By Τη βασική αποστολή που έπρεπε να φέρει εις πέρας ο Παναθηναϊκός αυτό το καλοκαίρι, την εκπλήρωσε.
Του κόστισε ακριβά η αστοχία του εναντίον των Ρέιντζερς που θα δεινοπαθήσουν αν τελικά φτάσουν στη League Phase του Champions League, του χαμογέλασε η τύχη εναντίον της Σαχτάρ, θα παίξει και πάλι σε όμιλο ευρωπαϊκής διοργάνωσης. Καλύτερο για το πρεστίζ του και για το ταμείο του το Europa League, πολύ περισσότερες οι πιθανότητες για νίκες, βαθμούς και προκρίσεις στο Conference League…
Σε κάθε περίπτωση οι αναμετρήσεις με τη Σαμσουνσπόρ δεν είναι τόσο εύκολες όσο θεωρούν πολλοί. Οχι μόνο λόγω του ιδιαίτερου χαρακτήρα των αγώνων εναντίον μιας τουρκικής ομάδας, αλλά περισσότερο λόγω της έλλειψης επιλογών στη μεσαία γραμμή μετά και από την εντυπωσιακή στα δικά μου μάτια πώληση του Νεμάνια Μαξίμοβιτς που έφερε στο ταμείο σχεδόν όσα είχε φέρει και η ακριβότερη μέχρι πρότινος πώληση στην ιστορία της ομάδας. Του Τζιμπρίλ Σισέ στη Λάτσιο προ αμνημονεύτων ετών, το καλοκαίρι του 2011, όταν ο Λοτίτο είχε τρελαθεί με τις γκολάρες του Γάλλου εναντίον της Ρόμα και παρότι ο τεχνικός διευθυντής Ιγκλι Τάρε, είχε ήδη κλείσει τον Μίρο Κλόζε, έκανε το καπρίτσιο του. Και τελικά βέβαια έπαιζε βασικός ο πρώτος σκόρερ στην ιστορία των Παγκοσμίων Κυπέλλων και όχι το «καπρίτσιο»…
Η προσφορά του Τσιριβέγια και οι προσδοκίες από τον Καλάμπρια
Είναι δύσκολη αυτή η νέα συνθήκη για τον Βιτόρια ενόψει των ματς με την Σαμσουνσπόρ. Δεν το έχουμε… συνειδητοποιήσει καλά – καλά, αλλά αποχώρησαν πέντε χαφ από τον Παναθηναϊκό και έχει αποκτηθεί προς το παρόν μόνο ένας. Ο υπέροχος στην προσαρμογή του, Πέδρο Τσιριβέγια, ο οποίος δεν γέμιζε το μάτι σε πολλούς, αλλά τη δουλειά την κάνει καλύτερα από τον Αράο έως τώρα και εντός της ομάδας η προσωπικότητα που καταθέτει είναι εντυπωσιακή για τα δεδομένα νέου παίκτη σε ξένη χώρα. Ας μην ξεχνάμε ότι στη Ναντ ήταν αρχηγός…
Οπως και ο Ντάβιντε Καλάμπρια στη Μίλαν των… πέτρινων χρόνων είναι η αλήθεια. Ας μην περιμένει κάποιος από τον Ιταλό τα ανεβάσματα, την έκρηξη και τον «σεϊταρίδειο» καλπασμό του Βαγιαννίδη. Αυτά δεν τα έχει. Εχει όμως όλα τα άλλα. Εμπειρία περισσότερη. Σκληράδα περισσότερη. Και προφανώς τακτική παιδεία σε υπερθετικό βαθμό. Οτι ο Παναθηναϊκός κατάφερε να πείσει τον 29χρονο (και όχι… 34χρονο) Καλάμπρια να τον προτιμήσει έναντι της Φιορεντίνα και της Λιλ, δείχνει ότι κάτι καλό γίνεται στα μεταγραφικά του κλαμπ, διότι δεν νομίζω ότι ο Ιταλός έχει οικονομικό πρόβλημα ή ότι αναζητούσε μια ομάδα για να «αράξει».
Με την προσθήκη του αγόρασε περισσότερη αμυντική αξιοπιστία και έναν αφοσιωμένο και μαχητικό αμυντικό, ο οποίος ασφαλώς δεν έχει ούτε την ταχύτητα, ούτε τις επιθετικές αρετές, ούτε τις δυνατότητες εξέλιξης του «Βάγια». Εχει όμως τη δυνατότητα να ενισχύσει ακόμα περισσότερο μια πλήρως ανακαινισμένη μεσοαμυντική γραμμή η οποία έδειξε πολλά θετικά δείγματα εναντίον ομάδων οι οποίες κάνουν κάθε χρόνο πρωταθλητισμό και μετέχουν ανελλιπώς σε ευρωπαϊκές διοργανώσεις.
Θέλει μεταγραφές, χρόνο και χημεία μεσοεπιθετικά
Σε πρώτη φάση, ανεξάρτητα από την προσπάθεια του Βιτόρια, ο Παναθηναϊκός σ’ αυτή τη γραμμή καλείται να βασιστεί. Αλλαξε αμυντικό μέσο, άλλαξε δεξιό και αριστερό μπακ, άλλαξε δυο βασικούς στόπερ, πιθανώς κάποια στιγμή να δούμε και τον Λαφόν αντί του Ντραγκόφσκι, ο οποίος όχι μόνο στηρίχθηκε από τον Πορτογάλο κόουτς, αλλά ενίσχυσε και τη θέση του μετά από την πρόκριση στην Κρακοβία. Κι όμως, μια γραμμή με τόσες αλλαγές (ο Καλάμπρια χρειάζεται το χρόνο του, αλλά δεν θα μείνει και… ένα μήνα στον πάγκο) είναι η πιο αποδοτική μέχρι τώρα στους Πράσινους. Και φαίνεται ότι θα συνεχίσει να είναι η πιο αποδοτική σ’ αυτή τη φάση.
Μέχρι να αποκτηθεί ένας χαφ στη θέση του Μαξίμοβιτς και ο Ουναϊ ή άλλος επιτελικός μέσος, ας μην περιμένουμε πράγματα και θαύματα σε σετ παιχνίδι. Ας περιμένουμε όμως εφικτά πράγματα: μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα σε open play, νίκες στα πρώτα παιχνίδια πρωταθλήματος και σταδιακή αλλαγή της μεσαίας γραμμής η οποία πρέπει να γίνει πιο γρήγορη σε όλα: κινήσεις, πάσες, αποφάσεις. Και να έχουμε σε μια άκρη του μυαλού μας και μια πιθανή μεταγραφή στην επίθεση…
Πηγή: gazzetta.gr
