By Όταν λέμε ότι αυτά τα κάνει μόνο ο Παναθηναϊκός κάποιοι ενοχλούνται. Λογικό. Πάντα η αλήθεια ενοχλεί, πονάει και “χαλάει” όλους εκείνους που έχουν μάθει να ζουν μέσα στο ψέμα.
Οι ώρες που ακολούθησαν μετά το break στο ΟΑΚΑ από την Εφές ήταν… μαρτυρικές. Όχι για τον Παναθηναϊκό και τον κόσμο του, αλλά για τον κόσμο εκείνο που θέλει να δει τον Παναθηναϊκό να μένει εκτός Final-4. Για τον κόσμο εκείνο που έχει μάθει εδώ και δεκαετίες να ζει από τις ελάχιστες αποτυχίες του Παναθηναϊκού.
Η Εφές, βλέπετε, με το διπλό που έκανε στο ΟΑΚΑ έκανε πολύ κόσμο να πιστέψει ότι ο Παναθηναϊκός είναι πολύ κοντά στο να μείνει εκτός Final-4. Και αυτό θα βόλευε πολύ κόσμο αν γινόταν. Απόλυτα φυσιολογικό. Καμία ομάδα δε θέλει να έχει τον Παναθηναϊκό απέναντι της. Τη στιγμή που άλλες και άλλες ομάδες προσπαθούν ανεπιτυχώς κάθε χρόνο να σκαρφαλώσουν στο υψηλότερο σκαλί της διοργάνωσης και δεν τα καταφέρνουν, έρχεται ο Παναθηναϊκός από το πουθενά και παίρνει το 7ο ευρωπαϊκό. Αν φέτος πάρει και το 8ο, τότε θα μιλάμε για τον μεγαλύτερο εφιάλτη τους.
Όμως μέχρι αυτό το σημείο απέχουμε ακόμα πολύ. Ο Παναθηναϊκός ακόμα δεν έχει πάρει στα χέρια του το εισιτήριο για το Άμπου Ντάμπι. Ακόμα του λείπει μία νίκη. Ναι μεν πήρε και πάλι στα χέρια του το πλεονέκτημα της έδρας, αλλά η αποστολή του αύριο το βράδυ στην Τουρκία θα είναι ακόμα πιο δύσκολη.
Και αυτό το ξέρουν καλά και ο Αταμάν και οι παίκτες του οι οποίοι είναι αποφασισμένοι, όπως φάνηκε και χθες, να τελειώνουν τη σειρά μέσα στην… πιο όμορφη Πόλη του κόσμου.
Απόλυτο αφεντικό μέσα στην Τουρκία
Χθες το βράδυ ο Παναθηναϊκός ήταν…. Ονειρικός. Μπορεί να είχε κενά σημεία στο παιχνίδια του αλλά αυτό είναι φυσιολογικό όταν αγωνίζεσαι σε αυτό το επίπεδο και κόντρα σε μια εξαιρετική ομάδα όπως είναι η Εφές. Και με όλη την πίεση να είναι στο πλευρό σου. Ο Παναθηναϊκός κατάφερε να διαχειριστεί με τον καλύτερο τρόπο την πίεση αυτή, την έφερε με το μέρος του και τη μετέτρεψε σε κίνητρο και παράλληλα ο Εργκίν Αταμάν έκανε καταπληκτική δουλειά στο πνευματικό κομμάτι.
Ο Παναθηναϊκός πάτησε παρκέ και έδειξε από το ξεκίνημα ποιος είναι το φαβορί. Ποιος είναι το αφεντικό ακόμα και μέσα στην Τουρκία. Άφησε πίσω του ολοκληρωτικά τις κακές εμφανίσεις στην Αθήνα και έδειξε στην πράξη ποια είναι η καλύτερη ομάδα.
Αρχηγός από… κούνια
Από τη στιγμή που ο Κώστας Σλούκας πάτησε το πόδι του στο παρκέ ανέλαβε να οδηγήσει τον Παναθηναϊκό. Ο αρχηγός του “τριφυλλιού” ήταν εντυπωσιακός, κάνοντας τα πάντα αγωνιστικά και ψυχολογικά. Ήταν εκεί κάθε στιγμή για τους συμπαίκτες του.
Ο απόλυτος ηγέτης
Ο Κέντρικ Ναν απλά πήρε… μπροστά. Του έκαναν πάρα πολύ καλό όλοι εκείνοι που δεν… χώνεψαν το βραβείο του MVP και βγήκαν να κράξουν μετά από δύο κακές εμφανίσεις. Ο Αμερικανός πήρε την αμφισβήτηση και τη μετέτρεψε σε κίνητρο και απλά… πέρασε πάνω από τους αντιπάλους του.
Ο μεγάλος πρωταγωνιστής
Και φυσικά ο μεγάλος πρωταγωνιστής. Ο Ντίνος Μήτογλου. Σε μία από τις καλύτερες, ουσιαστικότερες και πλέον κομβικές εμφανίσεις της καριέρας του ο Έλληνας παίκτης ήταν απλά συγκλονιστικός. Σε κάθε άμυνα παρών, σε κάθε επίθεση “καυτός”. Και με εάν τρίποντο “μαχαιριά” που θύμισε κάτι από τελικό Euroleague o Ντίνος “καθάρισε” την μπουγάδα.
Ουδείς υστέρησε… Ο Όσμαν και πάλι φοβερός, ο Χουάντσο υπέγραψε την νίκη με τις άμυνες του, ο Γκέιμπριελ έδωσε τα πάντα, πετυχαίνοντας ένα από τα πιο σημαντικά καλάθια, ο Γκραντ ήταν παντού…
Πλέον ο Παναθηναϊκός έχει μπροστά του τη μεγαλύτερη φετινή πρόκληση μέχρι τώρα. Ένα ακόμα διπλό μέσα στην Τουρκία και έφυγε για Άμπου Ντάμπι. Αρκεί να αφήσει πίσω του για τα καλά όσα έγιναν χθες και να κατέβει να παίξει με το χθεσινό του μυαλό. Με τη σειρά να είναι ακόμα στο 1-1 και σαν να είναι με την πλάτη στον τοίχο.
Άλλωστε ο Παναθηναϊκός έχει αποδείξει ότι όποτε είναι με την πλάτη στον τοίχο, απλά… ρίχνει τον τοίχο.
ΥΓ1: Ο Παναθηναϊκός χθες πήρε μια σπουδαία νίκη. Μια τεράστια νίκη. Έχουμε πει πάρα πολλές φορές στο παρελθόν πως η φανέλα δεν κερδίζει ποτέ από μόνη της. Αυτή τη φορά όμως η φανέλα είναι πολύ βαριά. Με το τριφύλλι στο στήθος και την Ακρόπολη στην καρδιά η φανέλα αυτή πήρε το Κύπελλο, πήρε το πρώτο διπλό και πάει για το δεύτερο. Τριφύλλι και Ακρόπολη πάνε πάντα μαζί.
ΥΓ2: Η κόντρα για τους ομάδες και τους παίκτες, ανάμεσα στον κόσμο των συλλόγων, είναι κάτι απόλυτα φυσιολογικό, υγιές και χαβαλεδιάρικο. Αλλά είναι ακόμα καλύτερο όταν στο τέλος της ημέρας υπάρχει ταύτιση απόψεων. Πριν από λίγες ήμερες υπήρχε η κόντρα για το ποιος είναι ο MVP της διοργάνωσης. Κέντρικ Ναν ή Σάσα Βεζένκοφ. Και ήρθε το αποτέλεσμα από την ψηφοφορία παικτών προπονητών και κόσμου να αναδείξει τον σούπερ σταρ του Παναθηναϊκού ως τον πολυτιμότερο παίκτη της Λίγκας. Και είναι τουλάχιστον ελπιδοφόρο πως μετά το ΣΕΦ, έτσι και στην Τουρκία ο Κέντρικ Ναν αποθεώνεται από τον κόσμο ο οποίος φωνάζει ρυθμικά MVP-MVP. Και μπράβο τους.
ΥΓ3: Τα μαγειρέματα στο… μαγειρείο της Euroleague συνεχίζονται χωρίς ντροπή, παρά τα όσα έχουν δει τα μάτια μας τις τελευταίες ημέρες σε όλα τα γήπεδα της Λίγκας. Χθες, λίγο πριν το τζάμπολ του Εφές – Παναθηναϊκός ο Ντάνι Ιερεθουέλο και οι συν αυτώ αποφάσισαν να γνωστοποιήσουν τους διαιτητές της αποψινής αναμέτρησης του Ολυμπιακού με τη Ρεάλ στη Μαδρίτη. Γιατί άραγε υπήρξε τόσο μεγάλη καθυστέρηση στην ανακοίνωση των ονομάτων; Υπάρχει άραγε κάποιος να απαντήσει;
Comments