By
H γνώμη που έχει εκφραστεί πολλές φορές , είναι πως οι αθλητές οφείλουν να μην είναι άβουλα πλάσματα. Επιβάλλεται να έχουν γνώμη, όποια κι αν είναι αυτή. Ειδικά όταν εξαναγκαστικά τους αφαιρούν το ρόλο του πρωταγωνιστή, που δικαιωματικά κατέχουν.
Σλούκας, Μήτογλου, Καλαϊτζάκης, Τολιόπουλος, Σαμοντούροβ, έστειλαν επιστολή στον πρωθυπουργό και τον αναπληρωτή υπουργό αθλητισμού. Ζώντας σε μια χώρα όπου το παρασκήνιο καθόρισε τον τίτλο του μπάσκετ, στερώντας από τους ίδιους πράγματα που πιθανόν να έπρεπε να κατακτήσουν. Βιώνοντας όλη αυτή την τοξικότητα από κάθε πλευρά, θα ήταν απλή η εύκολη λύση.
Το να μην κατέβουν στην Εθνική δηλαδή. Να μιλήσουν – δικαιολογημένα – για ανάγκη ξεκούρασης. Να προφασιστούν κάποιο μικροτραυματισμό. Και να συνεχίσουν τις διακοπές τους. Έχοντας παράλληλα την επιβράβευση των οπαδών της ομάδας τους, οι οποίοι ανοιχτά έχουν ζητήσει να μην αγωνιστεί κανείς παίκτης του Παναθηναϊκού στην Εθνική.
Η κίνηση των «πράσινων» παικτών του αντιπροσωπευτικού συγκροτήματος, δείχνει τεράστια προσωπικότητα, μαγκιά και ήθος. Γιατί μόνο αν τα διαθέτεις αυτά δεν ακολουθείς τον εύκολο και βολικό δρόμο.
Παράλληλα, θα ήταν τα απόλυτα κορόιδα αν συμμετείχαν στην Εθνική και δεν μιλούσαν για την καταστροφική ΕΟΚ και τη διαιτησία που έχει ρημάξει κάθε έννοια δικαιοσύνης στους αγώνες που κρίνουν τίτλους, μπόνους συμβολαίων, τον ίδιο τους τον ιδρώτα.
Με μια απλή απόφαση για αποχή από την Εθνική αυτών των πέντε παιδιών, θα είχε καταστραφεί το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα. Χωρίς να είναι υπερβολική η χρήση της λέξης. Σε μια Εθνική που ήδη δεν έχει Καλάθη, Παπαγιάννη, Ρογκαβόπουλο, από την οποία προκλητικά απουσιάζει ο Γουόκαπ χωρίς η ΕΟΚ να κάνει την παραμικρή κίνηση αφαίρεσης των δικαιωμάτων που απορρέουν από το ελληνικό διαβατήριο – το οποίο έλαβε υποτίθεται για να ενισχύει την Εθνική ομάδα – αν αφαιρέσουμε αυτούς τους πέντε τι μένει; Ένας Αντετοκούνμπο και μερικά ακόμη παιδιά που θα πάλευαν μάταια πιθανότατα για να βιώσουν μία απ’ τις χειρότερες παρουσίες σε Eurobasket στην ιστορία μας. Χωρίς να φταίνε οι παίκτες που θα κατέβαιναν φυσικά. Η ευθύνη θα ήταν όλη της ΕΟΚ που ρήμαξε και την Εθνική.
Δεν πήραν αυτή την απόφαση όμως. Δεν μπήκαν στην εύκολη λογική της ξεκούρασης, της ικανοποίησης των οπαδών του συλλόγου και ταυτόχρονα της μεγάλης ζημιάς στην ΕΟΚ της λεζάντας.
Παλικαρίσια αντέδρασαν στα πεπραγμένα του Λιόλιου και της διαιτησίας, με επιστολή που εκφράζει μια πραγματικότητα και όχι προσωπικές απόψεις. Απ’ ευθείας στον πρωθυπουργό και τον αρμόδιο υπουργό. Γιατί οι… μεσολαβητές που θα έπρεπε να ενημερώνουν το κοινό για όλα αυτά, πιθανότατα θα τους πάνε κόντρα γιατί πρέπει να ξεπλύνουν την ΕΟΚ και τον πρόεδρό της.
Η Εθνική έμεινε όρθια και θα παλέψει με όποια μέσα διαθέτει για κάτι καλό. Οφείλει ένα ευχαριστώ στους Σλούκα, Μήτογλου, Καλαϊτζάκη, Τολιόπουλο και Σαμοντούροβ. Χωρίς το δικό τους σθένος, χωρίς τη σωστή αντίδρασή τους, ίσως να μιλάγαμε ήδη για την ταφόπλακα του ελληνικού μπάσκετ.
Φυσικά δε θα ακούσουν ευχαριστώ. Θα γίνουν στόχοι της γραμμής προπαγάνδας που εκφράζει τη σύνδεση ΕΟΚ-Ολυμπιακού. Ίσως και με χυδαίο τρόπο. Δε θα είναι ούτε η πρώτη ούτε η τελευταία φορά. Μπορεί να είναι και καλό πάντως. Γιατί θα δούμε ξανά την υπεράσπιση του Λιόλιου να λυσσά για να πείσει πόσο καλά πάνε όλα στο μπάσκετ. Όσους εκφράζουν τον Ολυμπιακό δηλαδή. Βάζοντας απέναντι πέντε παίκτες, γιατί τόλμησαν να πουν αλήθεια και είχαν το σθένος να μείνουν και να αγωνιστούν για την Εθνική. Γι’ αυτούς είναι μειονέκτημα η ηθική τους.
Πλέον το έργο του «συστήματος» που έχει στήσει το παρεάκι των μαυραγάνηδων, και όσων τρέχει κορόμηλο το δάκρυ από τα χειρουργεία, ξεπέρασε τα ελληνικά σύνορα. Το θέμα έγινε πανευρωπαϊκό. Ο Λιόλιος τίναξε το ελληνικό μπάσκετ στον αέρα με τις πρακτικές του.
Ένα σύστημα ολόκληρο κλέβει απροκάλυπτσ τον ιδρώτα της μισής Εθνικής ομάδας, μόνο που τώρα μίλησαν οι πρωταγωνιστές. Πιστεύετε ότι θα ανεχθούν ξανά ο Σλούκας, ο Μήτογλου, ο Ρογκαβόπουλος, ο Τολιόπουλος, ο Καλαϊτζάκης, ο Σαμοντούροφ να δουν μπροστά τους «εργαλεία» που αποφασίζουν πρωταθλητές και τους κλέβουν τα πριμ τίτλων; Η επιστολή στον πρωθυπουργό ήταν η τελευταία πράξη αντίδρασης με ήθος και προσωπικότητα.
Έδωσαν μια τελευταία ευκαιρία στην Πολιτεία να παρέμβει απέναντι στην παράγκα που στήθηκε στο μπάσκετ. Τους παίκτες δε μπορεί κανείς να τους κοροϊδέψει. Αν η κυβέρνηση αφήσει αναξιοποίητη την ευκαιρία, δε θα υπάρξει επόμενη. Το φτιάχνει ή τέλος.
Comments