Οι Νταγκόφσκι, Κώτσιρας, Πάλμερ-Μπράουν, Τουμπά, Σιώπης, Τσέριν και Ζαρουρί είχαν θετική απόδοση για τον Παναθηναϊκό κόντρα στη Σαχτάρ, ικανοποιώντας αφάνταστα τον Ρουί Βιτόρια.
Δεν είναι λίγες οι φορές που το τελευταίο χρονικό διάστημα ο Ρουί Βιτόρια έχει αναφερθεί δημοσίως στην ανάγκη του Παναθηναϊκού να έχει δύο ισάξιους παίκτες σε κάθε θέση. Ξέροντας πως από τη μια θα έχει περισσότερες λύσεις και από την άλλη θ’ αυξήσει τον συναγωνισμό και θα ωθήσει τους πάντες να βγάζουν τον καλύτερο τους εαυτό σε προπονήσεις και αγώνες.
Κάτι που σε ένα πολύ μεγάλο ποσοστό έγινε στο εντός έδρας παιχνίδι με την Σαχτάρ. Δεν ήταν ένας, ούτε δύο, αλλά αρκετοί οι ποδοσφαιριστές που για τον έναν ή τον άλλον λόγο δεν θεωρούνταν “βασικοί” όταν ξεκινούσε ή προετοιμασία, αλλά με τις εμφανίσεις τους έχουν δείξει ότι μπορούν να συναγωνιστούν και να “πονοκεφαλιάσουν” τον Ίβηρα τεχνικό για τον καταρτισμό του βασικού σχήματος.
Τρανά παραδείγματα υπήρξαν στο παιχνίδι με τους Ουκρανούς και θα τα αναφέρουμε παρακάτω. Καταρχάς ο Μπαρτλομιέι Νταγκόφσκι που ξεκίνησε νευρικά τη σεζόν και είδε πριν λίγες ημέρες τον Αλμπάν Λαφόν να έρχεται στην ομάδα για να διεκδικήσει φανέλα βασικού.
Απέναντι στη Σαχτάρ έκανε δύο σπουδαίες επεμβάσεις (η δεύτερη μάλιστα αρκετά δύσκολη στο φινάλε του αγώνα), ενώ φάνηκε να είναι πιο σίγουρος από το πρόσφατο παρελθόν στις επιλογές του με τη μπάλα στα πόδια.
Κατά δεύτερο λόγο, ο Γιάννης Κώτσιρας, ο οποίος τη δεδομένη χρονική περίοδο είναι ο μοναδικός καθαρόαιμος πλάγιος αμυντικός του Παναθηναϊκού στα δεξιά. Τόσο στο δεύτερο ματς με τη Ρέιντζερς και πολύ περισσότερο απέναντι στη Σαχτάρ, πραγματοποίησε ένα άρτιο τακτικά παιχνίδι, έχοντας απέναντι του έναν εξαιρετικό εξτρέμ όπως είναι ο Νέβερτον.
Δεν ήταν λίγες φορές που κατά τη διάρκεια του πρόσφατου αγώνα ο Ρουί Βιτόρια τον χειροκροτούσε για τις επιλογές του και για τον τρόπο που διάβαζε το παιχνίδι του αντιπάλου.
Δημόσια ο Πορτογάλος τεχνικός έβγαλε το… καπέλο και τον Έρικ Πάλμερ-Μπράουν, ο οποίος αναμφίβολα αποτελεί μια πρώτης τάξεως εσωτερική μεταγραφή. Απροσπέλαστος σχεδόν σε όλες τις μονομαχίες, γρήγορος αν και δεν του φαίνεται εκ πρώτης όψεως, ήρεμος στην κυκλοφορία της μπάλας, αρκετά προνοητικός όταν αυτή βρίσκεται στο χώρο.
Από τους κορυφαίους του Παναθηναϊκού στα τρία πρώτα επίσημα παιχνίδια της χρονιάς, συνθέτοντας παρέα με τον Αχμέντ Τουμπά ένα αμυντικό δίδυμο με εντελώς διαφορετικά χαρακτηριστικά από το περσινό των βασικών (Γέντβαϊ – Ίνγκασον).
Ο Αλγερινός είναι ο επόμενος της παρέας των ποδοσφαιριστών που έχει κάνει θετική εντύπωση. Ο καλύτερος με τη μπάλα στα πόδια κεντρικός αμυντικός των πρασίνων, δίνει την ευκαιρία ν’ αναπτυχθεί δίχως βιασύνη η αριστερή πλευρά της ομάδας, χωρίς – όπως είδαμε και απέναντι στη Σαχτάρ – να υστερεί σ’ αυτό για το οποίο κυρίως πληρώνονται οι κεντρικοί αμυντικοί. Να σταματούν τον αντίπαλο… Το έκανε σε τουλάχιστον 3-4 περιπτώσεις με καθαρά τάκλιν, κερδίζοντας απλόχερα το χειροκρότημα των φίλων του Παναθηναϊκού που βρέθηκαν στο ΟΑΚΑ.
Το ίδιο ισχύει και για τον Άνταμ Τσέριν, παρότι στο ξεκίνημα της σεζόν έρχεται από τον πάγκο. Με την είσοδο του στον αγωνιστικό χώρο έδωσε ένταση, ανάσες, ποιοτικές μεταβιβάσεις και έδειξε πόσο χρήσιμος μπορεί να είσαι σε μια ομάδα, ειδικά όταν αυτή ψάχνει την κόντρα πίεση από έναν κεντρικό χαφ. Και έθεσε υποψηφιότητα για το βασικό σχήμα στην Κρακοβία.
Το ίδιο μπορεί να πει κανείς και για τον Μανώλη Σιώπη, που στο ξεκίνημα της σεζόν μοιάζει να έχει χάσει τη θέση του στο βασικό σχήμα από τον Τσιριβέγια, ενώ παράλληλα είχε και τον μυϊκό τραυματισμό που τον άφησε λίγο πίσω. Απέναντι όμως στη Σαχτάρ έκανε μια θετική εμφάνιση, παρουσιάζοντας όλα τα στοιχεία τα οποία τον συνοδεύουν.
Ακόμη και ο νεοφερμένος Ζαρουρί, ο οποίος είχε ελάχιστες προπονήσεις με τους νέους του συμπαίκτες, έδειξε πως είναι ένας ποδοσφαιριστής που στο μέλλον θα διεκδικήσει επάξια θέση στο βασικό σχήμα. Μπήκε στον αγωνιστικό χώρο με μεγάλη αυτοπεποίθηση, ανέλαβε πρωτοβουλίες, απείλησε και λίγο έλειψε μάλιστα να σκοράρει.
Στην κατηγορία αυτών των ποδοσφαιριστών, που μοιάζει να έχουν βρεθεί λίγο πίσω στην επιλογή της ενδεκάδας, αλλά μπορούν να διεκδικήσουν θέση είναι παίκτες οι οποίοι πέρυσι ήταν βασικοί και αναντικατάστατοι τον σύλλογο. Μλαντένοβιτς, Γέντβαϊ και Ίνγκασον κυρίως ,αποτελούν ποδοσφαιριστές που ανά πάσα στιγμή μπορούν να μπουν και να βοηθήσουν την ομάδα.
Όλα τα παραπάνω συνηγορούν και χωρίς να έχουν ολοκληρωθεί όλες οι μεταγραφές (το τριφύλλι ψάχνει ακόμη δεξιό μπακ, επιθετικό χαφ και επιθετικό), πως φέτος ο Παναθηναϊκός έχει πιο ισορροπημένο και πλούσιο ρόστερ συγκριτικά με πέρυσι. Παίκτες που πάνω- κάτω βρίσκονται στο ίδιο επίπεδο, με διαφορετικά όμως χαρακτηριστικά, ικανοί να εξυπηρετήσουν ποικιλοτρόπως το πλάνο που έχει φέτος στο μυαλό του ο Ρουί Βιτόρια.