By Ένα πράγμα με ενοχλεί αφάνταστα στο ποδόσφαιρο και αυτό είναι οι… «Αγιογραφίες» αλλά εξίσου και ακόμα περισσότερο το «Ανάθεμα»
Αυτό που προσωπικά με ενοχλεί αφάνταστα στο ποδόσφαιρο είναι οι… «Αγιογραφίες». Οι ατάκες για το πόσο παικταράς είναι κάποιος με 2-3 καλά ματς και φυσικά η ανάλογη υπερβολή για να πουλήσουμε και να κερδίσουμε κλικς, προσοχή, να κάνουμε θόρυβο.
Το δεύτερο όμως που με ενοχλεί εξίσου (αν όχι) περισσότερο και ελπίζω, τους περισσότερους κανονικούς φιλάθλους, είναι το ανάθεμα. Να βρούμε τον «ένοχο» και να αρχίσουμε να τον πυροβολούμε μέχρι να…πέσει κάτω και να νιώσουμε μέγιστη ικανοποίηση.
Ο Παναθηναϊκός γνώρισε ένα αποκλεισμό, τον οποίο με την εικόνα του, μέσα στο γήπεδο, δεν άξιζε… Μόνο εμπαθείς ή εντελώς τυφλωμένοι μπορούν να ισχυριστούν ότι οι πράσινοι δεν κυριάρχησαν σε όλα τα σημεία έναντι των Σκωτσέζων.
Τι έλειπε; Προφανώς το γκολ. Σε αυτό το τελευταίο κομμάτι, διακρίνεται τόσο μετά το παιχνίδι της Γλασκώβης, όσο (σε μεγαλύτερο βαθμό), μετά τη ρεβάνς ένα… ανάθεμα, που έχει ως κύριο αποδέκτη του, τον Φώτη Ιωαννίδη. Ο αρχηγός του Παναθηναϊκού πληρώνει… το μάρμαρο, για όλα τα… κακά της μοίρας του Παναθηναϊκού. Άντε και λίγο ο Πελίστρι, από τον οποίον όμως δεν υπάρχουν απαιτήσεις για το «εύκολο γκολ», ενώ από τον Ιωαννίδη υπάρχουν σε υπερθετικό βαθμό.
Ναι, οκ, ο διεθνής επιθετικός δεν έφτασε στο μέγιστο της απόδοσής του σε αυτή τη σειρά αγώνων. Αλλά αν με ρωτάτε, με ελάχιστες εξαιρέσεις δεν τροφοδοτήθηκε επαρκώς και σωστά. Έχουμε δει καλύτερο Ιωαννίδη; Ναι. Αλλά μισό λεπτό. Ο 25χρονος φορ δεν είναι μόνο ένας φορ που σκοράρει, είναι παίκτης που μάχεται ασταμάτητα, παίζει με πάθος, τα δίνει όλα, στο βαθμό που μπορεί. Δεν φοβάται τις μονομαχίες, κουβαλάει μπάλα, κάποιες φορές υπερβάλει σε αυτόν τον τομέα, αλλά κυρίως δεν κρύβεται ποτέ.
Προσωπικά ο Ιωαννίδης μου αρέσει ως επιθετικός και το έχω διατυπώσει δημόσια αρκετές φορές. Όχι ότι έχει σημασία αυτό που γράφω τώρα, αλλά ίσως στην Ελλάδα του 2025 να είναι απαραίτητο. Ούτε που τον ξέρω τον άνθρωπο. Ούτε που με νοιάζει να τον γνωρίσω.
Είναι άδικο όμως να ρίξουμε όλο το ανάθεμα στον συγκεκριμένο παίκτη. Η πρόοδος που έχει σημειώσει είναι αδιαμφισβήτητη. Εξελίχθηκε σε βασικό στέλεχος της Εθνικής ομάδας, έγινε ο βασικός σκόρερ του Παναθηναϊκού και βελτιώθηκε τόσο στο τελείωμα όσο και στη συμμετοχή στη ροή του παιχνιδιού.
Κακή χρονιά η περυσινή, τραυματισμοί, άργησε να ξυπνήσει, όμως μιλάμε για παίκτη που στα γραφεία της ΠΑΕ έφτασαν προτάσεις ύψους 25-30 εκατομμυρίων. Κάπου ώπα δηλαδή.
Η κριτική είναι θεμιτή, αλλά πρέπει να είναι δίκαιη και να έχει μνήμη. Ο Ιωαννίδης είναι ένας ποδοσφαιριστής που έχει σηκώσει την ομάδα στις πλάτες του πολλές φορές. Είναι από αυτούς που νοιάζονται, που ιδρώνουν τη φανέλα και που συνεχώς προσπαθούν να γίνουν καλύτεροι.
Επίλογος. Δεν έχει ανάγκη ο παίκτης από δικηγόρους, ούτε έχω τέτοια πρόθεση. Αλλά η ευκολία με την οποία απαξιώνουμε και αποθεώνουμε, ειδικά στον Παναθηναϊκό, ξεπερνάει το όριο. Πρέπει να γίνουν δύο πράγματα. Ο Φώτης να βάλει το κεφάλι κάτω, να ηρεμήσει, να δουλέψει, να γίνει ακόμη καλύτερος και να μην νιώθει ότι κουβαλάει όλο το κλαμπ στην πλάτη του. Δεν αντέχεται εύκολα αυτό.
Και το δεύτερο. Να αντιληφθεί ο (κανονικός) κόσμος, πως ο Παναθηναϊκός δεν αποκλείστηκε εξ’ αιτίας του Ιωαννίδη. Έχει το δικό του μερίδιο ευθύνης. Ως εκεί. Οι περισσότεροι από όσους τον βρίζουν, αν έπαιζε ο Σβιντέρσκι και δεν έκανε τίποτα θα έγραφαν πως «δεν γίνεται σε αυτά τα ματς να μην παίζει ο Φώτης».
ΥΓ Πραγματικά, μπορεί κάποιος να ισχυριστεί πως δεν ήταν πολύ καλύτερος ο Παναθηναϊκός, από την περυσινή εκδοχή του; Σύμφωνοι, αποκλείστηκε και αυτό μετράει. Συγγνώμη, αλλά πέρυσι πέρασε τη Λανς σε δύο ματς που οι Γάλλοι απορούν ακόμη πως αποκλείστηκαν και μετά όλοι είδαμε τι Παναθηναϊκό εμφάνισε ο Αλόνσο. Διαλέγετε και παίρνετε. Προσωπικά (αν μπει Ευρώπη φυσικά) προτιμώ την εκδοχή Βιτόρια, με κανονικό ποδόσφαιρο, αρκεί να έχει διάρκεια. Και θα δούμε τον Μάϊο τι θα έχει γίνει, που έλεγε και ο Άγγελος παλιά.
