By
Σαμψούντα. Πόντος. Δεν ήταν μια απλή πρόκριση. Σήμαινε πολλά περισσότερα. «Μάτωνε» καρδιές και μόνο η σκέψη της αποτυχίας σε αυτά τα χώματα. Έμοιαζε με ιερό καθήκον. Απέναντι στη δημιουργία ενός κλίματος που δεν χωρά στον αθλητισμό. Ο πρόεδρος των αντιπάλων, τα πανό με μάτια, φρύδια και ποιος ξέρει τι άλλο.
Ο φανατισμός στα ύψη, όπως γνώριζαν οι πάντες. Όπως και η ψυχή των 11 που ήταν στο χορτάρι για τον Παναθηναϊκό. Όποιοι κι αν ήταν αυτοί. Μπράβο τους. Πήραν μια πρόκριση που σημαίνει πολλά. Για τις καρδιές πολλών Ελλήνων, στις οποίες δεν φωλιάζει φανατισμός, πολιτικές ιδεολογίες – μακριά από εμάς – αλλά ένα κύμα θλίψης για 353.000 ψυχές. Το οποίο ποτέ δε θα «στεγνώσει». Και δεν πρέπει.
Είναι ξεχωριστό να πατάνε παιδιά του Παναθηναϊκού στα χώματα της Σαμψούντας και να «σφραγίζουν» πρόκριση. Ακόμη πιο ξεχωριστό γιατί έμειναν μακριά από φανατισμούς, έστειλαν εξαιρετικά μηνύματα πέρα απ’ το ποδόσφαιρο. Αλλά η πράξη, είχε το «κάρφωμα» της σημαίας μιας ελληνικής ομάδας σε ένα μέρος που σημαίνει πολλά.
Θα ήταν ακόμη καλύτερο αν είχε έρθει η νίκη; Σαφώς. Όμως η ουσία μένει ίδια. Για έναν Παναθηναϊκό που ολοκληρώνει με δύο σημαντικές προκρίσεις το καλοκαίρι του. Μπορούσε και μία ακόμη, αλλά δεν έγινε. Δεν είναι ώρα να ψάχνουμε το γιατί δεν έγινε το ένα, αλλά να λέμε μπράβο που έγιναν τα δύο.
Ο Ρουί Βιτόρια και οι παίκτες του οδηγήσαν τον Παναθηναϊκό στη League Phase του Europa League. Θετική αρχή σεζόν. Ειδικά υπό αυτές τις συνθήκες, καθώς κάπου ανάμεσα στα τόσο απαιτητικά ματς, υπήρχαν τραυματισμοί και αποχωρήσεις. Πριν τη ρεβάνς με τη Σαχτάρ ξέραμε πως φεύγει ο Μαξίμοβιτς, τώρα έγινε το ίδιο με τον Ιωαννίδη.
Ο Παναθηναϊκός πέρασε με δύο αναπληρωματικά χαφ, εναλλακτική λύση στο δεξιό μπακ και φορ που ήξερε πως φεύγει από την ομάδα. Δεν είναι απλό κι εδώ το μπράβο γίνεται ακόμη μεγαλύτερο στον κόουτς που πνευματικά κράτησε την ομάδα. Κόντρα σε φανατισμούς και αντιπάλους που έλεγαν διάφορα.
Η πρόκριση είναι μεγαλύτερη απ’ όσο φαίνεται. Γι’ αυτό βγάζουμε το καπέλο στην ομάδα. Και τώρα, με την ηρεμία που έφερε το Europa League αλλά και την αύξηση των εσόδων φυσικά – πέραν των πωλήσεων ρεκόρ του καλοκαιριού – πρέπει να γίνει σπριντ επιπέδου Μπολτ στις μεταγραφές.
Όχι απλά με καλούς ποδοσφαιριστές, αλλά με παικταράδες. «Υλικά» που θα αλλάξουν το επίπεδο της ομάδας. Γιατί μέσα σε όλα, μιλάμε για ένα νέο σύνολο πλέον. Έφυγαν τρεις βασικοί, συν τον Ουναϊ που τελικά δεν ήρθε (όπως φαίνεται). Σε επίπεδο ενδεκάδας θα μιλάμε για τουλάχιστον 7 νέα πρόσωπα.
Το Europa League δεν είναι απλά συμμετοχή, αλλά στόχος η εξαιρετική παρουσία και η διάκριση. Για το πρωτάθλημα και το κύπελλο δεν το συζητάμε. Δεν υπάρχουν περιθώρια για προχειρότητα ή αναμονές για τον χειμώνα.
Υ.Γ. Ας ελπίσουμε σε μια κλήρωση που δε θα μας κάνει να σιγουρέψουμε ακόμη περισσότερο την αντι-Παναθηναϊκή τάση που υπάρχει στην UEFA. Όχι όλη…
Υ.Γ.1: Ο Παναθηναϊκός δεν ψάχνει απλά τα γκολ στη θέση του φορ. Ψάχνει και αυτά που δύσκολα θα βρει από τα εξτρέμ. Επειδή την περασμένη σεζόν με το τεράστιο πρόβλημα. Τζούριτσιτς και Τετέ ξελάσπωσαν σε πολλές περιπτώσεις. Φέτος δε φαίνεται να συμβαίνει αυτό.
Υ.Γ.2: Μια Ρέιντζερς δεν μπορεί να φέρει η κλήρωση; Εκτός έδρας αν είναι εύκολο.
