Αν όντως αυτός ήταν ο σημαντικότερος τίτλος στην ιστορία του μπασκετικού Ολυμπιακού, τότε πρέπει να το… ψάξουν καλύτερα οι αδερφοί Αγγελόπουλοι…. αναφορικά με το που οριοθετούν το μέγεθός του.
Μετά το κάζο στο Final Four, Γιώργος και Παναγιώτης Αγγελόπουλος… εξαφανίστηκαν. Πέρασε μια βδομάδα, έγινε το πρώτο ματς των τελικών, χωρίς μέχρι τότε να έχουν πει κουβέντα. Αφήνοντας τον Μπαρτζώκα να λέει τα δικά του, τους παίκτες να ασκούν κριτική ή να φεύγουν.
Θυμήθηκαν να… εμφανιστούν, μετά την ήττα στο ΟΑΚΑ. Όταν και ανοιχτά έβγαλαν στη «σέντρα» την ομάδα, με το περιβόητο «εξαντλείται η υπομονή μας».
Fast forward, μετά από τους πιο τοξικούς τελικούς της ιστορίας, ο Ολυμπιακός πήρε αυτό που του έδωσαν. Από τα χέρια του προέδρου του ΕΣΑΚΕ. Το πρωτάθλημα. Πήγαν μαζί να φωτογραφηθούν με όλους, μπροστά από παίκτες και προπονητή σήκωσαν το τρόπαιο, έκαναν ομιλία στα αποδυτήρια και δεν άφησαν τον κόουτς να μιλήσει μόνος του. Απολαμβάνοντας την στιγμή αυτού που θεωρεί επιτυχία του.
Έκατσαν δίπλα του και… έκλεψαν τη δόξα. Το πλέον οξύμωρο, δήλωσαν πως δεν θέλουν να το κάνουν, παρότι η στάση και οι κινήσεις τους έδειξαν το ακριβώς αντίθετο.
Είπαν πολλά. Πάντα συμβαίνει αυτό όταν αισθάνονται πως είναι… καβάλα στο άλογο. Μεταξύ άλλων ανέφεραν:
«Δείξαμε χαρακτήρα και γράψαμε ιστορία… Αυτή η ομάδα είναι νομίζω από τις πιο πετυχημένες στην ιστορία του Ολυμπιακού. Από όταν επιστρέψαμε, μετά από εκείνη την συγκλονιστική απόφαση που πήραμε τότε, νομίζω ότι οι τίτλοι στην Ελλάδα είναι 9-2. Μετράει αυτό».
Στην περίπτωση που θεωρούν πως είναι από τις ιστορικότερες στιγμές τους, το φετινό πρωτάθλημα, τότε πρέπει να αναθεωρήσουν πολλά αναφορικά με την παρουσία τους στο μπάσκετ. Γιατί ένας… τοξικός τίτλος, με μπόλικη ΕΟΚ, ΕΣΑΚΕ, Φουρνιέ, κράτος, διαιτησία, πώς ακριβώς μπορεί να είναι «ιστορικό» ή «κομβικό»;
Όσο για την περίφημη… καταμέτρηση τίτλων, θα πρέπει να το κοιτάξουν οι ίδιοι οι Ολυμπιακοί. Γιατί πριν από τη συγκεκριμένη εποχή που αναλύουν χωρίς να ορίζεται από κανέναν άλλον πλην του μυαλού τους, είχαμε τον τίτλο με τα τρίποντα του Σπανούλη. Είχαμε τις back to back Euroleague. Τίτλους με… σκούπα απέναντι στον «αιώνιο». Αν διαγράφονται οι δεκάδες τίτλοι του Παναθηναϊκού για να μείνει αυτό το 9-2, τότε διαγράφονται και εκείνες οι επιτυχίες του Ολυμπιακού.
Επίσης, θα πρέπει να τους ρωτήσει κάποιος, αν εννοούν πως πριν το 9-2, δηλαδή περιόδους Παύλου και Θανάση Γιαννακόπουλου, ή επί Ομπράντοβιτς στο «τριφύλλι», για κάποιο λόγο πρέπει να… διαγραφούν τα κεκτημένα. Ένας από τους τόσους δημοσιογράφους που ήταν εκεί.
Μια και φτάσαμε στη δημοσιογραφία:
«Ο Ολυμπιακός αυτή τη στιγμή δεν έχει γήπεδο. Ευτυχώς ή δυστυχώς δεν έχουμε ΜΜΕ, δεν ελέγχουμε, οπότε μάλλον πρέπει να βγαίνουμε εμείς και να τα λέμε…
Δεν έχουμε δικό μας γήπεδο, που είναι τεράστιο μειονέκτημα και χωρίς έλεγχο των ΜΜΕ. Ο αντίπαλος έχει και τα δύο».
Το γήπεδο δεν το θέλατε εδώ και καιρό -το είχατε ανακοινώσει στο παρελθόν αλλά… ξαφνικά κάτι άλλαξε- αν δεν είναι πληρωμένο από το κράτος. Τώρα που πλησιάζουν οι υπογραφές, είναι απαίτηση της κοινωνίας να μπει τέλος στις υπεκφυγές και να αναλυθούν όλα τα δεδομένα της παραχώρησης. Κυρίως για να ξέρει ο Έλληνας πολίτης τι θα πληρώσει για να κάνουν… κομμάτι οι Αγγελόπουλοι, αλλά και τι θα παραχωρηθεί από το κράτος. Ας πούμε η περιβόητη μαρίνα που σαφώς δεν θα χρησιμοποιηθεί για να παίζει μπάσκετ ο Ουόκαπ με τον Βεζένκοφ.
Οι αναφορές στη δημοσιογραφία και στα ΜΜΕ, μπαίνει στο πάνθεον της ιστορίας δίπλα στις ατάκες του Αργύρη Σαλιαρέλη. Σε εκείνη την περίφημη συνέντευξη στον Φίλιππο Συρίγο που διαρκώς απαντά «δεν χρωστάω στον κύριο». Μπορεί να μην τα ζήσαμε όλοι, αλλά ευτυχώς υπάρχει και το Youtube. Έτσι είναι και το παράπονο σχετικά με τα ΜΜΕ.
Σχεδόν το σύνολο των ελληνικών Media, έχουν ξεκάθαρα… γύρει την πλάστιγγα της αντιμετώπισης υπέρ του Ολυμπιακού. Το πώς αντιμετωπίστηκε η απόφαση της αθλητικής δικαιοσύνης για Φουρνιέ, το… τσουβάλιασμα με τον Ναν, ήταν μόνο ένα παράδειγμα.
Η μαζική σιωπή, η… Ομερτά σε ζητήματα ΕΟΚ, ΚΕΔ, παραπέμπει σε άλλες εποχές. Σκοτεινές, με την χώρα και τα ΜΜΕ σε… γύψο. Αν το θέμα είναι το τυπικό, δηλαδή να έχουν στην κατοχή τους κάποια Media φανερά και τυπικά, τότε καλύτερα να ανοίξουν το Aggelopouloi FM και το aggelopouloi.gr, να ξέρει τουλάχιστον ο κόσμος από που ενημερώνεται.
Διαφορετικά, πολλοί θαμώνες πτήσεων τσάρτερ, παραγωγοί σε ραδιόφωνα της Ομοσπονδίας, εκφραστές των θέσεων και των συμφερόντων του Ολυμπιακού, είναι πρόθυμοι να κάνουν το άσπρο-μαύρο αν χρειαστεί. Με καμάρι κιόλας.
Το πρόβλημα δεν είναι οι δηλώσεις ή το τι είπαν οι Αγγελόπουλοι όμως. Ούτε καν η τάση της αυτοπροβολής που εμφανίζεται μόνο σε επιτυχίες. Το βασικό ζήτημα είναι πως προσπαθούν να επιβάλλουν ως δεδομένα, τα στοιχεία μιας ιστορίας που οι ίδιοι ορίζουν σαν σωστή. Οι τίτλοι μετρούν μόνο μετά την Α2, στην Α2 δεν συμμετείχαν εκείνοι αλλά η… αναπτυξιακή, τα Final Four μεγαλύτερη αξία από τους ευρωπαϊκούς τίτλους, το πρωτάθλημα αυτό το σημαντικότερο στην ιστορία του μπασκετικού Ολυμπιακού.
Μόνο μερικά από τα πολλά. Στην προκειμένη περίπτωση πάντως, ίσως και να δικαιολογείται αυτό το… σόου. Διότι έπρεπε να διώξουν από πάνω τους τεράστια πίεση. Βρέθηκαν να ακουμπούν σε δύο βάρκες, με τη μία να τους θέλει ακόμη κι εκτός Ολυμπιακού μετά από αντιδράσεις του κόσμου. «Γύρισαν» το χαρτί, ή καλύτερα… τους το γύρισαν. Πάνω στο «μεθύσι», είπαν και μερικές κουβέντες παραπάνω. Συνηθισμένα τα βουνά στα χιόνια κι ας είναι καλοκαίρι.
Τα ανέκδοτα ήταν υπέροχα. Πριν το ματς βγήκε κι ο Σεφερλής στην ΕΡΤ, μετά βγήκαν οι αφοί, ευτυχώς δηλαδή που δεν μπερδεύτηκαν αμφότεροι. Να πάει ο Σεφερλής στο ΣΕΦ και οι Αγγελόπουλοι στο Δελφινάριο. Ας είναι. Η μέρα τους ανήκει. Τόσα λεφτά έχουν δώσει, τουλάχιστον κάπου έπιασαν τόπο αφού στην Εuroleague δεν έπιασαν ούτε το βαλσαμωμένο πουλί…
Για ένα πράγμα είναι σύμφωνη σχεδόν όλη η Ελλάδα όπως πολύ σωστά το χαρακτήρισε ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος: Ο Ολυμπιακός πήρε το πιο βρώμικο πρωτάθλημα της ιστορίας του!
Comments