Η τέχνη της προπαγάνδας….

Οι δυσκολίες για τον Ολυμπιακό ιστορικά, «σβήνονται» μέσω της προπαγάνδας.

Στο συγκεκριμένο επίπεδο ο σύλλογος του λιμανιού είναι πανίσχυρος. Βρίσκει πολλούς πρόθυμους να τον εξυπηρετήσουν κι έτσι μόλις… στριμώχνεται στη γωνία, αρχίζουν να ακούγονται διάφορα. Προκειμένου να προλάβουν να ξεγλιστρήσουν και πάμε από την αρχή.

Θυμάστε όλοι την κατάσταση στην οποία είχε φτάσει η ΚΑΕ μετά τον πρώτο τελικό πρωταθλήματος. Το τι ακολούθησε και κυρίως το πώς ακολούθησε, δεν σηκώνει ανάλυση. Γράφτηκε στην ιστορία ως το πρωτάθλημα του Λιόλιου. Ξελασπώνοντας την ομάδα που είχε φτάσει στο σημείο «εξάντλησης της υπομονής». Όχι των ιδιοκτητών όπως ανέφερε η τότε ανακοίνωσή τους. Αλλά του κόσμου που η αγανάκτηση τον είχε στείλει… στα κάγκελα.

Η τακτική αυτή δεν σταμάτησε ποτέ να είναι σε πλήρη εφαρμογή. Ο Παναθηναϊκός πήρε τον Σορτς, τον οποίο έχασε ο Ολυμπιακός. Άρχισαν αμέσως οι φήμες για Μίσιτς που διαψεύδονταν, αλλά ταυτόχρονα «ταΐζονταν». «Δεν έχει κάνει πρόταση, αλλά αν πέσει ο παίκτης ποτέ δεν ξέρεις», ήταν αυτό που άκουγαν οι Ολυμπιακοί. Με τις φήμες για συμφωνία να ξεφεύγουν. Μέχρι και αναμονή στο αεροδρόμιο.

Τελικά μόλις ήρθαν τα δύσκολα και το πράγμα «έσφιξε», ανακοινώθηκε μία εβδομάδα νωρίτερα από τη διεξαγωγή της, συνέντευξη Τύπου. Αρχικά την «πάσαραν» ως απαντήσεις που θα δοθούν για όλα. Τελικά μετατράπηκε σε παρουσία μυθικής χορηγίας εμφιαλωμένων νερών.

Ο χαρακτηρισμός αφέθηκε να αιωρείται στον αέρα. Με φωνές που εκφράζουν στο ακέραιο τον Ολυμπιακό, να αφήνουν να εννοηθεί πως θα είναι τεράστια ποσά. Μετά ακούστηκε για 20 εκατ. ευρώ σε βάθος πενταετίας. Τα 5.000.000 ετησίως -στις φήμες- κατρακύλησαν για μια τριετία μάλιστα. Ώσπου τελικά έγιναν στρατηγική συνεργασία που αφορά το μέλλον, καθώς τώρα τα ποσά ήταν απλά μιας απλής χορηγίας.

Οι… αποκαλύψεις έφεραν αναφορά στο ΣΕΦ και μόνο. Με την απαίτηση να δοθεί το παραλιακό μέτωπο για εκμετάλλευση στους Αγγελόπουλους. Προφανώς η ΚΑΕ Ολυμπιακός δεν θα μπορούσε ποτέ να πάρει ένα τέτοιο κρατικό «φιλέτο». Ξέσπασε θύελλα αντιδράσεων, καθώς οι πάντες κατάλαβαν τι πραγματικά «παίζει» με το ΣΕΦ.

Εντός διημέρου, η απαίτηση και οι απειλές μετατράπηκαν σε «ελάτε να υπογράψουμε την συμφωνία χωρίς το παραλιακό μέτωπο». Η οποία παρουσιάστηκε ως τεράστια επιτυχία των Αγγελόπουλων και πάλι. Μια συμφωνία δηλαδή που θα μπορούσαν να έχουν τελειώσει πριν από τρία χρόνια, την υπέγραψαν τόσο καθυστερημένα με αποκλειστικά δική τους ευθύνη. Κι αυτό συνιστά επιτυχία σύμφωνα με τους εκφραστές του Ολυμπιακού.

Μέσα στο γενικό κλίμα της ευτυχίας, «έσκασε» και δημοσίευμα για συμφωνία με τον Μίσιτς. Κράτησε λιγότερο από 24 ώρες, μέχρι να ανακοινωθεί από την Χάποελ. Ο παίκτης που είχε ανάγκη ο Ολυμπιακός και ουσιαστικά δεν τον πλησίασε ποτέ. Άφηνε όμως υπονοούμενα, δίνοντας την ελπίδα στον κόσμο του. Τελικά δεν… ταίριαζε στα «θέλω» του Μπαρτζώκα. Κανείς σπουδαίος γκαρντ δεν ταίριαζε ποτέ στα «θέλω» του προπονητή. Για κάποιο ανεξήγητο λόγο, ποτέ δεν ευθύνεται η οικονομική πολιτική της διοίκησης. Πέρα από τις υπερβάσεις με τον Βεζένκοφ και τον ερχομό του Φουρνιέ, που ανοιχτά λεγόταν πως τον «φόρτωσαν» στον προπονητή. Ο Μίσιτς όμως, ήταν ιδιαίτερα ακριβός για να «φορτωθεί».

Οι διθύραμβοι συνεχίζονταν, για τη δύσκολη ανανέωση του ΜακΚίσικ, τη μείωση στον Λαρεντζάκη που τελικά δεν ήταν όσο εξευτελιστική αρχικά του πρότειναν κι αυτό άξιζε… χειροκρότημα. «Η σημαία στον ιστό της» για τον Παπανικολάου, ενώ αυτός αρνήθηκε την επέκταση με μείωση αποδοχών. Τα πάντα αγγελικά πλασμένα στη φούσκα με την οποία περιβάλλουν το σωματείο του λιμανιού.

Ώσπου ήρθε και το… super deal του Ντόντα Χολ, παίκτη που δεν ήθελε να κρατήσει η Μπασκόνια και έχει παρουσιαστεί σαν τον καλύτερο αθλητικό ψηλό που φόρεσε ποτέ τη φανέλα του Ολυμπιακού. Σε αυτό προστέθηκε η «μάχη» Λεπενιώτη να μείνει στον ΕΣΑΚΕ μέσω της ΕΟΚ φυσικά, συν την τεράστια επιτυχία αναβολής της ψηφοφορίας για το Final Four 2026. Το οποίο πάση θυσία δεν πρέπει να πάει στην Αθήνα, γιατί η… κατσίκα του γείτονα κατεβάζει γάλα που η δική τους δεν μπορεί.

Κάπως έτσι έχει κυλήσει έως τώρα το «ερυθρόλευκο» καλοκαίρι. Μαζί με έντονες αναφορές στον Βαλαντσιούνας που δεν άφησαν οι Νάγκετς να πάει στον Παναθηναϊκό κι αυτό θεωρήθηκε αδυναμία του «αιωνίου». Την ίδια ώρα που έγινε ένα ταξίδι στο Summer League χωρίς λόγο, ο γκαρντ που θέλουν πάει για Σεπτέμβρη κι αυτό αν βρεθεί κατάλληλος, ενώ ο Πετρούσεφ τους πλήρωσε για να φύγει. Με τους Σέρβους να μιλούν για 500.000 και στην Ελλάδα να το αυξάνουν στο 1.000.000 το buy out.

Τα συμπεράσματα δικά σας. Στο τέλος της ημέρας, η επιτυχία του Ολυμπιακού είναι πως ευνοήθηκε γιατί θα πληρωθεί από το κράτος μέρος της ανακατασκευής του ΣΕΦ. Χωρίς ακόμη να έχει γίνει γνωστό το ποσό και πάντα όταν κρύβουν τέτοιες πληροφορίες, η «βόμβα» που σκάει κάνει κρότο.

Κι όλα αυτά για να έχει αυτό που έφτιαξε μόνος του ο Παναθηναϊκός και μάλιστα σε τρία χρόνια από τώρα (χονδρικά). Επόμενο task του σχεδιασμού του Ολυμπιακού, να γυρίσει τα… κουκιά στην ψηφοφορία της Euroleague και να διεξαχθεί το Final Four στο Βελιγράδι. Ως η πρώτη ομάδα στα χρονικά που παλεύει να μη γίνει μια τέτοια διοργάνωση στη χώρα της.

Αυτό ακριβώς που περιγράφουμε, αν δεν ήταν προστατευμένο από ένα δημοσιογραφικό… πέπλο ισχυρότερο από το Iron Dome του Ισραήλ, αντιλαμβάνεται ο καθένας πως θα κατέληγε. Όμως είπαμε, σε κάποια πράγματα είναι δυνατοί οι Αγγελόπουλοι. Στο «χάιδεμα» από τα ΜΜΕ για παράδειγμα.