By Η κουβέντα γίνεται για το 8άρι στον Παναθηναϊκό, μήπως όμως υπάρχει μια θέση που τον πονάει περισσότερο από πέρυσι;
Τα καλά νέα για τον ΠΑΟ είναι ότι ο Βιτόρια δείχνει ότι θα βασιστεί φέτος στο 4-2-3-1, σύστημα κομμένο και ραμμένο (εφόσον το εφαρμόσεις σωστά) για να κάνεις πρωταθλητισμό στην Ελλάδα.
Οι τρέλες για το 3-5-2
Ευτυχώς οι τρέλες που ακούγονταν ότι σκέφτεται σοβαρά το 3-5-2 δεν είχαν βάση, γιατί το συγκεκριμένο σύστημα είναι μια χαρά εάν παίζεις εκτός έδρας ευρωπαϊκό παιχνίδι με ισχυρότερο αντίπαλο και θες να ακολουθήσεις μια σφιχτή τακτική πίσω με ξαφνικές αντεπιθέσεις, αλλά στην Ελλάδα που μια ομάδα του βεληνεκούς του ΠΑΟ θα πρέπει στο 80% των ματς να ανοίξει κλειστές άμυνες, θα ήταν σκέτη αυτοκτονία.
Εάν το προτιμούσε ο Βιτόρια, πιθανότατα να πήγαινε καλά στην Ευρώπη το «τριφύλλι», στο ελληνικό πρωτάθλημα όμως θα ήταν εκτός κούρσας από τον Δεκέμβρη. Προσπαθήστε να θυμηθείτε ομάδα τα τελευταία 30 χρόνια που να έχει πάρει πρωτάθλημα στην Ελλάδα παίζοντας με 3 στόπερ. Δεν θα βρείτε, γιατί δεν υπάρχει.
Αντίθετα το 4-2-3-1 με ένα καθαρό εξάρι, ένα δημιουργικό 8άρι, ένα δεκάρι που να μπορεί να παίξει ως σύρτης πίσω από τον επιθετικό κι έναν από τους δυο ακραίους να είναι πιο πολύ επιθετικός, παρά εξτρέμ (θυμηθείτε Σαλπιγγίδη και Παπαδόπουλο στα άκρα στο 4-2-3-1) είναι το ιδανικό για Ελλάδα. Έχει όμως τους παίκτες αυτούς ο ΠΑΟ;
Το χαρτί του Τσιριβέγια και το 8άρι
Σίγουρα έχει εξάρι. Ο Τσιριβέγια είναι ακριβώς αυτό που χρειαζόταν η ομάδα. Ένα εξάρι που θυμίζει Πέρεθ, ένας παίκτης που μπορεί να ανοίξει το παιχνίδι στα πλάγια και να φτιάξει το οχτάρι του. Κι εδώ αρχίζουν τα δύσκολα. Μοναδικό καθαρό οχτάρι που έχει αυτή τη στιγμή ο Βιτόρια είναι ο Τσέριν. Τα πειράματα με Μαξίμοβιτς στο 8 είναι πολύ καλά για ματς που είσαι αποφασισμένος να αφήσεις την μπάλα στον αντίπαλο. Παιχνίδι κυριαρχίας με τον «Μάξι» στο 8 δεν γίνεται.
Το χειρότερο όμως με διαφορά δίδυμο κατά τη γνώμη μου είναι αυτό που σκέφτεται σοβαρά ο Πορτογάλος να χρησιμοποιήσει: Τσιριβέγια με Σιώπη. Με τον Έλληνα αμυντικό μέσο στο 6 και τον Ισπανό στο 8. Μακάρι η σκέψη να μην γίνει πράξη γιατί πρόκειται για mission impossible. Το πιο ταιριαστό δίδυμο που έχει αυτή τη στιγμή ο Παναθηναϊκός στο 6 και το 8 είναι Τσιριβέγια – Τσέριν και οποιοδήποτε άλλο πείραμα, θα είναι αυτό ακριβώς που λέει η λέξη: Πείραμα!
Ουναΐ ή δυο μεταγραφές;
Στο 10, σε σύστημα 4-2-3-1 ο Βιτόρια έχει τον Μπακασέτα και τον Τετέ. Με τον αστερίσκο ότι ουδείς εκ των δυο είναι δεκάρι και τη σημείωση ότι ο Πορτογάλος μόνο εάν ξεμείνει εντελώς από λύσεις θα δοκιμάσει τον Βραζιλιάνο στο 10 (το έκανε για ένα δεκάλεπτο στην τελευταία προπόνηση, αλλά παραμένει γι’ αυτόν λύση ανάγκης). Λάθος κατά τη γνώμη μου γιατί στα πιο βατά ματς μια τριάδα με Πελίστρι δεξιά, Τετέ 10άρι και Τζούρισιτς αριστερά θα τίκαρε πολλά δημιουργικά κουτάκια. Ο Βιτόρια είναι προφανές ότι θέλει σαν τρελός τον Ουναΐ κι όχι για οχτάρι, αλλά για πιο μπροστά. Και λέω εγώ τώρα με το φτωχό μου το μυαλό. Αξίζει να δώσεις 5-6 εκατομμύρια ευρώ για να πάρεις ένα light οχτάρι για να το βάλεις να παίζει στο 10 ή μήπως είναι καλύτερα να δώσεις από 3 και να πάρεις ένα κανονικό οχτάρι και ένα κανονικό δεκάρι; Πολύ ποιοτικός παίκτης ο Μαροκινός, καμία αντίρρηση, αλλά εάν ο προπονητής σου έχει αποφασίσει ότι δεν τον θέλει για το 8, αξίζει να κάνει αλχημείες κάθε φορά στην 11άδα και να βάζει πίσω του δυο 6άρια για να καλύπτουν τα αμυντικά κενά του;
Το μεγάλο πρόβλημα
Ο Πορτογάλος σίγουρα ξέρει καλύτερα και σίγουρα θα έχει και μια απάντηση για τη νο1 θέση που χρειαζόταν ενίσχυση ο ΠΑΟ: Εκείνη του στόπερ. Εάν θεωρεί ότι ο Τουμπά μπορεί να του λύσει όλα τα προβλήματα, πάσο. Εγώ από τα 4 στόπερ του ΠΑΟ δεν βλέπω κανένα δίδυμο που να σε κάνει να κοιμάσαι ήσυχος. Το Ίνγκασον – Γεντβάι είναι με διαφορά το καλύτερο εννοείται, αλλά και πάλι η ποιοτική αναβάθμιση που ήθελε στη συγκεκριμένη θέση το «τριφύλλι» δεν έχει έρθει. Και στα ματς με τη Ρέιντζερς, που θα χρειαστείς σιγουριά στα μετόπισθεν, εμένα θα με προβλημάτιζε περισσότερο το κενό στα στόπερ, παρά το οχτάρι…
