Η ρεβάνς είναι πρώτα απ’ όλα θέμα μυαλού για τον Παναθηναϊκό

Αν υπάρχει αυτό που λέμε «ποδοσφαιρική δικαιοσύνη», ο Παναθηναϊκός θα περάσει τους Ρέιντζερς.

Στην εποχή των «ανέτοιμων ομάδων», εκεί στα μέσα προς τέλη Ιουλίου, ο Παναθηναϊκός έδειξε πιο έτοιμος από τους Σκωτσέζους, με συνοχή, με πλάνο, με ιδέες, με τη δημιουργία που έδειξε να του λείπει και φέτος. Κι όμως έχασε με 2-0 από μια ομάδα που έμοιαζε «του χεριού του», που την είχε στριμώξει στα σκοινιά για καμιά ώρα, που της  έκανε 4-5 κλασσικές ευκαιρίες και έμοιαζε θέμα χρόνου να της βάλει το πρώτο γκολ, να την αναγκάσει να ανοιχτεί για να ισοφαρίσει και να βρει ενδεχομένως ακόμα ένα. Αν υπήρχε «ποδοσφαιρική δικαιοσύνη» τουλάχιστον, κάπως έτσι θα πήγαιναν τα πράγματα. Αλλά γι’ αυτό το ποδόσφαιρο είναι τόσο ενδιαφέρον και τόσο «μπαμπέσικο» άθλημα: διότι μπορεί να σου βγάλει την ψυχή και να μην σου δώσει αυτό που αξίζεις.

Τα περίπου ονειρεμένα 60 πρώτα λεπτά, έγιναν περίπου εφιαλτικά τελευταία 30. Πρώτο γκολ οι Ρέιντζερς κυριολεκτικά από το πουθενά, δεύτερη κίτρινη κάρτα ο Βαγιαννίδης επίσης από το πουθενά και στη συνέχεια κατηφόρα: δεύτερο γκολ οι γηπεδούχοι και τουλάχιστον 1-2 κλασσικές ευκαιρίες να πετύχουν ακόμα ένα. Και ο Παναθηναϊκός; Από τη στιγμή που έμεινε με 10 παίκτες, ένιωσε και φάνηκε στο γήπεδο σαν να παίζει με 8. Καμία απειλή, καμία κερδισμένη στατική φάση, κανένα κράτημα της μπάλας, θολωμένα μυαλά, παίκτες που έτρεχαν πανικόβλητοι να προλάβουν τους αντιπάλους, τους ίδιους αντιπάλους που δεν τους είχαν αφήσει να περάσουν δυο πάσες στο τελευταίο τρίτο του γηπέδου για μια ολόκληρη ώρα αγώνα. Δείγμα του πόσο χάλασε το μυαλό όλων όταν «στράβωσε» το παιχνίδι και πόσο άγχος και πίεση υπάρχουν για την πρόκριση, που εντελώς αναπάντεχα δυσκόλεψε πολύ.

Η ρεβάνς είναι πρώτα απ’ όλα ζήτημα πνευματικό

Φυσικά και είναι δύσκολο να ανατρέψει ο Παναθηναϊκός το 2-0 ΟΑΚΑ και φυσικά μπορεί να το κάνει αν παίξει όπως στα πρώτα 60 λεπτά. Είναι δυο αντιφατικά πράγματα που όμως μπορούν να συμβούν στη ρεβάνς, αν ο Παναθηναϊκός εμφανιστεί όπως πρέπει για ένα τέτοιο παιχνίδι: κρατώντας το πρώτο 60λεπτο του  «Άιμπροξ» στο μυαλό και πετώντας στα σκουπίδια το τελευταίο 30 λεπτο. Διαφορετικά, δεν θα έχει καμία ελπίδα πρόκρισης.

Με άλλα λόγια, αν μείνει ο Βιτόρια και οι παίκτες στο «πω πω, τι μας βρήκε« και «δεν αξίζαμε να χάσουμε με 2-0» και «πόσο αυστηρή ήταν η αποβολή», τότε τα μυαλά θα παραμείνουν χαλασμένα και η ορμή του κόσμου που θα πάει στο ΟΑΚΑ για να σπρώξει την ομάδα, θα πάει στο βρόντο. Αντιθέτως, αν η «αδικία» για την αποβολή γίνει «καύσιμο», αν η υπεροχή του μεγαλύτερου διαστήματος του πρώτου αγώνα γίνει μπούσουλας, αν η αγωνία στα μάτια των Σκωτσέζων όταν οι «πράσινοι» έχαναν τη μια ευκαιρία μετά την άλλη εντυπωθεί στα μάτια των παικτών του Παναθηναϊκού, τότε θα πάρουν και την ώθηση του κόσμου και θα έχουν μεγαλύτερες πιθανότητες να κάνουν κάτι που μοιάζει δύσκολο, είναι δύσκολο, αλλά όχι ακατόρθωτο. Όχι διότι οι Ρέιντζερς είναι κακή ομάδα, αλλά διότι ο Παναθηναϊκός είναι καλύτερος.

Να κρατήσει όλα τα καλά του πρώτου αγώνα

Η εμφάνιση του Τσιριβέγια, ο τρόπος που ο Πελίστρι έκανε άνω – κάτω την αντίπαλη άμυνα, τα ανεβάσματα του Κυριακόπουλου, οι στατικές φάσεις που έφεραν καλές ευκαιρίες, ο τρόπος που άπλωσε το παιχνίδι ο Μπακασέτας, όλα αυτά είναι πράγματα που πρέπει να κρατήσει ο Παναθηναϊκός, να επενδύσει πάνω τους και να δείξει την υπομονή που χρειάζεται ένα τέτοιο ματς. Και ταυτόχρονα, να βελτιώσει όλα αυτά που δεν πήγαν καλά: να βάλει περισσότερο το «9» του στο παιχνίδι, διότι ούτε ο Ιωαννίδης, ούτε ο Σφιντέρσκι τροφοδοτήθηκαν σωστά. Να είναι επιτέλους αποτελεσματικός στις φάσεις που θα φτιάξει – διότι σίγουρα θα φτιάξει, διαφορετικά θα κάτσει και θα μετράει χαμένες ευκαιρίες και X-Goals, τη στιγμή που οι αντίπαλοί του θα μετράνε τις δυνάμεις τους στον τρίτο προκριματικό γύρο. Και να βρει ο Βιτόρια τον τρόπο που θα δώσει στην ομάδα του ορμή, χωρίς να είναι ευάλωτη στα μετόπισθεν – διότι τα ζητούμενα της ρεβάνς είναι δυο και εξίσου σημαντικά: να μην φάει γκολ και να βάλει τουλάχιστον δυο. Η απουσία του Βαγιαννίδη δεν ξέρω αν θα φέρει την 11άδα τον Κώτσιρα βασικό ή θα δούμε κάποια «πατέντα» με τον Πελίστρι μπακ και τον Τετέ μπροστά του και η εμφάνιση του Ντραγκόφσκι μάλλον θα φέρει τον Αλφόνς να κάνει ντεμπούτο, αλλά αυτά είναι πράγματα που θα «μετρήσει» και θα αποφασίσει ο Βιτόρια τις επόμενες μέρες, μαζί με τον θα ξεκινήσει ο Τσέριν αντί του Μαξίμοβιτς και αν στην κορυφή θα παίξει ο Ιωαννίδης ή ο Σφιντέρσκι.