Στο ποδόσφαιρο είναι σαν να έχει μια ομάδα 20 κλασικές ευκαιρίες και ο τερματοφύλακας να μην δέχεται γκολ με τίποτα. Στην πυγμαχία είναι σαν να σφυροκοπά ο ένας μποξέρ και ο αντίπαλός του να μην πέφτει με τίποτα στο καναβάτσο. Στο μπάσκετ είναι… ο Παναθηναϊκός.
Αυτή ακριβώς η συνειδητοποίηση είναι το μεγάλο «όπλο» των «πράσινων». Έχουν «ψηθεί» σαν ομάδα με τέτοιο τρόπο, που δεν τους λυγίζει σχεδόν τίποτα. Πρέπει είτε να εκτεθούν, είτε να το κάνουν απροκάλυπτα, είτε οι ίδιοι να μην είναι συγκεντρωμένοι. Κάτι που δύσκολα θα συμβεί όταν αισθάνεται ο πρωταθλητής Ευρώπης πως βρίσκεται με την πλάτη στον τοίχο.
Το «τριφύλλι» από τη στιγμή που ήθελε εκείνο το περίφημο 5 στα 5 στην περασμένη σεζόν στην Euroleague, όποτε βρέθηκε σε κατάσταση… do or die, έβγαλε την χρυσή του πένα και έγραψε σελίδα στο τεράστιο βιβλίο της ιστορίας του.
Μακάμπι; Final Four Βερολίνου; Επιστροφή από 0-2 με Ολυμπιακό; Game 4 στο ΣΕΦ όπου ανατρίχιασαν ακόμη και οι ίδιοι οι Ολυμπιακοί από την εύνοια; Τραυματισμός Λεσόρ, όταν όλοι θεώρησαν πως η σεζόν τελείωσε και δεν υπάρχει ελπίδα; Ντέρμπι για πρωτιά στην Stoiximan Greek Basketball League με τον Παναθηναϊκό… μισό να νικά κι όχι απλά να διαφυλάσσει το +7; Τελικός Κυπέλλου με τόσα προβλήματα; Εκτός έδρας με την Μονακό για να κριθεί το πλεονέκτημα έδρας μετά την ήττα από την Παρί; Αγώνας με την Αναντολού Εφές αφού του «έσπασε» την έδρα στην Αθήνα;
Όποια δοκιμασία κι αν θυμηθεί κανείς, ο Παναθηναϊκός την έβγαλε εις πέρας με ζηλευτή επιτυχία. Μια ομάδα που «ψήθηκε» στα υπερβολικά δύσκολα κι έφτιαξε χαρακτήρα τον οποίο δεν συναντάς πουθενά στην Ευρώπη. Δεν χρειάζεται καν να αναφερθούμε σε κάθε αγώνα ξεχωριστά όταν η ομάδα επέστρεφε από διαφορές -20 ή κάτι λιγότερο και πετύχαινε το στόχο της.
Η καλύτερη ομάδα στα τέταρτα δεκάλεπτα. Αυτή που μπόρεσε να αφήσει πίσω της κάθε αναποδιά με τραυματισμούς. Παίζει στα πλέι οφ με την μακράν πιο δύσκολη αντίπαλο που θα μπορούσε να του τύχει, ειδικά από την στιγμή που έχει και το πλεονέκτημα έδρας. Οι διαιτησίες που συνάντησε ήταν μήνυμα πως δεν τον θέλουν στο… μεγάλο ραντεβού, δεν πρέπει να διεκδικήσει τις πιθανότητές του για το back to back.
Ο Παναθηναϊκός σε καμιά συνθήκη δεν… μάσησε. Ένα σύνολο που δεν λυγίζει με τίποτα. Είτε πρόκειται για ατυχία/αναποδιά, είτε για εξωτερικές… παρεμβολές, είτε απλά για δύσκολες μπασκετικές δοκιμασίες. Για αυτό ακριβώς αρχίζει να μοιάζει ως κάτι… μυθικό στους αντιπάλους του.

EUROLEAGUE 2024-2025 / PLAYOFFS / GAME-3 / ΑΝΑΝΤΟΛΟΥ ΕΦΕΣ – ΠΑΟ
Διότι δημιουργεί την εντύπωση, πως όσο κι αν προσπαθήσουν, όσο κι αν θεωρούν πως κάποιο «χτύπημα» θα βγάλει το «τριφύλλι» νοκ άουτ, αυτό είναι εκεί όρθιο και με… μάτι που γυαλίζει.
Χαρακτήρας, προσωπικότητες, βάρος φανέλας, ψυχισμός, νοοτροπία νικητή και απόλυτη μη αποδοχή της ήττας. Όλα μαζί αν τα ενώσεις, έχεις σε μεγάλο βαθμό το «τριφύλλι». Δημιουργώντας μια νέα… ασπίδα στο DNA των «πράσινων», που δεν αλλοιώνεται ούτε από τραυματισμούς, ούτε από σφυρίγματα, ούτε από mind games αντιπάλων. Ειδικά σε αυτές τις περιπτώσεις, το πείσμα ισχυροποιεί ακόμη περισσότερο τον Παναθηναϊκό.
Καμιά φορά η συνειδητοποίηση πως δεν γίνεται να τον νικήσουν, είναι τεράστιο πλεονέκτημα για αυτόν που παλεύουν οι πάντες να… λυγίσουν. Θα πρέπει ή να αποκτήσουν ίδιο χαρακτήρα που είναι απίθανο, ή να εκτεθούν ακόμη περισσότερο στα μάτια αυτών που ήδη τους έχουν πάρει χαμπάρι και γελάνε -πανευρωπαϊκά- με το επίπεδο αξιοπιστίας της διοργάνωσης.
Υ.Γ. Το ότι ο Παναθηναϊκός κέρδισε δεν βάζει κάτω από το χαλάκι όλα όσα είδαμε πάλι. Διπλά και τριπλά φάουλ σε Ναν, αντιαθλητικό που δεν δόθηκε και νέοι κανονισμοί με παίκτη που έχει την μπάλα στα δύο χέρια και φεύγει στον αιφνιδιασμό αλλά δεν στοιχειοθετεί κατοχή. Ούτε αυτά έφταναν…
Υ.Γ.2 Όποιος θέλει μπορεί να φωνάζει και να λέει ό,τι θέλει. Την αλήθεια για το ποιος είναι όμως ο ένας και μοναδικός MVP την ξέρουν όλοι. Δεν υπάρχει άλλος. Μόνο ο Ναν.
Υ.Γ.3 Το break πέρα από τους 12 παίκτες το έφεραν οι 12.000 φίλοι του Παναθηναϊκού που βρέθηκαν την Κυριακή το μεσημέρι στο ΟΑΚΑ. Από εκεί ξεκίνησαν όλα.
Υ.Γ.4 Η σειρά προφανώς και δεν έχει τελειώσει και ήταν απλώς το 2-1. Οι «πράσινοι» θέλουν ακόμα μία νίκη και πρέπει να τελειώσουν την πρόκριση την Παρασκευή που έχουν match ball για το Final Four.
Y.Γ.5 Ο Αταμάν κόλλησε τόσο στα σχοινιά τον Μπάνκι, τον έφτασε τόσο στα όρια, που ανάγκασε τον τεχνικό της Εφές απλώς και μόνο γιατί κάτι έπρεπε κάτι να κάνει, να ζητήσει να βγει παίκτης με 63,1% στις βολές για να μπει αρχηγός με 93,4%. Κάποιοι γεννήθηκαν για την πίεση, κάποιοι δεν τη αντέχουν καν…
Comments