By Οι συνεχείς προσπάθειες του Παναθηναϊκού για να… ξύσει και να σπάσει το ταβάνι του, καθιστώντας τον έναν διεθνές brand, δείχνουν πως οι πράσινοι πρακτικά δεν έχουν ταβάνι!
Τι είναι πραγματικά σημαντικότερο; Να καταφέρνεις οτιδήποτε και να κάνεις ή έστω να προσπαθείς; Σίγουρα το πρώτο είναι προτιμότερο, αλλά απλά δεν γίνεται. Για αυτό και, όσο και να το θέλει, ο Παναθηναϊκός ίσως να μην καταφέρει να κλείσει τον Βαλαντσιούνας, αφού υπάρχουν λίγα και… καλά εμπόδια (Νάγκετς και NBA) που μπορούν να αφήσουν τις δύο πλευρές μόνο στο φλερτ!
Όπως και να ΄χει όμως και βλέποντας τη μεγαλύτερη εικόνα, όσα έχει κάνει, επιδιώκει και πρόκειται να κάνει το τριφύλλι, δείχνουν όχι απλά ένα step-up, αλλά μία τρομακτική αναβάθμιση του brand name και του κύρους της ομάδας. Σκεφτείτε απλά λίγο τα εξής: το 2023 ο Παναθηναϊκός ολοκλήρωσε τη σεζόν δίχως τρόπαιο και 17ος στη Euroleague, το ίδιο καλοκαίρι έκανε ένα τρομακτικό rebuild με τεράστιο ρίσκο και το 2024 κατέληξε να είναι πρωταθλητής Ευρώπης κι Ελλάδας.
Και συνεχίζουμε με το γεγονός πως πλέον αποτελεί μία σταθερά ισχυρή δύναμη και αντίπαλο που για να κερδίσεις πρέπει να κάνεις υπερπροσπάθεια, μία ομάδα επιπέδου Final Four, που αν και προέρχεται από μία χρονιά που κατέκτησε μόνο το Κύπελλο Ελλάδας, έκλεισε το πιο hot όνομα της φετινής αγοράς, προτού καν ολοκληρωθεί η σεζόν! Και μιλάμε φυσικά για τον Τι Τζέι Σορτς. Ο δαιμονιώδης κοντορεβιθούλης που τον ήθελε όλη η Ευρώπη, δεν δυσκολεύτηκε ιδιαίτερα να πει το «ναι», πριν καν μπει καλοκαίρι.
Το «μπαμ» όμως δεν ήταν τόσο ηχηρό τότε, δεδομένου πως έκατσε ακριβώς πάνω στο Final Four κι έπειτα στα πρωταθλήματα, οπότε και δεν υπήρχε χρόνος για πανηγυρισμούς. Όμως, ακόμα μάλλον, είναι κάτι που τόσο οι φίλοι του Παναθηναϊκού όσο και των υπολοίπων ομάδων, δεν έχουν συνειδητοποιήσει. Οι πράσινοι κινήθηκαν μεθοδικά και ορθολογικά, κλείνοντας από τα… αποδυτήρια έναν σπουδαίο παίκτη που έκανε τη διαφορά με τη φανέλα της Παρί -και όχι μόνο.
Πέραν του Σορτς. Έχουμε το τουρνουά «Παύλος Γιαννακόπουλος». Πέρσι στο Καλλιμάρμαρο με ρεκόρ προσέλευσης, φέτος στην Αυστραλία, του χρόνου -πιθανότατα- στην Κίνα. Εύκολα καταλαβαίνουμε πως δεν μιλάμε απλά για ένα ευρωπαϊκό, αλλά ένα παγκόσμιο ενδιαφέρον στον Παναθηναϊκό και τα όσα κάνει για να ανεβάσει το level του συλλόγου, αλλά και του μπάσκετ γενικότερα. Είπαμε για Ωκεανία και Ασία, να πούμε και για Αμερική;
Δεν είναι επίσης κρυφό πως το «Panathinaikos», είναι μια λέξη που ουκ ολίγες φορές έχει γραφτεί και ειπωθεί τον τελευταίο καιρό στην άλλη άκρη του Ατλαντικού και συγκεκριμένα στη Βόρεια Αμερική, μετά και το… κόλπο-γκρόσο που πήγε να κάνει με τον Βαλαντσιούνας. Αλλά, όπως ειπώθηκε και παραπάνω, και να μην καταφέρει να αποκτήσει τον Λιθουανό, ο Παναθηναϊκός ήδη θα έχει καταφέρει να κάνει την παρουσία του στο παγκόσμιο μπάσκετ αισθητή. Και θα συνεχίσει να την κάνει…
Γενικότερα, όταν γίνονται προσπάθειες ακόμα και για κάτι «κουφό» ή ακατόρθωτο (όπως το να σπάσει ένα εγγυημένο συμβόλαιο από το NBA), είναι καλύτερο να τις εκτιμούμε και μόνο που έγιναν, ασχέτως αποτελέσματος. Γιατί μιλάμε μάλλον για statements, παρά για κινήσεις ενθουσιασμού ή έπαρσης. Ο Παναθηναϊκός δεν αποπνέει κάτι τέτοιο, αλλά μία υγεία και ξεκάθαρη φιλοδοξία. Θέλει και στοχεύει στο «όλο και καλύτερα», στο «sky is the limit».
Αυτό φυσικά είναι κάτι που χτίζεται σιγά-σιγά, βήμα-βήμα. Και είναι κάτι που το παρακολουθούμε από το 2023 να συμβαίνει. Όχι βέβαια πως ξεχνάμε τις παλαιότερες glory days των πράσινων, που έφερε τον σύλλογο στο σημείο που είναι σήμερα. Άλλωστε, η μνήμη, η νοσταλγία και η ιερή κληρονομιά που έχουν όλες αυτές οι ένδοξες στιγμές της ομάδας, είναι οι ίδιες που δείχνουν τον δρόμο για την προσπάθεια που γίνεται τα τελευταία χρόνια.
