Ιωάννης Παπαπέτρου, υπόδειγμα επαγγελματία και ανθρώπου!

Η είδηση της απόσυρσης του Ιωάννη Παπαπέτρου από την ενεργό δράση έπεσε σαν… βόμβα σε όλους μας, καθώς ήταν κάτι που ουδείς περίμενε.

Ο διεθνής φόργουορντ αποφάσισε, λοιπόν, σε ηλικία 31 ετών μόλις να σταματήσει την επαγγελματική του καριέρα, έχοντας ζήσει σχεδόν τα πάντα σε αυτά τα 12 χρόνια και έχοντας κατακτήσει δεκάδες τίτλους.

Μάλιστα, κλείνει αυτόν τον κύκλο με τη φανέλα της αγαπημένης του ομάδας, κάτι που αποτελεί όνειρο για κάθε αθλητή. Ο Ιωάννης ήταν ένα υπόδειγμα επαγγελματία και ένας ωραίος άνθρωπος, με τον οποίο μπορούσες να συζητήσεις τα πάντα. Ένας αθλητής με ήθος, που δεν προκαλούσε και ήταν ιδιαίτερα αγαπητός σε συμπαίκτες και αντιπάλους, κάτι που φαίνεται και από τα μηνύματα ευγνωμοσύνης και αποθέωσης που λαμβάνει από όλους στα social media.

Για τον «Πάπι» υπάρχουν πάρα πολλά που μπορούμε να πούμε και έχουμε καταγράψει πάμπολλες στιγμές στην καριέρα του, οι οποίες χρήζουν αναφοράς. Το απίστευτο ματς με την Άλμπα το 2019, όπου έκανε ρεκόρ καριέρας με 39 πόντους σε σχεδόν 49 λεπτά συμμετοχής, ή ο τελικός Κυπέλλου του 2021, όπου πήρε από το χεράκι το «τριφύλλι» και με εξαιρετική ατομική εμφάνιση οδήγησε την ομάδα του στον τίτλο κόντρα στον αξιόμαχο Προμηθέα.

Σίγουρα η σημαντικότερη και πιο καθοριστική στιγμή του ήταν τα playoffs της περασμένης σεζόν με τη Μακάμπι Τελ Αβίβ, όπου βγήκε μπροστά και αναδείχθηκε σε X-factor των «πράσινων»: Στα 4 τελευταία ματς της σειράς είχε 12,5 πόντους (με 11/18 τρίποντα συνολικά!), 2,7 ριμπάουντ και 1,5 ασίστ/μέσο όρο, ενόσω «έσβησε» τον Κόλσον, ο οποίος είχε δημιουργήσει τεράστια προβλήματα στην ομάδα του Αταμάν, υπερτερώντας σε δύναμη και αθλητικότητα απέναντι στον Μάριους Γκριγκόνις.

Φυσικά δεν θα ξεχάσουμε ποτέ το μεγάλο τρίποντο του Ιωάννη (ίσως το μεγαλύτερο σουτ της καριέρας του) στον 4ο αγώνα κόντρα στους Ισραηλινούς, οι οποίοι προηγούνταν με +7 (82-75) στα 6 λεπτά πριν από το φινάλε και έδειχναν να έχουν παράσταση νίκης κόντρα σε έναν Παναθηναϊκό που έδειχνε να αγκομαχά. Κάπου εκεί, όμως, ο «Πάπι» σηκώθηκε έξω από τα 6,75μ. με τον χρόνο να πιέζει, σημάδεψε σωστά και σήμανε το καμπανάκι της αντεπίθεσης.

Η παρουσία του, δε, στο Final Four και στους τελικούς του ελληνικού πρωταθλήματος αποδείχθηκε καίριας σημασίας στον δρόμο για τους δύο τίτλους του «επτάστερου». Το κλάμα του μετά τον τελικό με τη Ρεάλ ή η έκρηξη συναισθημάτων με το πέρας της σειράς με τη Μακάμπι, όπου έγινε ένα με τον κόσμο και τραγούδησε συνθήματα για την αγαπημένη του ομάδα. Συγκλονιστικός!

Από εκεί και πέρα, ο Παπαπέτρου ήταν «παρών» και στις πολύ δύσκολες στιγμές του «τριφυλλιού», στα χρόνια των «εσόδων-εξόδων», όπου βολόδερνε στα χαμηλά στρώματα της βαθμολογίας. Εκείνος, όμως, ήταν εκεί και ανέλαβε δράση ως αρχηγός, καταθέτοντας την ψυχή του στο παρκέ και δίνοντας πάντα τον καλύτερο εαυτό του. Ποτέ δεν κρύφτηκε και πάντα έβγαινε μπροστά.

Επίσης, η απόφασή του το καλοκαίρι του 2018 να αφήσει τον Ολυμπιακό για να μετακομίσει στην αγαπημένη του ομάδα θα μνημονεύεται από τους φίλους του Παναθηναϊκού, που δέθηκαν μαζί του και αμέσως τον έβαλαν στις καρδιές τους. Και όλοι ξέρουμε ότι μια τέτοια μετάβαση δεν είναι καθόλου εύκολη στην αθλητική κοινωνία της χώρας μας.

Μιλάμε για ένα παιδί που δούλεψε σκληρά στην καριέρα του και βελτίωνε συνεχώς τις αδυναμίες στο παιχνίδι του. Ένα παιδί που έκλεισε τα αυτιά του στην κριτική (άδικη τις περισσότερες φορές) και στη λάσπη που δεχόταν από τους αμφισβητίες του, βάζοντας τα γυαλιά στους επικριτές του. Η αλήθεια είναι ότι ελάχιστοι γνωρίζουν τις δυσκολίες που πέρασε μετά το πρόβλημα που διαπιστώθηκε στο γόνατό του και τον άφησε εκτός δράσης για αρκετούς μήνες, ενώ δεν του επέτρεψε να είναι ο ίδιος «Πάπι» που ξέραμε.

Για αυτό, άλλωστε, είχε δηλώσει ότι σκεφτόταν την απόσυρση από την ενεργό δράση ακόμα και από την περασμένη σεζόν. Πόσο κρίμα για έναν αθλητή να ολοκληρώνει την καριέρα του στα 31 χρόνια του μόλις, αλλά αυτά έχει η ζωή. Για αυτό και τον τιμάει το γεγονός ότι δεν «έκατσε» πάνω σε ένα συμβόλαιο και πήρε αυτή την πολύ δύσκολη απόφαση.

Κάτι τελευταίο σε πρώτο πρόσωπο. Ιωάννη, εκείνο το παιδάκι που πανηγύριζε με τον πατέρα του το πρωτάθλημα στη φιέστα του 1998 θα είναι σίγουρα υπερήφανο για όσα πέτυχε στην καριέρα του και για το γεγονός πώς έκανε πραγματικότητα τα όνειρά του!