθανότητές του και τους τρόπους για να τις διεκδικήσει.
Αυτή τη στιγμή δεν έχει σημασία να συζητάμε για μεταγραφές, αν είχαμε τον Ουναΐ, αν είχαμε τον εξτρέμ κι άλλα τέτοια. Αυτοί που υπάρχουν θα «πολεμήσουν». Οπότε απλά επιβάλλεται οι πάντες να σταθούν δίπλα τους. Κι αυτό θα γίνει. Δύο «μάχες». Δύσκολες. Αμφίρροπες. Σε καμία περίπτωση χαμένες όμως. Μακάρι να το πιστέψουν αυτό οι Σκωτσέζοι.
Υ.Γ. Γρήγορη ανάρρωση στον Κυριόπουλο και όσο το δυνατόν πιο δυνατός στην επιστροφή του όταν έρθει αυτή. Κι αυτά υπάρχουν στο ποδόσφαιρο, όσο άσχημα κι αν είναι. Πάντα η τύχη όσα σου στερεί, στα δίνει πίσω.
Πηγή: sdna.gr