By Το τελευταίο φετινό παιχνίδι του Παναθηναϊκού στο αντίο του Ζέκα και η ήττα από τον Ολυμπιακό, έμοιαζε πολύ με τα παιχνίδια του όλη την χρονιά…. και οι αλλαγές που πρέπει να γίνουν για να μην χαθεί και η νέα χρονιά.
Μπορεί βαθμολογικά να είχαν κριθεί όλα, αλλά κανένα παιχνίδι με τον Ολυμπιακό ακόμα και στο τάβλι δεν είναι αδιάφορο. Ο Παναθηναϊκός πραγματικά ήταν πολύ καλός στο πρώτο ημίχρονο στρίμωξε τον Ολυμπιακό, αλλά δεν τον έριξε στα σχοινιά. Και από την στιγμή, που ο Ολυμπιακός έμεινε όρθιος στο πρώτο ημίχρονο μία στιγμή περίμενε να σκοράρει αυτός. Και την βρήκε με το πέναλτι του Ελ Κααμπί, που έκανε ο Ίνγκασον στον Γιάρεμτσουκ.
Αυτό το τελευταίο παιχνίδι με τον Ολυμπιακό μας θύμισε όλη την χρονιά και την αποτυχημένη κατάληξή της. Η ομάδα έκανε ένα πολύ καλό πρώτο ημίχρονο, αλλά στο δεύτερο μέρος σχεδόν παρέδωσε πνεύμα. Πόσες φορές δεν το έχουμε δει αυτό τη φετινή σεζόν; Ο Παναθηναϊκός έκανε καλά 20λεπτα, καλά ημίχρονα, αλλά ποτέ καλό 90λεπτο. Και αν το έκανε μία φορά δεν είχε συνέχεια, σταθερότητα.
Εξι ευκαιρίες για γκολ έχασε απόψε ο Παναθηναϊκός. Είχε ένα δοκάρι και μία ευκαιρία με τον Σφιντέρσκι, δύο μεγάλες στιγμές με τον Ουναΐ, μία με τον Γερεμέγεφ, μία με τον Τετέ. Το έχουμε δει και αυτό σε κάποια ματς. Ο Παναθηναϊκός να έχει ευκαιρίες και να μην σκοράρει και στο τέλος να χάνει το ματς, όπως έγινε και απόψε.
Δύο φάσεις του έκανε ο αντίπαλος και δέχθηκε ένα γκολ. Και αυτό το έργο το έχουμε δει τόσες φορές φέτος. Στην πρώτη φάση ο αντίπαλος να σκοράρει. Το ίδιο έγινε και απόψε.
Τίποτα, λοιπόν, δεν είναι τυχαίο. Ούτε συμπτωματικό. Η εμφάνιση ειδικά στο πρώτο ημίχρονο ήταν από τις καλύτερες της σεζόν. Με τον Παναθηναϊκό να κάνει πάρτι από δεξιά, με Βαγιαννίδη, Ουναΐ, Τετέ, αλλά η μπάλα να μην μπαίνει στα δίχτυα. Από την αριστερή πλευρά η απουσία των Πελίστρι, Τζούρισιτς ήταν εμφανέστατη και για αυτό δεν μπόρεσε να απειλήσει από αριστερά ο Παναθηναϊκός. Στο δεύτερο ημίχρονο ο Παναθηναϊκός μπήκε καλά, έκανε άλλες δύο φάσεις και μόλις δέχθηκε το γκολ ουσιαστικά εξαφανίστηκε. Και η αλήθεια είναι, ότι και ο Βιτόρια από τον πάγκο με εξαίρεση την είσοδο του Γερεμέγεφ (δεν βοήθησε αλλά έβαλε δεύτερο επιθετικό για να πιέσει την αντίπαλη άμυνα), έβαλε παίκτες για να τους τιμήσει, όπως τον Ζέκα στο αντίο, ή να τους τσεκάρει, όπως τον Μάγκνουσον και λιγότερο το είδε το ματς σαν παιχνίδι χωρίς αύριο, που χρειαζόταν μόνο τη νίκη. Δεν ήρθαν παίκτες από τον πάγκο να δώσουν ώθηση, ενέργεια, όπως ο Σιώπης, η παίκτες που με μία ενέργεια, ένα σουτ μπορεί να βοηθούσαν την ομάδα να φθάσει σε ένα γκολ, όπως ο Μπακασέτας. Μάλιστα δεν έκανε και πέμπτη αλλαγή. Και ήταν απώλεια και ο τραυματισμός του Βαγιαννίδη, που βγήκε και ο Κώτσιρας που μπήκε στην θέση του φάνηκε ότι δεν είχε ρυθμό λόγω της μεγάλης του απουσίας. Πιστεύω, ότι αν απόψε παιζόταν η δεύτερη θέση οι αλλαγές δεν θα ήταν όλες αυτές και αυτό με ενοχλεί, διότι με τον Ολυμπιακό όταν παίζεις πρέπει να κάνεις τα πάντα για να κερδίσεις. Το είδαμε στο πρώτο ημίχρονο, δεν το είδαμε στο δεύτερο σε όλα τα επίπεδα .
Το μόνο θετικό του δευτέρου ημιχρόνου ήταν αυτή η 40άρα μπαλιά του Μάγκνουσον στον Σφιντέρσκι και η ευκαιρία του Γερεμέγεφ στο 84′. Ολοι είπαμε, πόσο μας έλειψε αυτή η 40άρα μπαλιά όλη την σεζόν.
Η χρονιά είναι αποτυχημένη και ως τέτοια πρέπει να κριθεί και να γίνει η αξιολόγηση. Διότι αν θεωρηθεί ότι όλα είναι καλά και με 7-8 μεταγραφές όλα αλλάζουν θα είναι λάθος και τη νέα σεζόν πάλι τα ίδια θα λέμε. Ο Παναθηναϊκός πρέπει να προχωρήσει σε αλλαγές, που θα βοηθήσουν την ομάδα να κάνει τη νέα σεζόν, αυτό που δεν έχει κάνει εδώ και 16 χρόνια. Να πάρει το πρωτάθλημα. Η ομάδα φωνάζει για αλλαγή νοοτροπίας σε όλα τα επίπεδα.
*Ο Ζέκα δάκρυσε, συγκινήθηκε στο αντίο του μπροστά στον κόσμο της ομάδας. Από το 2011 στην ομάδα, ήρθε μικρός και αποχωρεί παίζοντας στην ομάδα, που αγάπησε και αγαπήθηκε. Καλή συνέχεια σε ότι κάνεις Κάρλος.
*Μέσα σε όλα είχαμε και αυτόν τον Τρεϊμάνις, που σε ματς που δεν κρινόταν τίποτα βαθμολογικά άφησε χωρίς κάρτες τον Γκαρθία στο πρώτο ημίχρονο να κλαδεύει τον Ουναΐ, αντί να τον στείλει στα αποδυτήρια και στο τέλος του αγώνα έκλεισε τα μάτια σε φάουλ (οριακά έξω από την περιοχή), που έγινε πάνω στον Ουναΐ με νέο κλάδεμα. Δηλαδή αν παιζόταν το πρωτάθλημα απόψε τι θα βλέπαμε;
*Ο κόσμος πάλι ήρθε στο ΟΑΚΑ, στήριξε την ομάδα και χάρηκε ποδόσφαιρο στο πρώτο ημίχρονο, αλλά και πάλι έφυγε με πίκρα και για την ήττα, αλλά κυρίως την αποτυχημένη χρονιά.
*Πάλι ο Ουναΐ ήταν ο καλύτερος παίκτης όσο η ομάδα έπαιζε και κάποιες ενέργειές του ξεσήκωσαν τον κόσμο. Ο Παναθηναϊκός πρέπει να κάνει τα πάντα να τον κρατήσει με ένα ποσό, που μπορεί να δώσει και όχι τα 11,5 εκ. της ρήτρας και αν αυτό δεν είναι εφικτό πρέπει να τον αντικαταστήσει το συντομότερο ενόψει προκριματικών Τσάμπιονς Λιγκ.
