Ο Παναθηναϊκός παίζει το παιχνίδι της υπομονής με Ουναϊ

Εδώ και δύο μήνες η υπόθεση θα μπορούσε να λήξει, αν ο Παναθηναϊκός έδινε τη  ρήτρα στη Μαρσέιγ.

Δεν το έκανε – ορθώς για εμένα – και αποφάσισε το «υπομονή και βλέπουμε» για να φέρει τη μεταγραφή στα μέτρα του. Ρίσκο γιατί ο χρόνος λόγω Ρέιντζερς πιέζει, αλλά ο Παναθηναϊκός το ήξερε και το πήρε. Άρα έπαιζε από τότε – και μάλιστα εν γνώσει του – το ενδεχόμενο να μην προλάβει τους Σκωτσέζους, αν και όπως φαίνεται, δεν περίμενε τόση επιμονή  από τη Μαρσέιγ.

Για να κινηθεί πάντως έτσι το Τριφύλλι είχε και τη στήριξη του ίδιου του Μαροκινού που βλέπει ως «χρυσή» ευκαιρία τους Πράσινους. Ευρωπαϊκή παρουσία (ίσως και Champions League), μονιμότητα στην ενδεκάδα που σημαίνει μονιμότητα και στην Εθνική του ομάδα ενόψει Κυπέλλου Αφρικής στη χώρα του και Μουντιάλ. Και φυσικά ένα παχυλό συμβόλαιο.

Όλα αυτά πακέτο δεν του τα προσφέρει κανείς μέχρι τώρα, αλλά αυτό δεν είναι πανάκεια. Τι θα συμβεί αν εμφανιστεί πρόταση από ισχυρή ομάδα που θα καλύψει όλα τα «θέλω» του;

Από τη στιγμή που ο Παναθηναϊκός παίζει το παιχνίδι της υπομονής, θα δούμε μέχρι που θα το τραβήξει.

Υπό… κανονικές συνθήκες – αν δεν εμφανιστεί κάποιος πολύ «δυνατός» διεκδικητής – η υπόθεση μπορεί να φτάσει μέχρι και Αύγουστο. Στο Τριφύλλι περιμένουν να γίνει προς το τέλος του μήνα πιο διαλλακτική η Μαρσέιγ, οπότε θα χρειαστεί λίγος ακόμα χρόνος για το deal.

Έχουν αντιληφθεί πλέον ότι κάτω υπό αυτές τις συνθήκες, πολύ δύσκολα θα υπάρξει συμφωνία με τον Ουναϊ για να παίξει κόντρα στη Ρέιντζερς. Αν οι Πράσινοι προκριθούν, εξασφαλίζοντας την ευρωπαϊκή παρουσία τους, θα μπορούν να «μιλήσουν» και διαφορετικά οικονομικά για τον Ουναϊ.

Γι’ αυτό έκανα λόγο για τον Αύγουστο. Ακόμη και τότε, βέβαια, ένας παίκτης σαν τον Μαροκινό αξίζει την υπομονή, αρκεί να φορέσει ξανά τα φανέλα του Παναθηναϊκού.