Η ομάδα έχει ανάγκη να αγαπηθεί και φροντίζει καλά γι’ αυτό

«Τρώει» η ομάδα το γκολ. Χωρίς να έχει μεγάλες φάσεις, αλλά και πάλι στην πρώτη προσπάθεια του αντιπάλου ουσιαστικά, πίσω στο σκορ. Άδικο-ξεάδικο, ξενερώνει η ψυχή όλων. Το γήπεδο «μουδιάζει». Παίζει και με Τούρκους, κουνιέται η σημαία του Κεμάλ, δύσκολο να το χωνέψεις όπως και να το κάνουμε. Όχι λόγω έχθρας με την Τουρκία, λόγω θλίψης για τους Έλληνες του Πόντου που πάντα θρηνείς.

Αρχίζεις εκεί να σκέφτεσαι άσχημα. Αυτά τα αρνητικά σενάρια που έχουν γίνει συνήθεια των Παναθηναϊκών. Επειδή είναι πολλές οι πίκρες, σα να αναγκάζουν τους εαυτούς τους σε αυτό το μαρτύριο. Μόνο που αυτή τη φορά η ομάδα – φαίνεται να – είναι αλλιώς. Έχει μια κάποια στόφα. Ένα… αγαπησιάρικο πάνω της. Δε συζητάμε για τα προφανή, φοράει Πράσινα, έχει Τριφύλλι, στηρίζεις. Καταλαβαίνετε τι εννοούμε.

Βάζει τους Τούρκους στο τέρμα τους. Δεν μπαίνει πάλι η ρουφιάνα. Δοκάρια. Πριν προλάβεις να αυξήσεις το ξενέρωμα, έκρηξη με τα δύο γκολ. Ανατροπή. Ωραία, μάγκικη, χωρίς μα και μου. Χωρίς λύσεις, χωρίς τις μεταγραφές που θα έπρεπε να έχει, χωρίς τον Τζούρισιτς που σε αυτό το ματς θα ήταν… ταμάμ που λένε και οι γείτονες.

Ένας «τρελο-Ιταλός» που είναι μεγάλη ιστορία προσωπικότητας, συν τους υπόλοιπους που δεν πρέπει να τους αδικούμε. Κι άλλος «Ιταλός» τεράστια προσωπικότητα. Ο Κυριακόπουλος. Ασίστ έκανε στο δοκάρι του Σφιντέρσκι, έβαλε και την γκολάρα. Ήταν και ο Αμερικανός με προσωπικότητα. Οι πάντες. Γιατί αλλιώς δε θα άλλαζαν τη ροή της ίδιας της μοίρας τους.

Η αντίπαλος ήταν καλή ομάδα, σκληρή τακτικά, είχε πλάνο, της πήγε καλά ειδικά στο πρώτο μέρος. Βρήκε και γκολ σχεδόν απ’ το πουθενά. Με τον ενθουσιασμό της κέρδισε ψυχολογία, το πράγμα δυσκόλεψε. Το δυσκόλευε ακόμη περισσότερο κι ο Ισπανός που έγινε… Τούρκος για κάποιο ανεξήγητο λόγο. Ή εξηγήσιμο τέλος πάντων, αλλά ας πάει και το παλιάμπελο.

Έδωσε ώθηση και το ΟΑΚΑ τις στιγμές που έπρεπε. Αυτό έχει ανάγκη η ομάδα. Να αγαπηθεί. Το σπουδαιότερο είναι πως δεν το επιζητά κλαψουρίζοντας και αναζητώντας δικαιολογίες ή άλλοθι. Το κερδίζει μόνη της. Βήμα-βήμα. Συνολικά και ατομικά ο καθένας ξεχωριστά.

Ο Τουμπά άλλαξε ήδη τις γνώμες. Ο Τσιριβέγια είναι αυτός που υποτίθεται δεν μαρκάρει. Ο Πελίστρι που πήγαμε να τον βγάλουμε «άχρηστο» γιατί δεν έβαλε τα γκολ με τους Ρέιντζερς. Δε στεκόμαστε μόνο στον Καλάμπρια γιατί είναι το προφανές σε αυτή τη βραδιά.

Ο στόχος δεν επιτεύχθηκε. Έγινε το βήμα. Τα πάντα θα κριθούν στην Σαμψούντα. Ο Παναθηναϊκός αυτό που κατάφερε είναι να κάνει πιο βολικό το ζευγάρι, γιατί ο τρόπος που παίζει η Σαμσουνσπόρ και τα δεδομένα των αγώνων αυτών, ήταν εξ αρχής δύσκολα.