By Το final countdown πριν το “Final Countdown”, η άλλη όψη του Εργκίν Αταμάν και τα ερωτηματικά του Παναθηναϊκού πριν από το Άμπου Ντάμπι και την κορύφωση της σεζόν της EuroLeague.
To “Final Countdown” είναι ένα τραγούδι που έχει συνδεθεί με όλες τις μεγάλες αθλητικές επιτυχίες στο ελληνικό μπάσκετ. Ωστόσο, στον Παναθηναϊκό κάνουν το τελικό countdown -μετρούν δηλαδή αντίστροφα τις ημέρες- μέχρι να βρεθούν στο Άμπου Ντάμπι. Μέχρι να πατήσουν το πόδι τους στην Etihad Arena και να συνειδητοποιήσουν ότι έφτασε η μεγάλη ώρα. Η ώρα του Final Four της 25ης σεζόν της EuroLeague.
Οι πράσινοι καλούνται να υπερασπιστούν τα σκήπτρα που κατέκτησαν στο Βερολίνο. Κι αυτό προσθέτει μια έξτρα δόση πίεσης. Πόσο μάλλον όταν μεσαλαβούν 18 ημέρες από το φινάλε της σειράς των playoffs με την Αναντολού Εφές μέχρι και τον ημιτελικό με τη Φενέρμπαχτσε. Κάθε λεπτό που περνάει κάνει το άγχος να μεγαλώνει. Γιγαντώνει τις σκέψεις και μεγεθύνει τα συναισθήματα.
Θα μου πείτε “το ίδιο δεν ισχύει και για τις υπόλοιπες τρεις ομάδες που προκρίθηκαν στο Final Four;”. Θα σας πω “σαφώς”. Όμως ο Παναθηναϊκός έχει έναν στόχο στην πλάτη του. “Αν θες να γίνεις πρωταθλητής, πρέπει να κερδίσεις τον πρωταθλητή” λέει ένα ρητό και οι πράσινοι το έχουν βιώσει στο πετσί τους φέτος. Και πέρα από τον στόχο στην πλάτη, έχει κάποια ερωτηματικά να αιωρούνται πάνω από το κεφάλι τους.
Λεσόρ, ναι ή όχι;
Πρώτο και βασικότερο; Το εάν θα παίξει ο Ματίας Λεσόρ στο Άμπου Ντάμπι. Αυτό είναι το μόνιμο θέμα συζήτησης των τελευταίων εβδομάδων. Κι ίσως να είναι λίγο άδικο προς τους υπόλοιποιυς παίκτες των πρασίνων που μόχθησαν όλη τη σεζόν για να βοηθήσουν το τριφύλλι να βρεθεί σε αυτή τη θέση για δεύτερη διαδοχική χρονιά.
Ναι, ο Λεσόρ ήταν ο καλύτερος σέντερ της EuroLeague την περσινή σεζόν. Κι αν δεν είχε τραυματιστεί πιθανότατα θα ήταν μέλος της καλύτερης πεντάδας της διοργάνωσης και φέτος, αφού στα 17 -αν μετράμε κι αυτό που τραυματίστηκε- παιχνίδια που πρόλαβε να παίξει είχε 13.4 πόντους, 7.1 ριμπάουντ και 1.6 ασίστ για 20.5 PIR κατά μέσο όρο.
Προφανώς και ο Παναθηναϊκός θα ήθελε να έχει τον ψηλό από τη Μαρτινίκα διάθεσιμο για το Final Four. Όμως εκείνος δεν έχει αγωνιστεί εδώ και πέντε μήνες. Ενώ τόσο καιρό δεν προπονούταν καν με την υπόλοιπη ομάδα, αλλά ακολουθούσε ατομικό πρόγραμμα. Ο τραυματισμός του δεν ήταν μυϊκός, οπότε το ρίσκο μιας υποτροπής δεν αποτελεί φόβητρο για την ενδεχόμενη συμμετοχή του Λεσόρ στο ματς με τη Φενέρ. Όμως η έλλειψη αγωνιστικού ρυθμού είναι ένας παράγοντας που πρέπει να ληφθεί υπόψη. Ειδικά σε ένα τόσο απαιτητικό -από όλες τις απόψεις- παιχνίδι, στο οποίο τα περιθώρια λάθους είναι μηδενικά. Και με τους τελικούς της Stoiximan GBL κόντρα στον Ολυμπιακό να αχνοφαίνονται στον ορίζοντα.
Εμείς γιατροί δεν είμαστε πάντως για να καθορίσουμε τι είναι σωστό και τι λάθος. Κι όπως και να έχει, η απόφαση που τελικά θα πάρει το προπονητικό/ιατρικό επιτελείο του Παναθηναϊκού για την παρουσία ή μη του Λεσόρ στη δωδεκάδα των πρασίνων στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, θα είναι σίγουρα καλοζυγισμένη.
Η άλλη όψη του Αταμάν
Ίσως όλη αυτή η αβεβαιότητα που υπάρχει στην περιρρέουσα ατμόσφαιρα να είναι ηθελημένη. Για να υπάρχει ένα στοιχείο έκπληξης απέναντι στην ομάδα του Σαρούνας Γιασικεβίτσιους. Την ίδια ομάδα που αντιμετώπισε ο Παναθηναϊκός και πέρσι στον ημιτελικό του Final Four. Ο Εργκίν Αταμάν φημίζεται, εξάλλου, για τα mind-games του. Αλλά και για τις βαρύγδουπες δηλώσεις που κάνει. Γεμάτος σιγουριά και αυτοπεποίθηση.
Βέβαια, μετά το τέλος της ημιτελικής σειράς των playoffs του ελληνικού πρωταθλήματος κόντρα στον Προμηθέα, ο Τούρκος τεχνικός δεν ακολούθησε την περπατημένη. Για την ακρίβεια κράτησε πολύ χαμηλούς τόνους. Κάτι το οποίο δεν συνηθίζει. Αν είναι κι αυτό μέρος της στρατηγικής του ή εάν βλέπει κάτι που εμείς δεν μπορούμε να δούμε, θα φανεί στο Άμπου Ντάμπι. Όμως είναι σίγουρα άξιο αναφοράς. Ή ένα ακόμα ερωτηματικό αν προτιμάτε.
Το βαρόμετρο, η εμπειρία και το ατίθασο άλογο
Το τρίτο ερωτηματικό είναι φυσικά η απόδοση του Κέντρικ Ναν. Ενός παίκτη που αποτελεί βαρόμετρο για τον Παναθηναϊκό. Ο Αμερικανός σταρ εντυπωσίασε με τα νούμερά του στην regular season της EuroLeague, όπου μέτρησε 21.1 πόντους (57.3% δίποντο, 42.6% τρίποντο, 85.6% βολές), 3.6 ριμπάουντ, 4.3 ασίστ, 1 κλέψιμο και 2.8 λάθη για το 20.3 μονάδες στο ranking. Για αυτό και κέρδισε τα βραβεία του πρώτου σκόρερ και του MVP της διοργάνωσης.
Ωστόσο, τα νούμερα του έκαναν βουτιά στα playoffs. Στα πέντε παιχνίδια με την Εφές ο Ναν ζορίστηκε αρκετά να βρει τα σημεία του στον αγωνιστικό χώρο κι αυτό ήταν εμφανές. Εκεί κατέγραψε 15.6 πόντους (42.9% δίποντο, 24.2% τρίποντο, 90% βολές), 3.4 ριμπάουν, 4.4 ασίστ, 0.8 κλεψίματα και 3.4 λάθη για μόλις 11.2 μονάδες στην αξιολόγηση.
Όπως γίνεται αντιληπτό, ο Ναν θα πρέπει να κινηθεί σε πολύ πιο υψηλά στάνταρ για να έχουν οι πράσινοι πιθανότητες να κάνουν το back-to-back. Αν και κάποιες φορές, μόνο και μόνο η παρουσία του στο παρκέ είναι αρκετή για να τραβήξει το μεγαλύτερο βάρος της αντίπαλης άμυνας και να απελευθερωθεί χώρος για τους υπόλοιπους συμπαίκτες του.
Όπως παραδείγματος χάρη ο Mr Εμπειρία, γνωστός και ως Κώστας Σλούκας, που ετοιμάζεται για το 12ο Final Four της καριέρας του ή ο φορμαρισμένος Τζέντι Όσμαν, που αρέσκεται να τρέχει από τη μία πλευρά του γηπέδου στην άλλη και να εκδηλώνει αιφνιδιασμούς σαν ατίθασο άλογο.
Φυσικά, δεν πρέπει να ξεχνάμε δύο ακόμα σταθερές του τριφυλλιού. Ο λόγος για τον ακούραστο στρατιώτη, Τζέριαν Γκραντ και τον glue-guy της πράσινης άμυνας, Χουάντσο Ερνανγκόμεθ. Την ώρα που οι Γουένιεν Γκέιμπριελ – Ομέρ Γιούρτσεβεν (με αυτή ή και την ανάποδη σειρά) θα κληθούν να υπερτερήσουν των ψηλών της Φενέρμπαχτσε ή να τα βγάλουν πέρα με το small-ball που προτιμά πολλές φορές ο Σάρας.
Συμπέρασμα; Η επιτυχία είναι πάντα αποτέλεσμα ομαδικής δουλειάς. Ακόμα κι αν τις περισσότερες φορές υπάρχει κάποιος που συγκεντρώνει πάνω του τα φώτα της δημοσιότητας ή την αγάπη του κόσμου. Και πλέον άπαντες στο πράσινο στρατόπεδο μετρούν αντίστροφα, φιλοδοξώντας να ακούσουν το “Final Countdown” να ηχεί για εκείνους στην Etihad Arena. Την ώρα που θα πέφτουν χρυσά κομφετί.
Comments