0

Μια εμπιστοσύνη που βρήκε την απόλυτη δικαίωση

Αναπαράγουμε συχνά ένα λάθος όταν καλούμαστε να μιλήσουμε για διαδικασία των πέναλτι. Εν αρχή αποκαλώντας την «ρώσικη ρουλέτα». Στην πράξη, τίποτα το τυχαίο δεν υπάρχει σε όλο αυτό. Είναι ικανότητα σε συνθήκες υψηλής πίεσης. Είναι συνεχής προπόνηση, εξάσκηση σωματική και πνευματική. Είναι και ταλέντο. Ο Μπαρτολομιέι Ντραγκόφσκι καλύπτει με «τικ» όλα τα άνωθεν ζητούμενα. Και να ο κύριος λόγος που ο Παναθηναϊκός πανηγυρίζει αυτή τη στιγμή την πρόκριση στα πλέι οφ του Europa League, έχοντας εξασφαλισμένο, ό,τι και να γίνει, πως θα βγάλει τον χειμώνα (και) ευρωπαϊκά…

Ξεχνιέται το πέναλτι που είχε πιάσει με τη Λανς; Ή οι 3 αποκρούσεις από την άσπρη βούλα  στον ημιτελικό Κυπέλλου με τον ΠΑΟΚ; Και ήρθε τώρα αυτό, με τη Σαχτάρ Ντόνετσκ. Ένα δοκάρι, δύο 100% δικά του. Κολλητά. Σε όλα έπεσε σωστά, θα μπορούσε να τα ‘χε πιάσει άπαντα. Τόσο πειστικός, τόσο καλός. Σπεσιαλίστας.

Σύμφωνοι, δεν ξεχάσαμε σε μια νύχτα τις ελλείψεις του Πολωνού γκολκίπερ. Με την μπάλα στα πόδια, όλοι ξέρουμε πως μόνο άνετος δεν είναι. Όπως επίσης και ότι είναι παίκτης ψυχολογίας. Πέρυσι, χαρακτηριστικά, δεν ξεπέρασε ποτέ στη μετέπειτα διάρκεια της σεζόν το «θόλωμά» του, τον Γενάρη, στις Σέρρες που κόστισε στον ίδιο μια κόκκινη κάρτα και στον Παναθηναϊκό ένα πέναλτι και μια οδυνηρή ισοφάριση. Έπεσε, ψυχολογικά, σε μαύρη τρύπα.

 

Όμως τώρα και παρότι οι «Πράσινοι» έφεραν τον Αλμπάν Λαφόν για βασικό, ο Ντραγκόφσκι επιδεικνύει θαυμαστή, ενδεχομένως και ανέλπιστη, αυτοκυριαρχία. Όχι μόνο δεν τον τρόμαξε ο ανταγωνισμός, αλλά είναι σαν να του έδωσε έξτρα ενέργεια, σαν να του ξεκλείδωσε ένα potential που ενδεχομένως ούτε ο ίδιος να γνώριζε πως «κρύβει» εντός του.

Πολλά μπορεί να πει κανείς για το πώς διαχειρίστηκε ο Ρουί Βιτόρια το αριθμητικό πλεονέκτημα στη ρεβάνς με τους Ουκρανούς, αλλά για το ότι επέμεινε και στήριξε τον Πολωνό τερματοφύλακα σε μια κάθε άλλο παρά δεδομένη ως προς αυτό συνθήκη, αποδεικνύεται μια πολύ εύστοχη απόφαση από πλευράς του Πορτογάλου κόουτς. Δεν ήταν άλλωστε μόνο τα πέναλτι. Ο Ντράγκο έκανε καθοριστικές επεμβάσεις και στα δύο ματς.

Δεν μπορούμε να γνωρίζουμε αν αυτό θα είναι το ορόσημο που θα αλλάξει την εξέλιξη που προβλέπαμε όλοι μέχρι πρότινος, ήτοι πως αργά ή γρήγορα ο Λαφόν θα πάρει θέση βασικού κάτω από τα πράσινα γκολπόστ. Αλλά είναι αδιαμφισβήτητο πως υπογράφοντας αυτήν την μεγαλειώδη πρόκριση, ο Ντραγκόφσκι κέρδισε πολλούς πόντους και απολύτως δικαιολογημένα αξίζει την 11άδα στην παρούσα φάση. Έχει ακούσει τα μύρια όσα όλον αυτόν τον καιρό. Μπορεί να πει κανείς πως ήταν με την πλάτη στον τοίχο, επί προσωπικού. Σημασία όμως έχει πως στάθηκε στο ύψος των περιστάσεων, των απαιτήσεων. Στα δύσκολα, που ως γνωστόν εκεί κρίνεις τον (καλό) επαγγελματία…

Το πάρτι στα αποδυτήρια – Το κλάμα του Μαντσίνι, οι αγκαλιές του Ντραγκόφσκι και ο χορός του Βιτόρια !

Previous article

You may also like