By Η επιστροφή του Παναθηναϊκού στο πρωτάθλημα μέσα από το δεύτερο μεγαλύτερο πρόβλημα της πρεμιέρας.
Από την στιγμή που το ελληνικό ποδόσφαιρο κατάφερε να βρει έδρα στην Κηφισιά για το παιχνίδι με τον Παναθηναϊκό, μπορούμε στο σημερινό σημείωμα να γράψουμε δύο πράγματα για την αναμέτρηση που έρχεται στην επιστροφή του Τριφυλλιού στο πρωτάθλημα.
Πριν από αυτό, μία μικρή παρένθεση: Σε καμία σοβαρή Λίγκα του κόσμου, δεν θα υπήρχε αυτή η κατάσταση.
Σε καμία. Να υπάρχει, δηλαδή, ομάδα που να μην διαθέτει έδρα, οδεύοντας προς την τρίτη αγωνιστική! Να υπάρχει σύλλογος που όχι μόνο δεν φρόντισε να λύσει το πρόβλημά της αλλά να αναγκάζει τον αντίπαλό της να παίξει στην άλλη άκρη της Ελλάδας, απορρίπτοντας την λύση του ΟΑΚΑ που έπεσε στο τραπέζι της συνεδρίασης την Τρίτη από την ”πράσινη” ΠΑΕ. Να υπάρχει μία διοργανώτρια αρχή που επί της ουσίας να επιτρέπει αυτό το μπάχαλο, ορίζοντας παιχνίδια και πρόγραμμα, χωρίς διαθέσιμα γήπεδα!
Πάμε τώρα και στην ουσία της αναμέτρησης, στα όσα περιμένουμε να δούμε πάνω στο χορτάρι. Από την γκέλα της πρεμιέρας μέχρι και σήμερα, ο Παναθηναϊκός έβαλε τρεις παίκτες στο ρόστερ του, δύο θεωρητικά απόλυτα βασικούς, τον Ντέσερς και τον Ταμπόρδα και έναν που μπορεί με το πακέτο που διαθέτει να χτυπήσει την πόρτα της ενδεκάδας, τον Πάντοβιτς.
Συν τον Ρενάτο Σάντσες με περισσότερες προπονήσεις, καλύτερη φυσική κατάσταση και ρυθμό. Ο Πορτογάλος έκανε ντεμπούτο ως αλλαγή απέναντι στους Βοιωτούς και υπάρχει η απαίτηση να παρουσιαστεί πιο έτοιμος και πιο επιδραστικός στο νέο γύρο αγώνων σε Ελλάδα κι Ευρώπη.
Πάνω από όλα, όμως, υπάρχει η απαίτηση από τον Παναθηναϊκό να έχει διορθώσει το δεύτερο μεγαλύτερο πρόβλημα που εμφάνισε στη Λεωφόρο, κάτι που ο Ρουί Βιτόρια είχε διαπιστώσει από πέρσι, το δούλεψε στις προπονήσεις, το βελτίωσε στην Ευρώπη αλλά όχι και στην Ελλάδα. Παρένθεση: Έχουμε συμφωνήσει, λογικά, πως εκείνη η απώλεια, σε πρώτο βαθμό οφείλεται στο νέα ρεσιτάλ αστοχίας.
Με 2.6xGoals, το να σκοράρεις μόνο μία φορά, είναι έγκλημα εις βάρος του εαυτού σου και της προσπάθειάς σου.
Σε δεύτερο βαθμό η γκέλα ήρθε από την… εξαφάνιση του συνόλου από τον αγωνιστικό χώρο στο δεύτερο ημίχρονο. Μετά από μία προπόνηση στην Αυστρία, ο κόουτς εξηγούσε τα κίνητρα νίκης σε κάθε άσκηση, ως έναν τρόπο στις αναμετρήσεις, η ομάδα του να είναι ”μέσα” στο παιχνίδι πνευματικά και στα ενενήντα λεπτά ή όσο το δυνατόν περισσότερο γίνεται.
Να χτίσει δηλαδή την συνήθεια να παίζει με φουλ συγκέντρωση μέχρι το φινάλε. Είχε διαπιστώσει τα αρκετά νεκρά διαστήματα που κόστισαν πέρσι αλλά κόστισαν και στη φετινή πρεμιέρα. Και δεν μιλάμε για ένα διάστημα αλλά για ένα ολόκληρο ημίχρονο.
Οπότε το απόγευμα της Κυριακής στον Βόλο, ο Παναθηναϊκός πρέπει αυτό το κομμάτι να το αλλάξει. Όπως το είχε αλλάξει στα ευρωπαϊκά παιχνίδια. Σε έξι ενενηντάλεπτα, η εικόνα της ομάδας ήταν καλή. Μοναδική εξαίρεση το 11vs10 της Γλασκώβης.
Με διάρκεια σημαντική το Τριφύλλι ήταν καλό. Δεν ήταν εκλάμψεις, εξάρσεις, τέταρτα. Ήταν ”γεμάτες” εμφανίσεις. Δεν φτάνουν ημίχρονα, ημίωρα και τέταρτα. Δεν μπορείς απέναντι σε κανέναν να εμφανίσεις εικόνα αντίστοιχη του δευτέρου μέρος στη Λεωφόρο απέναντι στον Λεβαδειακό.
Και αν στην Ευρώπη ο σκληρός δίσκος της ομάδας μπαίνει αυτόματα στην… τσίτα, αυτό πρέπει να συμβαίνει και στα παιχνίδια του ελληνικού πρωταθλήματος. Εξάλλου, αυτός ήταν, είναι και θα είναι ο μεγάλος στόχος, εκείνος που κρίνει τους πάντες και τα πάντα στο τέλος της ημέρας.
Comments