By O φετινός Παναθηναϊκός φαντάζει ως ένα σύνολο το οποίο θα τρέχει και θα πιέζει περισσότερο τον αντίπαλο σε σύγκριση με την περασμένη σεζόν, με τον Ρουί Βιτόρια να έχει πράγματα που θα κρατήσει σίγουρα από το 3-1 επί της Βέστερλο ενόψει των δύο μονομαχιών με την Ρέιντζερς.
Φαντάζομαι πως ο Ρουί Βιτόρια δεν έχει στο μυαλό του την Ρέιντζερς σαν μια ομάδα κοντά στη δυναμική της Βέστερλο. Οι Σκωτσέζοι, ακόμη κι αν βρίσκονται σε διαδικασία αλλαγών, είναι σύνολο άλλων κυβικών, συνεπώς τα συμπεράσματα της φιλικής νίκης με 3-1 επί των Βέλγων, θα πρέπει να περιοριστούν σε όσα προσπάθησαν να κάνουν οι πράσινοι, τόσο από πλευράς τακτικής, όσο και προσώπων. Ο Πορτογάλος τεχνικός έχει στοιχεία τα οποία σίγουρα θα κρατήσει, κυρίως τα διαφορετικά σε σχέση με πέρυσι, αυτά που έχουν έρθει να προστεθούν στη νέα προσπάθεια που γίνεται και τα οποία θα φέρουν αποκλειστικά την υπογραφή του.
Τα τρεξίματα και η πίεση
Είναι φανερή η δουλειά που έχει γίνει σε επίπεδο φυσικής κατάστασης, οι παίκτες δείχνουν πιο γυμνασμένοι, πιο έτοιμοι για να υπηρετήσουν ένα πλάνο… physical, σε ένα σύνολο το οποίο θα τρέχει περισσότερο και θα πιέζει τον αντίπαλο. Ναι, η Βέστερλο δεν ενέπνεε καμία σιγουριά ανασταλτικά, έκανε εύκολα λάθη, τα οποία έδιναν την ευκαιρία στον Παναθηναϊκό να κλέβει μπάλες και να απειλεί, αλλά αυτό το προκαλούσε ο τρόπος που οι πράσινοι έκλειναν τους χώρους και περιόριζαν την ανάπτυξη από την άμυνα.
Βέβαια, αυτό έγινε περισσότερο εμφανές στο δεύτερο μέρος και μετά το 60′, όταν και ο Βιτόρια άλλαξε σχεδόν όλη την ομάδα και θεωρώ το αρχικό σχήμα πιο κοντά και στην ενδεκάδα που θα δούμε το βράδυ της Τρίτης στο Άιμπροξ. Γενικά, ας κρατήσουμε το ανέβασμα των γραμμών, και την διάθεση να δούμε έναν Παναθηναϊκό που θα βάζει δύσκολα στον αντίπαλο, από το αμυντικό του τρίτο.
Ο άξονας και η δημιουργία
Ας σταθούμε λίγο παραπάνω στον άξονα και το δίδυμο Τσιριβέγια – Τσέριν, το οποίο είδαμε πρώτη φορά μαζί και στα δικά μου μάτια, λειτούργησε σωστά και κυρίως σίγουρα. Ειδικά όταν έχεις μπροστά σου μια προκριματική διαδικασία με έναν δυνατό αντίπαλο, αυτό το στοιχείο το αναζητάει κάθε προπονητής. Τον Σλοβένο τον ξέρουμε, τον Ισπανό τον μαθαίνουμε και η χημεία των δύο, μπορεί να κρίνει την υπόθεση πρόκριση κόντρα στην Ρέιντζερς.
Δεν θα πω πως κράτησα τρομερά πράγματα σε επίπεδο δημιουργίας, αλλά αυτό δεν είναι κάτι που το βρίσκεις γρήγορα, θέλει χρόνο και δουλειά. Τις φορές που το τριφύλλι κυκλοφόρησε επιτυχημένα τη μπάλα, είδαμε την άμυνα των Βέλγων να έρχεται σε δύσκολη θέση. Αυτό συνέβη στη φάση του 1-0, οι λιτές κινήσεις και η επαφή με τη μία, μεγάλωσαν τους χώρους και ο Τσέριν είδε την τρύπα για να βρει δίχτυα.
Αυτές οι κάθετες κινήσεις των μέσων στην καρδιά της αντίπαλης περιοχής, μπορούν να δώσουν νίκες και θα είναι υπερπολύτιμες. Ο Μπρέγκου έχει τις προδιαγραφές να αναγκάσει τον Βιτόρια να τον βάλει στο πλάνο του για τα καλά. Δεν θα σας κουράσω παραπάνω, θα πρέπει όλα αυτά τα θετικά στοιχεία, να τα δούμε κόντρα σε ισχυρότερους αντιπάλους, ώστε να κρίνουμε με μεγαλύτερη σιγουριά.
Κλείνω με δυο λόγια για την ανασταλτική λειτουργία. Η Βέστερλο δεν έβαλε σοβαρή πίεση. Η μία στιγμή που απείλησε (το γκολ προήλθε από στατική φάση) στο 7ο λεπτό, με μια κεφαλιά που πέρασε άουτ, θα πρέπει να μην περάσει ασχολίαστη από τον Βιτόρια, η Ρέιντζερς, ούσα -λογικά- ανέτοιμη, τέτοιες στιγμές θα ψάξει, θα δοκιμάσει την τύχη της από αέρος…
