By
Πέρασε ο Παναθηναϊκός τη Μαρσέιγ. Είχε χτυποκάρδι και τύχη μαζί του στη ρεβάνς. Πέρασε τη Λανς, ακόμη περισσότερο τα ίδια ακριβώς στοιχεία. Τρίτη πραγματικά σπουδαία πρόκριση. Απ’ αυτές που αδικούνται γιατί έρχονται καλοκαίρι και σε μια μακρά σεζόν, μένει πάντα η τελευταία γεύση. Οπότε θεωρητικά δε θα τη θυμόμαστε για καιρό.
Ήταν όμως μία από εκείνες τις βραδιές που… μίλησαν στην καρδούλα του κάθε Παναθηναϊκού. Γιατί ευρωπαϊκά ο κανόνας του Τριφυλλιού είναι ακριβώς αυτός. Το dna του το ίδιο: Να κάνει καλύτερες ομάδες, μεγαλύτερους αντιπάλους (τη συγκεκριμένη εποχή έστω), να μοιάζουν ίσοι στο «μπόι» και τελικά να τους κάνει ζημιά.
Βραδιά όπως τότε στο Αμβούργο, ή στη Σάλκε, ή ακόμη και μέσα στην Άρσεναλ. Μπορούμε να αναφέρουμε πολλά παραδείγματα, αλλά το νόημα το πιάσατε. Δεν «έκλεψε» κανείς πρόκριση. Δεν… σφύριζαν τα δοκάρια κι από σύμπτωση σε μια κόντρα ήρθε ένα αποτέλεσμα. Δύο αναμετρήσεις με αντίπαλο επιπέδου ChampionsLeague και μάλιστα από τη μέση και πάνω. Ο οποίος είχε βάλει για πλάκα 6 στην Μπεσίκτας. Και είδαμε σε 220 αγωνιστικά λεπτά πως δε φάνηκε σχεδόν ποτέ ανώτερος.
Αυτή είναι η παρακαταθήκη του Παναθηναϊκού, πέρα απ’ την ίδια την πρόκριση φυσικά. Γιατί θα ήταν κρίμα κι άδικο να έχει κάνει δύο τέτοιες σειρές προκριματικών το Τριφύλλι και να μην έχει πανηγυρίσει μία πρόκριση.
Το έκανε ποδοσφαιρικά. Τακτικά. Νοικοκυρεμένα και με πλάνο. Έπαιξε τόσο ωραία που παρουσίασε αυτή την εικόνα ενώ έχουμε να λέμε για τις απουσίες και την δυσκολία στο σκοράρισμα. Κι εδώ μπαίνει το ερωτηματικό του που μπορεί να φτάσει αυτή η ομάδα; Ποιο είναι το ταβάνι της;
Μόλις «δέσει» καλά, μόλις ξεκαθαρίσει και το τελικό ρόστερ καθώς έρχονται προσθήκες σημαντικές όπως φαίνεται. Εκεί είναι και όλη η ουσία. Αυτή η ελπίδα που δώσαν τα παιδιά που τους αξίζει τεράστιο μπράβο. Όπως και στον προπονητή φυσικά, που πήγε με το πλάνο του, με τη φιλοσοφία του και πέτυχε. Του δίνεις συγχαρητήρια και βλέπεις με μεγαλύτερη αισιοδοξία το μέλλον.
Είδατε κιόλας το πόσο ευκολότερο γίνεται για τον Παναθηναϊκό να πετύχει πράγματα, όταν απλά τον αφήνουν να παίξει τις πιθανότητές του στο χορτάρι. Κι όχι στην αντιμετώπιση κάποιου διαιτητή ας πούμε. Δε θα μπούμε στη διαδικασία σκέψης πόσο διαφορετικά θα ήταν τα πράγματα με τη Ρέιντζερς, αν ήταν ίδιες διαιτησίες όπως με τη Σαχτάρ. Όπου ειδικά στη ρεβάνς δεν προσπάθησε κανείς να δώσει ούτε… σπόρια.
Μίζερες κουβέντες αυτές, για τις στιγμές που ζει ο Παναθηναϊκός. Άδικο που τις βιώνει τόσο νωρίς, αλλά δεν παύουν να είναι προκρίσεις τεράστιας σημασίας, με τεράστια πίεση και απίστευτη ποιότητα αντιπάλου. Προκρίσεις που σε κάποιες διοργανώσεις τυχερές ομάδες στις κληρώσεις, μπορεί να μην χρειαστεί να κάνουν σε πορεία ίσως και μέχρι τον τελικό.
Αποτελεί παρακαταθήκη η Σαχτάρ για τη συνέχεια την ευρωπαϊκή και της σεζόν συνολικά. Τώρα πας σε δύο δύσκολα ματς με την Σαμσουνσπόρ, γιατί έχουν και ιδιαιτερότητες όπως και να το κάνουμε. Ποδοσφαιρικά όμως, ο Παναθηναϊκός δικαιωματικά κέρδισε την εμπιστοσύνη και τη θετική αύρα.
Μια πρόκριση και μερικές καλές μεταγραφές – με το καλό να γίνουν –μακριά απ’ το ωραίο καλοκαίρι. Για μια ομάδα που ακόμη κι έτσι έχει βάσεις και είναι καλή. Σκεφτείτε απλά να σας έλεγαν πως θα πάει ο Παναθηναϊκός σε ματς με τη Σαχτάρ, έχοντας πουλήσει Βαγιαννίδη, εκτός Ιωαννίδη σε ένα παιχνίδι, Τζούρισιτς σε άλλο ένα και Μπακασέτα και στα δύο. Θα περιμένατε και την πρόκριση αλλά πάνω απ’ όλα τη συγκεκριμένη αγωνιστική εικόνα;
Εμείς δε θα το πιστεύαμε. Και οφείλουμε να το παραδεχτούμε προς την ίδια την ομάδα, ζητώντας μια συγγνώμη. Ας γίνει μάθημα για όλους μας, πως το Τριφύλλι δεν το αμφισβητείς ποτέ προκαταβολικά. Γιατί έτσι ούτε κερδίζεις τίποτα, ούτε – κυρίως, προσφέρεις τίποτα.
Συγχαρητήρια στην ομάδα, στα παιδιά, στον προπονητή. Μεγάλη μαγκιά, μεγάλη πρόκριση, σπουδαία προσπάθεια και το άξιζαν πέρα για πέρα. Πάμε για τα επόμενα…
Υ.Γ. Υπόκλιση στον Μαξίμοβιτς. Άνθρωπος που είναι έτοιμος να πάρει μεταγραφή και βγάζει αυτή την αυταπάρνηση στο χορτάρι, αξίζει μόνο μπράβο και σεβασμό.
Υ.Γ.1: Τα χαμόγελα του Σιώπη και του Ζαρουρί στους πανηγυρισμούς, άξιζαν λίγο περισσότερο. Γιατί θα ήταν άδικο για διαφορετικούς λόγους, να πάρουν πάνω τους έναν αποκλεισμό στα πέναλτι.
Υ.Γ.2: Με τους Τούρκους το ΟΑΚΑ πρέπει να γεμίσει. Όχι επειδή είναι Τούρκοι, επειδή το αξίζει ο Παναθηναϊκός με όποιον κι αν έπαιζε απέναντι.
