By Η επιλογή που έκανε ο προπονητής του Παναθηναϊκού με τον πρώην αρχηγό της Μίλαν.
Χάνοντας τον Γιώργο Βαγιαννίδη, ο Παναθηναϊκός γνώριζε ότι θα ήταν πολύ δύσκολο, επειδή θα ήταν πολύ ακριβό, να βρει έναν δεξιό μπακ με τα χαρακτηριστικά του παίκτη που μόλις πούλησε. Δεν γνωρίζουμε αν ο Ρουί Βιτόρια αναζήτησε ή όχι έναν μπακ με τα ίδια χαρακτηριστικά, δηλαδή αν έψαξε ή όχι στην αγορά για έναν επιθετικό μπακ.
Το βέβαιο είναι ότι και οι δύο επιλογές του Παναθηναϊκού, ο Αουρέλιο Μπουτά που “κόπηκε” στα ιατρικά και ο Ντάβιντε Καλάμπρια που αποκτήθηκε, έχουν διαφορετικά χαρακτηριστικά από τον Βαγιαννίδη. Χαρακτηριστικά που δείχνουν ότι ο Βιτόρια εκμεταλλεύτηκε την “ευκαιρία” της πώλησης του Βαγιαννίδη για να προσθέσει αμυντική ισορροπία στην ομάδα του.
Όταν ακούς το όνομα του Ντάβιντε Καλάμπρια, το πρώτο που σου έρχεται στο μυαλό είναι η εικόνα ενός δεξιού μπακ με παραστάσεις κορυφαίου επιπέδου, σε ένα κλαμπ όπως η Μίλαν, με την οποία έζησε επιτυχίες αλλά και δυσκολίες. Σκέφτεσαι έναν ποδοσφαιριστή που έχει παίξει σε Serie A και Champions League, που έχει βρεθεί απέναντι στους κορυφαίους εξτρέμ του κόσμου. Αυτή η εμπειρία από μόνη της είναι εχέγγυο: ο Καλάμπρια κουβαλάει ποιότητα και προσωπικότητα που δύσκολα βρίσκεις διαθέσιμες σε μια ελληνική ομάδα. Άρα από αυτή τη σκοπιά, ο Παναθηναϊκός επιτυγχάνει αναβάθμιση σε προσωπικότητα και εμπειρία.
Το ερώτημα είναι αν ο Καλάμπρια ταιριάζει στο μοντέλο παιχνιδιού του Βιτόρια. Ο Πορτογάλος τεχνικός χτίζει τον Παναθηναϊκό του πάνω σε δύο αρχές: Σφιχτή αμυντική οργάνωση με μικρές αποστάσεις. Και προοδευτικό χτίσιμο επιθέσεων, που ξεκινά από πίσω, με στόχο να βγάλει την ομάδα με πάσα από την πίεση.
Ο μπακ που χρειάζεται το μοντέλο του Ρουί Βιτόρια
Σε αυτό το μοντέλο παιχνιδιού, ο δεξιός μπακ δεν είναι μόνο “τρέχω τη γραμμή και σεντράρω”. Χρειάζεται να είναι αξιόπιστος στην πρώτη πάσα, να συνδέεται με το χαφ και το στόπερ, και να ξέρει πότε να ανεβάσει την ομάδα με overlap ή underlap, πότε να μείνει χαμηλά για να δώσει στήριγμα στην κυκλοφορία. Ο Καλάμπρια έχει αυτά τα στοιχεία.
Στη Μίλαν έπαιξε χρόνια σε ένα περιβάλλον που απαιτούσε μπακ με ισορροπία. Δεν είναι από τους πιο επιθετικογενείς δεξιούς μπακ στην Ευρώπη, δεν είναι ένας “φορτωμένος” με ασίστ ακραίος αμυντικός. Αντίθετα, είναι ένας ποδοσφαιριστής που παίζει με μυαλό: προσφέρει πλάτος όταν χρειάζεται, αλλά δεν υπερφορτώνει την πλευρά. Κυρίως, δίνει ασφάλεια στην αμυντική μετάβαση. Σπάνια εκτίθεται με βιαστικές εξορμήσεις, σπάνια να χάνει τη συγκέντρωσή του.
Αυτό έκρινε ο Βιτόρια ότι έχει ανάγκη ο Παναθηναϊκός από τον έναν ακραίο μπακ του. Έναν που δεν θα κάνει το λάθος στην πίεση, που θα δώσει σωστή πάσα στο “εξάρι” ή στο “οκτάρι”, που θα διαβάσει το πότε να κλείσει προς τα μέσα για να προστατεύσει το κέντρο. Σε ένα πρωτάθλημα όπως το ελληνικό, όπου συχνά ο Παναθηναϊκός θα βρει απέναντι του κλειστές άμυνες, ο Καλάμπρια δεν θα είναι εκείνος που θα σπάσει το τείχος με δημιουργία.
Θα είναι, όμως, ο παίκτης που θα κρατήσει την ισορροπία και θα επιτρέψει στους εξτρέμ και στα χαφ να έχουν την ελευθερία να ψάξουν το ρήγμα, χωρίς ο Παναθηναϊκός να κινδυνεύει να βρεθεί εκτεθειμένος μετά από κάθε χαμένη μπάλα και να “φάει” μια κόντρα επίθεση.
Φαίνεται ότι ο Βιτόρια, όπως πριν από μερικά χρόνια ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς, σκοπεύει να “κρατήσει” χαμηλά τον δεξιό μπακ και να ανεβάσει ψηλά μόνο τον αριστερό. Αποκτώντας τον Καλάμπρια έβαλε σε προτεραιότητα την σταθερότητα, την εμπειρία και την αμυντική αξιοπιστία σε ένα σύστημα που χτίζει πάνω στη δομή και την πειθαρχία.
Ο Καλάμπρια δεν θα κάνει τον Παναθηναϊκό πιο θεαματικό, αλλά είναι πιθανό να τον βοηθήσει να γίνει πιο αξιόπιστος και να κάνει επιθέσεις με ρίσκο από τους χάφ και τους εξτρέμ που θα νιώθουν την σιγουριά του Ιταλού πίσω τους.
Και ποιος θα κάνει τον Παναθηναϊκό πιο θεαματικό, πιο επιθετικό και κυρίως πιο αποτελεσματικό στην επίθεση; Την απάντηση θα την έχουμε όταν γνωρίζουμε ποιος είναι ο παίκτης που επιλέγει ο Βιτόρια για το “δέκα” και όταν θα διαπιστώσουμε αν θα αποκτηθεί ένας επιπλέον κεντρικός μέσος και αν θα υπάρξει αλλαγή στους σέντερ φορ.
