Όσοι είναι εδώ, έχουν να δώσουν «μάχη» για κάτι σημαντικό

Αγωνία για τις μεταγραφές. Ο Παναθηναϊκός ψάχνει δύο βασικούς παίκτες, θέλει δεδομένα επιθετικό, ο καθένας από εκεί και πέρα έχει τη γνώμη του για έξτρα κινήσεις που ίσως χρειάζονταν. Παράλληλα υπάρχει και η πιθανότητα πώλησης αν προκύψει κάποια πρόταση τις τελευταίες μέρες των μεταγραφών.

Η κατάσταση είναι roller coaster. Άλλοτε χαίρεται ο καθένας με μια κίνηση, άλλοτε ξενερώνει γιατί καθυστερεί κάποια άλλη, εκνευρίζεται που «χαλάει» μια τρίτη, δυσανασχετεί όσο περνούν οι μέρες και αυξάνεται αυτό το αρνητικό αίσθημα πως τελικά δε θα γίνουν όσα πρέπει. Κι αν γίνουν… γυρίζει όλη η ψυχολογία σε υπερενθουσιασμό.

Εν μέσω όλης αυτής της κατάστασης, υπάρχει μια ομάδα. Η οποία έχει αγώνα. Όχι φιλικό ή ασήμαντο, ή έστω εύκολο. Έχει να παίξει ματς ιδιαιτεροτήτων κόντρα στην Σαμσουνσπόρ. Με τους διαθέσιμους παίκτες που έχει ο Ρουί Βιτόρια, να πρέπει να βγάλουν τα κάστανα απ’ τη φωτιά. Γιατί – χτύπα ξύλο – αν αποκλειστεί ο Παναθηναϊκός κανείς δε θα πει τα παιδιά αυτά δεν έφταιγαν γιατί δεν ολοκληρώθηκαν εγκαίρως οι μεταγραφές. Με αυτούς θα τα βάλει.

Άρα, αφού η αντίδραση θα είναι αυτή, το λιγότερο που έχουμε να κάνουμε όλοι είναι να αφήσουμε τις μεταγραφές στην άκρη. Θα κριθούν σε λίγες μέρες τα πάντα και οι πάντες. Και μακάρι να επιβραβευτούν από τον κόσμο και απ’ όλους μας για την άψογη δουλειά που θα έχει γίνει. Κανείς δεν μπορεί να προδικάζει το παραμικρό σε κάτι τόσο «ζωντανό» όπως οι μεταγραφές.

Απλά αυτή τη στιγμή τη «μάχη» θα τη δώσει ο Βιτόρια και οι παίκτες του. Οι πέντε διαθέσιμοι χαφ μαζί με τον Μπρέγκου. Ο Μπακασέτας σε ρόλο δεκαριού. Αυτοί φοράνε το Τριφύλλι, εκεί θα εστιάσουμε. Δεν έχει καμία σημασία το τι θα αποφασίσει ή το πότε θα το αποφασίσει ο Ουναΐ. Και τον αναφέρουμε επειδή είναι παίκτης με τον οποίο υπάρχει μια… τρέλα και είναι λογική γιατί πρόκειται για παικταρά. Αλλά τώρα έχουν σημασία όσοι είναι στην ομάδα.

Δεν κρίθηκε κανείς στόχος επειδή εξασφαλίστηκε η ευρωπαϊκή συμμετοχή μέχρι τον χειμώνα. Ο Παναθηναϊκός πρέπει να κάνει το χρέος του απέναντι στο ίδιο το στάτους του. Γιατί οφείλει να το έχει όσο ψηλότερα γίνεται. Για να παλεύει να φτάσει όλο και πιο κοντά σε αυτό που του λείπει. Σε αυτή τη διαδικασία λοιπόν, το Europa League είναι άλλο σκαλοπάτι συγκριτικά με το Conference League. Χωρίς να μειώνουμε τίποτα, το αυτονόητο πρέπει να λέγεται.

Είναι κι αυτό το έξτρα συναίσθημα που φέρνουν δύο «μάχες» με ομάδα από τη Σαμψούντα, αυτό το σκίρτημα του ταξιδιού στον Πόντο που θα κρίνει τελικά την πρόκριση. Έχει τεράστιο «πρέπει» αυτή η σειρά. Κόντρα σε αντίπαλο που είναι καλή ομάδα,
διαφορετικών χαρακτηριστικών απ’ τις προηγούμενες αντιπάλους σου και με τον αστερίσκο πως αυτή τη φορά το φαβορί είσαι εσύ. Οι Τούρκοι λένε ανοιχτά και να αποκλειστούμε δεν έγινε τίποτα. Ο Παναθηναϊκός δεν μπορεί να έχει αυτή τη νοοτροπία. Πρέπει να προκριθεί. Χωρίς περαιτέρω εξηγήσεις.

Μετά τα ματς θα συζητήσουμε για τις μεταγραφές. Άλλωστε το είπε ο ίδιος ο Ρουί Βιτόρια. Κινήσεις θα γίνουν. Θέλει δύο παίκτες σε κάθε θέση. Εννοώντας προφανώς πως θέλει δύο σχεδόν ισάξιους σε κάθε θέση. Ανέφερε πως δεν ικανοποιήθηκε από τη χρονική στιγμή πώλησης του Μαξίμοβιτς και είναι λογικό.

Τώρα όμως, έχει αγώνα. Έχει Σαμσουνσπόρ. Έχει ΟΑΚΑ. Έχει παίκτες που θα δώσουν τη «μάχη» τους και τους αξίζει χειροκρότημα, όχι ψίθυροι για το τι θα συμβεί στις μεταγραφές.